மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 47 அத்தியாயம் அல்அன்பியா - அஃபார் மொழிபெயர்ப்பு - மக்மூத் அப்துல்காதிர் ஹம்ஸா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

47. Yalli Qhiyaamah ayró qadli miidanwa oobisna seehadâ taama teetil miidaanisnamkeh iyye, tokkel too ayro hebeltô nafsi tul mayandulluma ken taamak kardal (masangaleh caxah cabbat kinnuk) cabbatih gide Qilsak lem takke way tet bahnah ken elle galatnuh, nanu Ni naqoosah taamah fokkaaqoo kee cisab dudnaah diggi hayna.