പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ദ്ദാരിയാത്ത് - ഫിലിപ്പീൻ വിവർത്തനം (തജാലൂജ്) - റുവ്വാദ് തർജമ സെൻ്റർ - ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Adh-Dhāriyāt

ആയത്ത്: 1

وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا

Sumpa^[1] man sa mga [hanging] tagapagpalipad sa pagpapalipad [ng alikabok],

[1] Ang mga panununumpa sa mga bagay na nabanggit sa Qur'an ay panunumpa ni Allāh.

ആയത്ത്: 2

فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا

saka sa mga [ulap na] tagapagdala ng lulan [na tubig],

ആയത്ത്: 3

فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا

at sa mga [daong na] tagapaglayag nang magaan,

ആയത്ത്: 4

فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا

saka sa mga [anghel na] tagapagbahagi ng nauukol,

ആയത്ത്: 5

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ

tunay na ang ipinangangako sa inyo ay talagang tapat,

ആയത്ത്: 6

وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ

at tunay na ang Pagtutumbas ay talagang magaganap!

ആയത്ത്: 7

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ

Sumpa man sa langit na may mga daanan,

ആയത്ത്: 8

إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ

tunay na kayo ay talagang nasa isang pagsasabing nagkakaiba [tungkol sa Qur’ān na ito].

ആയത്ത്: 9

يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ

Nalilinlang palayo rito [sa Qur’ān] ang sinumang nalinlang.

ആയത്ത്: 10

قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ

Napahamak ang mga palasapantaha,

ആയത്ത്: 11

ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ

na sila sa isang pagkalubog [sa kamangmangan] ay mga nakaliligta.

ആയത്ത്: 12

يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ

Nagtatanong sila: “Kailan ang Araw ng Pagtutumbas?”

ആയത്ത്: 13

يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ

[Ito ay] sa araw na sila sa ibabaw ng Apoy ay sinisilaban.

ആയത്ത്: 14

ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ

Lasapin ninyo ang pagsilab sa inyo; ito ay ang dati ninyong minamadali!

ആയത്ത്: 15

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

Tunay na ang mga tagapangilag magkasala ay nasa mga hardin at mga bukal,

ആയത്ത്: 16

ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ

habang mga kumukuha ng anumang ibinigay sa kanila ng Panginoon nila. Tunay na sila dati bago niyon ay mga tagagawa ng maganda.

ആയത്ത്: 17

كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ

Sila dati ay kaunti mula sa gabi ang iniidlip.^[2]

[2] dahil palagi sa mga kusang-loob na pagdarasal sa gabi

ആയത്ത്: 18

وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ

Sa mga huling bahagi ng gabi, sila ay humihingi ng tawad [kay Allāh].

ആയത്ത്: 19

وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

Sa mga yaman nila ay may karapatan para sa nanghihingi at napagkakaitan.^[3] [na hindi nanghihingi].

[3] na hindi nanghihingi dahil sa pagkahiya.

ആയത്ത്: 20

وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ

Sa lupa ay may mga tanda para sa mga nakatitiyak,

ആയത്ത്: 21

وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

at sa mga sarili ninyo. Kaya hindi ba kayo nakakikita?

ആയത്ത്: 22

وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ

Sa langit ay ang panustos ninyo at ang ipinangangako sa inyo.

ആയത്ത്: 23

فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ

Kaya sumpa man sa Panginoon ng langit at lupa, tunay na ito ay talagang katotohanan tulad ng [katotohanan na] kayo ay bumibigkas [niyon].

ആയത്ത്: 24

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

Dumating kaya sa iyo ang salaysay ng mga panauhin ni Abraham, na mga pinarangalan?

ആയത്ത്: 25

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

Noong pumasok sila [na mga anghel] sa kanya saka nagsabi sila ng kapayapaan ay nagsabi naman siya: “Kapayapaan, mga taong di-kilala.”

ആയത്ത്: 26

فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ

Kaya tumalilis siya sa mag-anak niya, saka naghatid ng isang [inihaw na] guyang mataba.

ആയത്ത്: 27

فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Kaya naglapit siya nito sa kanila; nagsabi siya: “Hindi ba kayo kakain?”

ആയത്ത്: 28

فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

Kaya nakadama siya mula sa kanila ng pangangamba. Nagsabi sila: “Huwag kang mangamba.” Nagbalita sila ng nakagagalak sa kanya hinggil sa [pagsilang ni Isaac na] isang batang lalaking maalam.

ആയത്ത്: 29

فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ

Kaya lumapit ang maybahay niya habang nasa paghihiyaw [sa tuwa] saka tinampal nito ang mukha nito [sa pagtataka] at nagsabi: “Matandang babaing baog [ako]!”

ആയത്ത്: 30

قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ

Nagsabi sila: “Gayon nagsabi ng Panginoon mo; tunay na Siya ay ang Marunong, ang Maalam.”

ആയത്ത്: 31

۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Nagsabi [si Abraham]: “Kaya ano ang sadya ninyo, O mga isinugo?”

