மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் இப்ராஹீம் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 257 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

قَالَتۡ لَهُمۡ رُسُلُهُمۡ إِن نَّحۡنُ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَمُنُّ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ وَمَا كَانَ لَنَآ أَن نَّأۡتِيَكُم بِسُلۡطَٰنٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߋߟߊ ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߏ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߬ ߘߌ߫ ߞߍ߬ ߝߏ߫ ߊߟߎ߫ ߢߐ߲߰ ߡߐ߰، ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߊߟߊ߫ ߦߋ߫ ߢߊ߬ ߟߊ߫ ߡߐ߰ ߟߋ߬ ߟߊ߫ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߊ߬ ߘߌߦߴߊ߬ ߟߊ߫ ߖߐ߲߭ ߠߎ߬ ߘߐ߫، ߛߋ߫ ߕߍ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߞߊ߬ ߣߵߊߟߎ߫ ߡߊ߬ ߛߋߓߊ߯ߦߊ߫ ߘߌ߫ ߸ ߝߴߏ߬ ߦߋ߫ ߞߍ߫ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫ ߘߌ߬ߢߍ ߟߊ߫، ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߛߍ߲߬ߓߍ߬ ߊߟߊ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 12

وَمَا لَنَآ أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنَا سُبُلَنَاۚ وَلَنَصۡبِرَنَّ عَلَىٰ مَآ ءَاذَيۡتُمُونَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ

ߡߋ߬ߘߋ ߦߋ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߟߊ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߕߍ߫ ߒ߬ ߛߍ߲߬ߓߍ߬ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫߸ ߊ߬ ߓߘߊ߫ ߓߊ߲߫ ߒ߬ ߞߊ߲ߘߊ߫ ߟߊ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߛߌߟߊ ߟߎ߫ ߡߊ߬߸ ߊ߲ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߘߴߊ߲ ߡߎ߬ߢߎ߲߬ ߊ߲ ߕߙߐߞߏ ߓߍ߯ ߡߵߊߟߎ߫ ߓߟߏ߫، ߓߊ ߛߍ߲߬ߓߍ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߛߍ߲߬ߓߍ߬ ߟߴߊߟߊ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 13

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمۡ لَنُخۡرِجَنَّكُم مِّنۡ أَرۡضِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۖ فَأَوۡحَىٰٓ إِلَيۡهِمۡ رَبُّهُمۡ لَنُهۡلِكَنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ

ߓߊ߲߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߋߟߊ ߟߎ߫ ߡߊ߬߸ ߞߏ߫ ߒ߬ ߘߴߊߟߎ߫ ߟߊߓߐ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߘߎ߱ ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߘߍ߯ ߥߟߴߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߛߊ߬ߦߌ߲߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߣߊߡߎ߲ ߘߐ߫، ߞߋߟߊ ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߦߟߌߘߏ߲߬ ߠߋ߬ ߞߏ߫ ߊ߲ ߣߊ߬ߕߐ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ߒߕߋ ߟߎ߬ ߛߌߟߊߛߊ߬ ߟߊ߫ ߟߋ߬

வசனம்: 14

وَلَنُسۡكِنَنَّكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ

ߊ߬ ߣߴߊ߲ ߣߊ߬ߕߐ߫ ߟߋ߬ ߊߟߎ߫ ߟߊߛߌ߰ ߟߊ߫ ߖߡߊ߬ߣߊ ߞߣߐ߫ ߏ߬ ߟߎ߬ ߞߐ߫، ߖߊ߯ߕߋ߬ ߸ ߏ߬ ߞߍߕߐ߫ ߡߐ߰ ߟߋ߬ ߦߋ߫ ߡߍ߲ ߓߘߊ߫ ߛߌߟߊ߲߫ ߒ ߢߍߟߐ ߢߍ߫ ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߊ߬ ߛߌߟߊ߲߫ ߒ ߠߊ߫ ߞߐ߲߬ߞߐ߲߬ߒ߬ߡߊ ߢߍ߫

வசனம்: 15

وَٱسۡتَفۡتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ

ߊ߬ߟߎ߫ ߞߊ߬ ߟߊ߬ߥߛߊ߬ ߢߌߣߌ߲ ߞߍ߫ ߸ ߏ߬ ߞߍ ߘߋ߲߬ߘߋ߬ߙߎ߫ ߞߊ߲ߘߐߜߍߟߍ߲ ߓߍ߯ ߖߋ߰ߘߐ߬ߞߏߟߏ߲ߧߊ߫ ߘߊ߫

வசனம்: 16

مِّن وَرَآئِهِۦ جَهَنَّمُ وَيُسۡقَىٰ مِن مَّآءٖ صَدِيدٖ

ߔߊߦߌߔߊߦߌ ߦߴߊ߬ ߞߕߐ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߘߌߣߊ߬ ߟߊߡߌ߲߬ ߖߋ߬ߟߌ߬ ߞߐߟߐ߲ߞߐߟߐ߲ ߠߊ߫

வசனம்: 17

يَتَجَرَّعُهُۥ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُۥ وَيَأۡتِيهِ ٱلۡمَوۡتُ مِن كُلِّ مَكَانٖ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٖۖ وَمِن وَرَآئِهِۦ عَذَابٌ غَلِيظٞ

ߊ߬ ߦߴߏ߬ ߟߋ ߓߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ߬ ߟߊ߫߸ ߊ߬ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߛߎ߬ߘߎ߲߬ߧߊ߬ ߞߊ߬ ߛߴߊ߬ ߟߊߞߎ߬ߣߎ߲߬ ߠߊ߫߸ ߛߊ߬ߦߊ ߘߌߣߵߊ߬ ߡߊ߬ ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߊ߬ ߓߐ߫ ߝߊ߲߭ ߓߍ߯ ߸ ߊ߬ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߛߊ߬ ߝߋߎ߫، ߖߊ߲߰ߞߕߊ߬ ߘߐ߬ߜߌߟߌ߲ ߝߣߊ߫ ߦߴߊ߬ ߞߕߐ߫

வசனம்: 18

مَّثَلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡۖ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَرَمَادٍ ٱشۡتَدَّتۡ بِهِ ٱلرِّيحُ فِي يَوۡمٍ عَاصِفٖۖ لَّا يَقۡدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَىٰ شَيۡءٖۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلضَّلَٰلُ ٱلۡبَعِيدُ

ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߓߊ߲߬ߣߍ߲߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߘߐ߫ ߏ߬ ߟߎ߬ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߬ ߟߊߒߡߊ ߦߋ߫ ߟߋ߬ ߦߏ߫ ߓߎ߰ߘߌ߬ߜߍ ߸ ߝߢߐ ߓߘߊ߫ ߘߏ߲߬ ߡߍ߲ ߘߐ߫ ߕߐ߲ߞߐߟߐ߲߫ ߟߏ߲، ߊ߬ ߕߌ߱ ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߬ ߟߊߣߐ߬ ߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߓߎ߰ߘߌ߬ߜߍ߬ ߟߊߘߍ߬ߣߍ߲ ߘߐ߫، ߒ߬ߓߊ߬ ߏ߬ ߟߋ ߦߋ߫ ߝߌ߬ߟߌ ߘߌ߫ ߔߏ߲߫