د معناګانو ژباړه آیت 41 سورت نور - کرمانګي کرد ژباړه - اسماعيل سګێری - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 41

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلطَّيۡرُ صَٰٓفَّٰتٖۖ كُلّٞ قَدۡ عَلِمَ صَلَاتَهُۥ وَتَسۡبِيحَهُۥۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ

41. ما تە نەزانییە هندی د ئەرد و ئەسماناندا هەی، و بالندەیێت چەنگ ڤەكری ل ئەسمانان، هەمی تێكدا، خودێ ژ تشتێ نەهێژا پاقژ دكەن، و ب ڕاستی هەر ئێكێ [ملیاكەتان، مرۆڤان، جناوەران و گیانەوەران] نڤێژ و تەسبیحا خۆ یا زانی، و خودێ زێدە زانا و ب ئاگەهە ژ وێ یا ئەو دكەن.