പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ശ്ശുഅറാഅ് - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം). - പേജ് നമ്പർ 368 - ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 20

قَالَ فَعَلْتُهَاۤ اِذًا وَّاَنَا مِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ؕ

موسی علیه السلام با اعتراف به فرعون گفت: آن مرد را در حالی کشتم که قبل از اینکه وحی نزدم بیاید از جاهلان بودم.

ആയത്ത്: 21

فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِیْ رَبِّیْ حُكْمًا وَّجَعَلَنِیْ مِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟

آن‌گاه پس از قتل او به سبب ترس از اینکه مرا در برابر او بکشید از دست شما به‌سوی شهر مدین گریختم، پس پروردگارم به من علم عطا کرد، و مرا از رسولانش که آنها را به‌سوی مردم می‌فرستاد قرار داد.

ആയത്ത്: 22

وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ اَنْ عَبَّدْتَّ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

و اینکه مرا بدون بردگی پروراندی درحالی‌که بنی‌اسرائیل را به بردگی گرفته‌ای نعمتی است که به حق به خاطر آن بر من منت می‌نهی، اما این امر مرا از دعوت تو باز نمی‌دارد.

ആയത്ത്: 23

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

فرعون به موسی علیه السلام گفت: و پروردگار مخلوقات که ادعا می‌کنی تو رسولش هستی چیست؟!

ആയത്ത്: 24

قَالَ رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِیْنَ ۟

موسی علیه السلام در پاسخ فرعون گفت: پروردگار مخلوقات همان پروردگار آسمان‌ها و زمین، و پروردگار آنچه بین آن دو وجود دارد است. اگر یقین دارید که او پروردگارتان است پس تنها او را عبادت کنید.

ആയത്ത്: 25

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهٗۤ اَلَا تَسْتَمِعُوْنَ ۟

فرعون به کسانی از سران قومش که پیرامونش بودند گفت: آیا پاسخ موسی، و ادعای دروغینی را که در آن است، نمی‌شنوید!

ആയത്ത്: 26

قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

موسی علیه السلام به آنها گفت: الله پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.

ആയത്ത്: 27

قَالَ اِنَّ رَسُوْلَكُمُ الَّذِیْۤ اُرْسِلَ اِلَیْكُمْ لَمَجْنُوْنٌ ۟

فرعون گفت: به یقین این کسی‌که ادعا می‌کند رسولی به‌سوی شماست دیوانه‌ای است که اهمیت نمی‌دهد چگونه پاسخ می‌دهد، و بدون تفکر سخن می‌گوید.

ആയത്ത്: 28

قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُوْنَ ۟

موسی علیه السلام گفت: الله که شما را به‌سوی او فرامی‌خوانم همان پروردگار مشرق و مغرب، و پروردگار آنچه میان آن دو وجود دارد است، اگر عقل‌هایی دارید که با آن تفکر کنید.

ആയത്ത്: 29

قَالَ لَىِٕنِ اتَّخَذْتَ اِلٰهًا غَیْرِیْ لَاَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُوْنِیْنَ ۟

فرعون پس از ناتوانی از استدلال با موسی علیه السلام به او گفت: اگر معبودی غیر از من عبادت کنی به‌طور قطع تو را از زندانیان قرار خواهم داد.

ആയത്ത്: 30

قَالَ اَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَیْءٍ مُّبِیْنٍ ۟ۚ

موسی علیه السلام به فرعون گفت: آیا مرا به زندان می افکنی حتی اگر دلیل راستگویی رسالت خویش را از جانب الله برایت بیاورم؟

ആയത്ത്: 31

قَالَ فَاْتِ بِهٖۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

فرعون گفت: پس اگر در آنچه که ادعا می‌کنی از راستگویان هستی دلیلی را که گفتی بر راستگویی‌ات دلالت دارد، بیاور.

ആയത്ത്: 32

فَاَلْقٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ

آن‌گاه موسی علیه السلام عصایش را بر زمین افکند به‌ناگاه مار بزرگی در برابر دیدگان آشکار شد.

ആയത്ത്: 33

وَّنَزَعَ یَدَهٗ فَاِذَا هِیَ بَیْضَآءُ لِلنّٰظِرِیْنَ ۟۠

و دستش را غیر سفید در گریبانش داخل کرد، و آن را سفید و درخشان و نورانی بدون سفیدی ناشی از پیسی درآورد، که تماشاگران اینچنین آن را می‌دیدند.

ആയത്ത്: 34

قَالَ لِلْمَلَاِ حَوْلَهٗۤ اِنَّ هٰذَا لَسٰحِرٌ عَلِیْمٌ ۟ۙ

فرعون به کسانی از سران قوم خود که پیرامونش بودند گفت: همانا این مرد، ساحری ماهر است.

ആയത്ത്: 35

یُّرِیْدُ اَنْ یُّخْرِجَكُمْ مِّنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِهٖ ۖۗ— فَمَاذَا تَاْمُرُوْنَ ۟

که می‌خواهد با سحر خویش شما را از سرزمین‌تان بیرون کند، پس نظر شما در مورد آنچه دربارۀ او به‌کار گیریم چیست؟

ആയത്ത്: 36

قَالُوْۤا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۙ

به او گفتند: کار او و برادرش را به تأخیر بینداز، و در کیفر آن دو شتاب نکن، و در شهرهای مصر افرادی را بفرست تا ساحران را گرد آورند.

ആയത്ത്: 37

یَاْتُوْكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِیْمٍ ۟

تمام ساحران دانا به سحر را نزدت آورند.

ആയത്ത്: 38

فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیْقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۙ

پس فرعون ساحرانش را برای مبارزه با موسی علیه السلام در مکان و زمانی مشخص گرد آورد.

ആയത്ത്: 39

وَّقِیْلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُّجْتَمِعُوْنَ ۟ۙ

و به مردم گفته شد: آیا شما جمع می‌شوید تا ببینید موسی چیره می‌شود یا ساحران؟

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• أخطاء الداعية السابقة والنعم التي عليه لا تعني عدم دعوته لمن أخطأ بحقه أو أنعم عليه.

خطاهای گذشته دعوتگر و نیکی‌هایی که بر او شده است به معنای عدم دعوت او برای کسی‌که دعوتگر در حقش خطا کرده یا کسی‌که به دعوتگر نیکی کرده است نیست.

• اتخاذ الأسباب للحماية من العدو لا ينافي الإيمان والتوكل على الله.

به‌کارگیری اسباب برای حفاظتِ (خویش) از دشمن، با ایمان و توکل بر الله منافات ندارد.

• دلالة مخلوقات الله على ربوبيته ووحدانيته.

دلالت مخلوقات الله بر ربوبیت و وحدانیت او تعالی.

• ضعف الحجة سبب من أسباب ممارسة العنف.

ضعف حجت، یکی از اسباب اِعمال زور است.

• إثارة العامة ضد أهل الدين أسلوب الطغاة.

برانگیختن عوام بر ضد پیروان دین، اسلوب طغیانگران است.