ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߟߐ߬ߓߊ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

كَلَّا بَلْ تُحِبُّوْنَ الْعَاجِلَةَ ۟ۙ

هرگز، امر چنین نیست که شما محال ‌بودن رستاخیز را ادعا می‌کنید، زیرا می‌دانید کسی‌که بر آفرینش نخستین شما توانا باشد از زنده‌کردن شما پس از مرگ‌تان ناتوان نیست، اما سبب تکذیب رستاخیز توسط شما فقط این است که شما زندگی دنیا را که به سرعت پایان می‌یابد دوست دارید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَتَذَرُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

و زندگی آخرت را رها می‌کنید که راه (دستیابی به) آن انجام طاعاتی است که الله شما را به آن فرمان داده، و ترک محرماتی که شما را از آن نهی کرده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاضِرَةٌ ۟ۙ

چهره‌های اهل ایمان و سعادت در آن روز شاداب و منور است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ۟ۚ

و به‌سوی پروردگارشان می‌نگرند و از آن بهره‌مند می‌شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ بَاسِرَةٌ ۟ۙ

و چهره‌های کافران و بدبختان در آن روز در هم کشیده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

تَظُنُّ اَنْ یُّفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ۟ؕ

یقین دارند که کیفری بزرگ، و عذابی دردناک بر آنها فرود می‌آید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

كَلَّاۤ اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ ۟ۙ

امر چنان نیست که مشرکان تصور کرده‌اند که وقتی مُردند عذاب نمی‌شوند، پس هنگامی‌که جان یکی از آنها به گلوگاهش برسد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

وَقِیْلَ مَنْ ٚ— رَاقٍ ۟ۙ

و مردم به یکدیگر بگویند: آیا کسی هست که بر او رُقیه بخوانَد شاید شفا یابد؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

وَّظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُ ۟ۙ

و کسی‌که در حال جان‌کندن است یقین پیدا کند که جدایی دنیا با مرگ فرا رسیده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ۟ۙ

و در پایان دنیا و شروع آخرت، سختی‌ها جمع شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَىِٕذِ ١لْمَسَاقُ ۟ؕ۠

در این هنگام، مرده به‌سوی پروردگارش رانده می‌شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰى ۟ۙ

پس کافر به آنچه رسولش آورد ایمان نیاورد، و برای الله سبحانه نماز نگزارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

وَلٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰى ۟ۙ

بلکه آنچه را رسولش نزد او آورد تکذیب کرد، و از آن روی گرداند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰۤی اَهْلِهٖ یَتَمَطّٰى ۟ؕ

به‌علاوه، این کافر درحالی‌که متکبرانه راه می‌رفت به‌سوی خانواده‌اش رفت.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰى ۟ۙ

پس الله کافر را تهدید کرد که عذابش به تحقیق او را دنبال می‌کند و به او نزدیک شده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰى ۟ؕ

سپس همان جمله را برای تاکید تکرار کرد، و فرمود: ﴿ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى﴾؛ «باز هم وای بر تو! پس وای بر تو!».

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ یُّتْرَكَ سُدًی ۟ؕ

آیا انسان گمان می‌کند که الله او را بیهوده بدون اینکه او را به شریعتی مکلف سازد رها می‌کند؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

اَلَمْ یَكُ نُطْفَةً مِّنْ مَّنِیٍّ یُّمْنٰى ۟ۙ

آیا این انسان روزی یک نطفه از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰى ۟ۙ

سپس تکه‌ای از خون جامد نبود؟ سپس الله او را نیافرید؟ و آفرینش او را کامل نکرد؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْاُ ۟ؕ

سپس از جنس او دو نوع: مرد و زن قرار نداد؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

اَلَیْسَ ذٰلِكَ بِقٰدِرٍ عَلٰۤی اَنْ یُّحْیِ الْمَوْتٰى ۟۠

آیا ذاتی‌که انسان را از نطفه‌ای سپس از خون بسته‌ای آفرید بر زنده‌کردن دوبارۀ مردگان برای حسابرسی و جزا توانا نیست؟! آری، به‌راستی‌که بر این کار توانا است.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• خطر حب الدنيا والإعراض عن الآخرة.

خطر دنیادوستی و رویگردانی از آخرت.

• ثبوت الاختيار للإنسان، وهذا من تكريم الله له.

ثبوت اختیار برای انسان، و این حق انتخاب، گرامی داشتن او توسط الله است.

• النظر لوجه الله الكريم من أعظم النعيم.

نگاه کردن به وجه گرامی الله، بزرگ‌ترین نعمت است.