പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം അബസ - الترجمة التاميلية - عمر شريف - نسخة مختصرة - ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

அபஸ

ആയത്ത്: 1

عَبَسَ وَتَوَلّٰۤی ۟ۙ

(நபி) கடுகடுத்தார், இன்னும் புறக்கணித்தார்,

ആയത്ത്: 2

اَنْ جَآءَهُ الْاَعْمٰى ۟ؕ

அவரிடம் பார்வையற்றவர் வந்ததற்காக.

ആയത്ത്: 3

وَمَا یُدْرِیْكَ لَعَلَّهٗ یَزَّ ۟ۙ

இன்னும் (நபியே) நீர் அறிவீரா? அவர் பரிசுத்தமடையலாம்,

ആയത്ത്: 4

اَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰى ۟ؕ

அல்லது (உங்களிடம்) அவர் அறிவுரை பெறுவார். (அந்த) அறிவுரை அவருக்குப் பலனளிக்கலாம்.

ആയത്ത്: 5

اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰى ۟ۙ

ஆக, எவன் (தன்னை) தேவையற்றவனாகக் கருதினானோ,

ആയത്ത്: 6

فَاَنْتَ لَهٗ تَصَدّٰى ۟ؕ

நீர் அவனை (வரவேற்க) முன்னோக்குகிறீர் (அவனை கவனிக்கிறீர்).

ആയത്ത്: 7

وَمَا عَلَیْكَ اَلَّا یَزَّكّٰى ۟ؕ

அவன் (இஸ்லாமை ஏற்று) பரிசுத்த மடையாதது உம்மீது (குற்றம்) இல்லை.

ആയത്ത്: 8

وَاَمَّا مَنْ جَآءَكَ یَسْعٰى ۟ۙ

ஆக, எவர் உம்மிடம் விரைந்தவராக வந்தாரோ,

ആയത്ത്: 9

وَهُوَ یَخْشٰى ۟ۙ

அவரோ (அல்லாஹ்வைப்) பயப்படுகிறவராக,

ആയത്ത്: 10

فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰى ۟ۚ

நீர் அவரை அலட்சியப்படுத்துகிறீர்.

ആയത്ത്: 11

كَلَّاۤ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

அவ்வாறல்ல, நிச்சயமாக இது (-அத்தியாயம்) ஓர் அறிவுரை ஆகும்.

ആയത്ത്: 12

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ۘ

ஆகவே, யார் (நேர்வழி பெற) நாடுகிறாரோ (அவர்) இதை (-வஹ்யை இறைச் செய்தியை) நினைவில் வைப்பார்.

ആയത്ത്: 13

فِیْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ۟ۙ

(இந்த வேதம்) கண்ணியமான ஏடுகளில்,

ആയത്ത്: 14

مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ۟ۙ

உயர்வான, தூய்மையான ஏடுகளில் இருக்கிறது.

ആയത്ത്: 15

بِاَیْدِیْ سَفَرَةٍ ۟ۙ

அது (வானவர்களில்) எழுதுபவர்களின் கைகளில் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளது.

ആയത്ത്: 16

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ۟ؕ

அவர்கள் கண்ணியவான்கள், நல்லவர்கள்.

ആയത്ത്: 17

قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَاۤ اَكْفَرَهٗ ۟ؕ

(பாவியான) மனிதன் அழியட்டும்! அவன் எவ்வளவு நன்றி கெட்டவன்.

ആയത്ത്: 18

مِنْ اَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ ۟ؕ

எந்தப் பொருளிலிருந்து (அல்லாஹ்) அவனைப் படைத்தான்?

ആയത്ത്: 19

مِنْ نُّطْفَةٍ ؕ— خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗ ۟ۙ

விந்திலிருந்து அவனைப் படைத்தான். (பல நிலைகளில்) அவனை அமைத்தான்.

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ السَّبِیْلَ یَسَّرَهٗ ۟ۙ

பிறகு, பாதையை- (அவனுக்கு) அதை எளிதாக்கினான்.

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ اَمَاتَهٗ فَاَقْبَرَهٗ ۟ۙ

பிறகு, அவனை மரணிக்கச் செய்தான்; அவனைப் புதைக்குழியில் தள்ளினான்.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ اِذَا شَآءَ اَنْشَرَهٗ ۟ؕ

பிறகு, அவன் நாடியபோது அவனை உயிர்ப்பிப்பான்.