ആയത്ത്: 32

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

Nagsabi sila: “Tunay na kami ay isinugo sa mga taong salarin,^[4]

[4] na mga tao ni Propeta Lot

ആയത്ത്: 33

لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ

upang magsugo kami sa kanila ng mga batong yari sa luwad,

ആയത്ത്: 34

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ

tinatakan buhat sa Panginoon mo na para sa mga nagpapakalabis.”

ആയത്ത്: 35

فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Kaya nagpalabas Kami ng sinumang dati ay naroon [sa mga lungsod] kabilang sa mga mananampalataya.

ആയത്ത്: 36

فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

Ngunit wala kaming natagpuan doon maliban sa isang sambahayan ng mga Muslim.^[5]

[5] Ibig sabihin: si Propeta Lot at ang dalawang babaing anak niya.

ആയത്ത്: 37

وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

Nag-iwan Kami roon ng isang tanda para sa mga nangangamba sa pagdurusang masakit.

ആയത്ത്: 38

وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

Kay Moises [ay may tanda] noong nagsugo Kami sa kanya kay Paraon kalakip ng isang katunayang malinaw.

ആയത്ത്: 39

فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ

Ngunit tumalikod siya^[6] kasabay ng kampon niya at nagsabi [tungkol kay Moises]: “Manggagaway o baliw.”

[6] Ibig sabihin: si Paraon

ആയത്ത്: 40

فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ

Kaya kinuha Namin siya at ang mga kawal niya saka itinapon Namin sila sa dagat habang siya ay masisisi.

ആയത്ത്: 41

وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ

Sa [liping] `Ād [ay may tanda] noong nagsugo Kami sa kanila ng hanging mapanira.

ആയത്ത്: 42

مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ

Hindi ito nagpapabaya ng anumang bagay na pinuntahan nito malibang ginawa nito iyon gaya ng nalansag.

ആയത്ത്: 43

وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ

Sa [liping] Thamūd [ay may tanda] noong sinabi sa kanila: “Magpakatamasa kayo hanggang sa pansamantala.”

ആയത്ത്: 44

فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ

Ngunit nagpakasutil sila sa utos ng Panginoon nila kaya dumaklot sa kanila ang lintik habang sila ay nakatingin.

ആയത്ത്: 45

فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ

Kaya hindi sila nakakaya ng pagtayo at hindi sila dati mga naiaadya.

ആയത്ത്: 46

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

[Nagpahamak Kami] sa mga kababayan ni Noe bago pa niyan; tunay na sila dati ay mga taong suwail.

ആയത്ത്: 47

وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

Ang langit ay ipinatayo Namin ito sa pamamagitan ng kapangyarihan at tunay na Kami ay talagang tagapagpalawak [nito].

ആയത്ത്: 48

وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ

Ang lupa ay inilatag Namin ito, saka kay inam na tagapaghimlay [Kami].

ആയത്ത്: 49

وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

Mula sa bawat bagay ay lumikha kami ng magkapares, nang sa gayon kayo ay magsasaalaala [ng kakayahan ni Allāh].

ആയത്ത്: 50

فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Kaya tumakas kayo patungo kay Allāh; tunay na ako para sa inyo laban dito ay isang mapagbabalang malinaw.

ആയത്ത്: 51

وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Huwag kayong gumawa kasama kay Allāh ng isang diyos na iba pa; tunay na ako para sa inyo laban dito ay isang mapagbabalang malinaw.

ആയത്ത്: 52

كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ

Gayon din, walang pumunta sa mga [tao] bago pa nila na isang sugo [mula kay Allāh] malibang nagsabi sila: “Isang manggagaway o isang sinapian.”

ആയത്ത്: 53

أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

Nagtagubilinan ba sila hinggil dito? Bagkus sila ay mga taong tagapagmalabis.

ആയത്ത്: 54

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ

Kaya tumalikod ka palayo sa kanila sapagkat ikaw ay hindi masisisi.^[7]

[7] sapagkat naipaabot mo sa kanila ang ipinsugo sa iyo sa kanila

ആയത്ത്: 55

وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Magpaalaala ka [nang tuluy-tuloy] sapagkat tunay na ang paalaala ay nagpapakinabang sa mga mananampalataya.

ആയത്ത്: 56

وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ

Hindi Ako lumikha ng jinn at tao kundi upang sumamba sila sa Akin.

ആയത്ത്: 57

مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ

Hindi Ako nagnanais mula sa kanila ng anumang panustos at hindi Ako nagnanais na magpakain sila sa Akin.

ആയത്ത്: 58

إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ

Tunay na si Allāh ay ang Palatustos, ang May Lakas, ang Matibay.

ആയത്ത്: 59

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ

Saka tunay na ukol sa mga lumabag sa katarungan^[8] ay mga pagkakasalang tulad ng mga pagkakasala ng mga [sinaunang] kasamahan nila, kaya huwag silang magmadali sa Akin.

[8] sa mga sarili nila dahil sa pagpapasinungaling kay Propeta Muhammad

ആയത്ത്: 60

فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

Kaya kapighatian ay ukol sa mga tumangging sumampalataya, mula sa araw nila ipinangangako sa kanila.