د معناګانو ژباړه آیت 105 سورت هود - فارسي ژباړه - تفسیر السعدي - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 105

یَوْمَ یَاْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ اِلَّا بِاِذْنِهٖ ۚ— فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَّسَعِیْدٌ ۟

﴿يَوۡمَ يَأۡتِ﴾ روزی که [قیامت] فرا می‌رسد و خلق گرد می‌آیند، ﴿لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦ﴾ هیچ کس جز به اجازۀ خدا سخن نمی‌گوید؛ حتی پیامبران و فرشتگان بزرگوار، جز با اجازۀ او شفاعت نمی‌کنند. ﴿فَمِنۡهُمۡ﴾ برخی از مردم، ﴿شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ﴾ بدبخت‌اند، و برخی خوشبخت. بدبختان کسانی‌اند که به خدا کفر ورزیده، و پیامبران را تکذیب کرده و از دستور خدا سرپیچی کرده‌اند. و خوشبختان، مؤمنان پرهیزگار هستند.