අර්ථ කථනය වාක්‍යය 202 පරිච්ඡේදය අෂ් ෂුඅරාඋ - කුර්දි පරිවර්තනය-ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය. - ශුද්ධ වූ අල්-කුර්ආන් විශ්වකෝෂය

වාක්‍යය: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

ئەو سزایە لەپر بۆیان دێت، ئەوان نازانن چی کاتێک دێت بۆیان تاوەکو لەپر یەخەیان دەگرێت.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• كلما تعمَّق المسلم في اللغة العربية، كان أقدر على فهم القرآن.

ھەرچەند مرۆڤی موسڵمان قووڵ بێتەوە لە زمانی عەرەبی و فێری ببێت، ھێندەیش توانای تێگەیشتنی مانا و مەبەستەکانی قورئانی زیاتر دەبێت.

• الاحتجاج على المشركين بما عند المُنْصِفين من أهل الكتاب من الإقرار بأن القرآن من عند الله.

بەڵگە ھێنانەوە لەسەر موشریک و بت پەرستەکان بەھەندێک کەسی بە ویژدانی ئەھلی کیتاب، بەوەی دان دەنێن قورئانی پیرۆز لەلایەن اللە تەعالاوە دابەزیووە بۆ سەر موحەممەد.

• ما يناله الكفار من نعم الدنيا استدراج لا كرامة.

ئەوەی بێباوەڕان بە دەستی دەھێنن لە ناز و نیعمەتی دونیا، تەنھا پەلکێش و کەمەنکێش کردنیانە بۆ زیاتر ڕۆچوون لە بێباوەڕیدا، نەک پێدانی ئەو ناز و نیعمەتانە ڕیزی اللە تەعالا بێت بۆ ئەوان.