மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 57 அத்தியாயம் அல்கஹ்ப் - அஃபார் மொழிபெயர்ப்பு - மக்மூத் அப்துல்காதிர் ஹம்ஸா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 57

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

57.Kay Rabbih aayoota (Qhuraan kinnuk) kaa kassiisak, tokkel derre teetit cabaah kay namma gaba umaanek tatrussem hawweene numuk dulmih iyyi gacaa? (Num magaca) diggah nanu ken sorkocobaxittet sibaabi hayne Qhuraan raaqisaanaah kayrik kay addal taniimit yantifiqeenimik, kaadu ken aytiital qilsa hayneeh tet ken waysisneh Qhuraan edde yaabbeenimik, kaadu tirtoo kee iimaanâ fanah ken sectek, toysa inkinnah kok moggolaanaay Yallih diinil tirri miyyan.