പരിഭാഷ ആയത്ത് 12 അദ്ധ്യായം യൂനുസ് - തായ്ലാൻ്റ് വിവർത്തനം - റുവ്വാദ് തർജമ സെന്റർ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และเมื่อความทุกข์ยากได้ประสบกับมนุษย์ เขาก็วิงวอนต่อเรา ไม่ว่าจะในสภาพนอน นั่ง หรือยืนก็ตาม ครั้นเมื่อเราขจัดความทุกข์ยากนั้นออกไปจากเขาแล้ว เขาก็ดำเนินชีวิตแบบเดิม ๆ ของเขาต่อไป ราวกับว่าเขาไม่เคยวิงวอนให้เราขจัดความทุกข์ยากใด ๆ ที่ประสบกับเขาเลย เช่นนี้แหละ ที่บรรดาผู้ละเมิดทั้งหลายถูกทำให้พวกเขาพอใจกับการกระทำของพวกเขา