ആയത്ത്: 23

كَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَاۤ اَمَرَهٗ ۟ؕ

அவ்வாறல்ல, (அல்லாஹ்) அவனுக்குக் கட்டளையிட்டதை அவன் நிறைவேற்றவில்லை.

ആയത്ത്: 24

فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِهٖۤ ۟ۙ

ஆகவே, மனிதன் தன் உணவின் பக்கம் பார்க்கட்டும்.

ആയത്ത്: 25

اَنَّا صَبَبْنَا الْمَآءَ صَبًّا ۟ۙ

நிச்சயமாக நாம் (மழை) நீரைப் பொழிந்தோம்.

ആയത്ത്: 26

ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّا ۟ۙ

பிறகு பூமியைப் பிளந்தோம்.

ആയത്ത്: 27

فَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا حَبًّا ۟ۙ

ஆக, அதில் தானியத்தை முளைக்க வைத்தோம்.

ആയത്ത്: 28

وَّعِنَبًا وَّقَضْبًا ۟ۙ

இன்னும் திராட்சையையும், (பசுமையான) காய்கறிகளையும்,

ആയത്ത്: 29

وَّزَیْتُوْنًا وَّنَخْلًا ۟ۙ

ஆலிவ் மரத்தையும், பேரீச்சை மரத்தையும்,

ആയത്ത്: 30

وَّحَدَآىِٕقَ غُلْبًا ۟ۙ

அடர்ந்த தோட்டங்களையும்,

ആയത്ത്: 31

وَّفَاكِهَةً وَّاَبًّا ۟ۙ

பழங்களையும், புற்பூண்டுகளையும்,

ആയത്ത്: 32

مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

உங்களுக்கும் உங்கள் கால்நடைகளுக்கும் பலனுள்ளவையாக இருப்பதற்காக (இந்த உணவுகளை எல்லாம் நாம் முளைக்க வைத்ததை மனிதன் சிந்திக்க வேண்டாமா)?

ആയത്ത്: 33

فَاِذَا جَآءَتِ الصَّآخَّةُ ۟ؗ

ஆக, (செவிகளை) செவிடாக்கக்கூடிய சத்தம் வந்தால்,

ആയത്ത്: 34

یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیْهِ ۟ۙ

அந்நாளில் மனிதன் தனது சகோதரனை விட்டு விரண்டோடுவான்.

ആയത്ത്: 35

وَاُمِّهٖ وَاَبِیْهِ ۟ۙ

இன்னும், தனது தாயை விட்டும், தனது தந்தையை விட்டும்,

ആയത്ത്: 36

وَصَاحِبَتِهٖ وَبَنِیْهِ ۟ؕ

இன்னும், தனது மனைவியை விட்டும், தனது பிள்ளைகளை விட்டும் (மனிதன் விரண்டோடுவான்).

ആയത്ത്: 37

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَىِٕذٍ شَاْنٌ یُّغْنِیْهِ ۟ؕ

அந்நாளில், அவர்களில் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும், (மற்றவர்களை விட்டு) அவனைத் திருப்பிவிடுகின்ற (-அவனை கவனமற்றவனாக ஆக்கிவிடுகிற) காரியம் இருக்கும்.

ആയത്ത്: 38

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ مُّسْفِرَةٌ ۟ۙ

அந்நாளில் (நல்லோரின்) முகங்கள் ஒளிரக்கூடியதாக,

ആയത്ത്: 39

ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ۟ۚ

சிரித்தவையாக, நற்செய்தி பெற்றவையாக இருக்கும்.

ആയത്ത്: 40

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ۟ۙ

இன்னும், அந்நாளில் (பாவிகளின்) முகங்கள், அவற்றின் மீது புழுதி(கள் - அழுக்குகள்) இருக்கும்.

ആയത്ത്: 41

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ۟ؕ

கருமை அவற்றை மூடிக்கொள்ளும்.

ആയത്ത്: 42

اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ۟۠

இவர்கள்தான் பெரும் பாவிகளான நிராகரிப்பாளர்கள் ஆவர்.