د معناګانو ژباړه آیت 6 سورت حج - فارسي ژباړه - تفسیر السعدي - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 6

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ هُوَ الْحَقُّ وَاَنَّهٗ یُحْیِ الْمَوْتٰی وَاَنَّهٗ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟ۙ

﴿ذَٰلِكَ﴾ خداوند، آن ذاتی است که انسان را از آنچه بیان شد، آفرید؛ و زمین را پس از خشکیده شدنش، زنده و خرَّم نمود. ﴿بِأَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ﴾ چون خداوند، پروردگار و معبودی است که عبادت جز برای او شایسته نیست، و فقط پرستش او حق است، و پرستش دیگران باطل می‌باشد. ﴿وَأَنَّهُۥ يُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ﴾ و خداوند همان گونه که ابتدا مردم را آفریده؛ و زمین را پس از خشکیدنش، زنده نمود، مردگان را نیز زنده می‌نماید. ﴿وَأَنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ﴾ و او بر هرچیزی تواناست، همچنان‌که قدرت شگفت و صنعت بزرگش را به شما نشان داده است.