പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ജിന്ന് - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

جن

ആയത്ത്: 1

قُلْ اُوْحِیَ اِلَیَّ اَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوْۤا اِنَّا سَمِعْنَا قُرْاٰنًا عَجَبًا ۟ۙ

ای محمده!ووایه چې ماته وحی وشوه چې د پيریانو یوې ډلې د قران یوه برخه واوریده نو ويي ویل چې:بې شکه مونږ عجب قران واورید.

ആയത്ത്: 2

یَّهْدِیْۤ اِلَی الرُّشْدِ فَاٰمَنَّا بِهٖ ؕ— وَلَنْ نُّشْرِكَ بِرَبِّنَاۤ اَحَدًا ۟ۙ

د روغې لارې ښوونه کوي نو مونږ پرې ایمان راووړ.او هیڅکله به له خپل رب سره بل څوک شریک نه کړو.

ആയത്ത്: 3

وَّاَنَّهٗ تَعٰلٰی جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَّلَا وَلَدًا ۟ۙ

او بې شکه چې زمونږ د رب شان او شوکت ډير لوړ دی نه یې ښځه نیولې او نه یې بچی.

ആയത്ത്: 4

وَّاَنَّهٗ كَانَ یَقُوْلُ سَفِیْهُنَا عَلَی اللّٰهِ شَطَطًا ۟ۙ

او دا خبره هم پخه ده چې زمونږ ناپوه(ابلیس)پر الله له واقعیت او انصاف لرې خبرې تړلی.

ആയത്ത്: 5

وَّاَنَّا ظَنَنَّاۤ اَنْ لَّنْ تَقُوْلَ الْاِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا ۟ۙ

او مونږ ګمان کاو چې انسان او پیری به هیڅکله پر الله درواغ نه تړي.

ആയത്ത്: 6

وَّاَنَّهٗ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْاِنْسِ یَعُوْذُوْنَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوْهُمْ رَهَقًا ۟ۙ

او د انسانانو ډیرو سړیو د پیریانو له ډیرو سړیو څخه پناه غوښتله نو په دې کار ئې د پيریانو غرور،ظلم او ګناه لا پسې زیاته کړه.

ആയത്ത്: 7

وَّاَنَّهُمْ ظَنُّوْا كَمَا ظَنَنْتُمْ اَنْ لَّنْ یَّبْعَثَ اللّٰهُ اَحَدًا ۟ۙ

او ای پیریانو!انسانانو هم ستاسې په شان ګمان کاو چې الله به هیڅکله څوک رسول راونه لیږي.

ആയത്ത്: 8

وَّاَنَّا لَمَسْنَا السَّمَآءَ فَوَجَدْنٰهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیْدًا وَّشُهُبًا ۟ۙ

خو چې مونږ اسمان ته ورسیدلو نو ومولیده چې اسمان په سختو پیره دارانو او سوزوونکو ستورو کې پټ کړی شوی دی.

ആയത്ത്: 9

وَّاَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ؕ— فَمَنْ یَّسْتَمِعِ الْاٰنَ یَجِدْ لَهٗ شِهَابًا رَّصَدًا ۟ۙ

مونږ به د اسمان په څنډو کې د اوریدانې لپاره کیناستو.خو چې اوس هر څوک اوریدل وغواړي نو سوزوونکی ستوری به تیار په انتظار کې مینده کړي.

ആയത്ത്: 10

وَّاَنَّا لَا نَدْرِیْۤ اَشَرٌّ اُرِیْدَ بِمَنْ فِی الْاَرْضِ اَمْ اَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا ۟ۙ

مونږ نه پوهیږو چې کوم شر دی چې د ځمکې د خلکو لپاره غوښتل شوی دی او یا که رب یې د ښوونې اراده کړې ده.

ആയത്ത്: 11

وَّاَنَّا مِنَّا الصّٰلِحُوْنَ وَمِنَّا دُوْنَ ذٰلِكَ ؕ— كُنَّا طَرَآىِٕقَ قِدَدًا ۟ۙ

او بې شکه چې زمونږ ځیني خلک نیکان دي او ځیني نور مو ښکته دي.مونږ پر جلا،جلا لارو یو.

ആയത്ത്: 12

وَّاَنَّا ظَنَنَّاۤ اَنْ لَّنْ نُّعْجِزَ اللّٰهَ فِی الْاَرْضِ وَلَنْ نُّعْجِزَهٗ هَرَبًا ۟ۙ

او بې شکه چې زمونږ باور دی چې مونږ به هیڅکله الله پاک په ځمکه کې بې وسه نه شو کړای او نه به یي په تیښته چې په بل لورې ترې وتښتو.

ആയത്ത്: 13

وَّاَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدٰۤی اٰمَنَّا بِهٖ ؕ— فَمَنْ یُّؤْمِنْ بِرَبِّهٖ فَلَا یَخَافُ بَخْسًا وَّلَا رَهَقًا ۟ۙ

(نو ځکه)چې مونږ هدایت واورید نو ایمان مو پرې راوړ.او هر څوک چې په خپل رب ایمان راوړي له تاوان،ظلم او زیاتي څخه دي نه ډاریږي.

ആയത്ത്: 14

وَّاَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُوْنَ وَمِنَّا الْقٰسِطُوْنَ ؕ— فَمَنْ اَسْلَمَ فَاُولٰٓىِٕكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا ۟

او بې شکه چې زمونږ ځیني مسلمانان دي،او ځیني مو ظالمان او کاږه دي.نو چا چې الله ته ځان وسپاره د روغې لارې د میندلو هڅه یې وکړه.

ആയത്ത്: 15

وَاَمَّا الْقٰسِطُوْنَ فَكَانُوْا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ۟ۙ

او هغه چې کاږه او ظالمان دي د جهنم لرګي(خس او خاشاک)دي.

ആയത്ത്: 16

وَّاَنْ لَّوِ اسْتَقَامُوْا عَلَی الطَّرِیْقَةِ لَاَسْقَیْنٰهُمْ مَّآءً غَدَقًا ۟ۙ

او ای محمده!ووایه چې ماته وحي شوې ده چې که هغوی د اسلام په لار سم شول نو مونږ به یې خامخا په ډیرو اوبو خړوبه کړو.

ആയത്ത്: 17

لِّنَفْتِنَهُمْ فِیْهِ ؕ— وَمَنْ یُّعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهٖ یَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا ۟ۙ

تر څو یې په دې نعمت وازمایو.او هر څوک چې د خپل رب له یادونې څخه مخ وګرځوي نو سخت عذاب ته به یې بوځي.

ആയത്ത്: 18

وَّاَنَّ الْمَسٰجِدَ لِلّٰهِ فَلَا تَدْعُوْا مَعَ اللّٰهِ اَحَدًا ۟ۙ

او دا هم راته وحې شوې چې جوماتونه د الله دي نو له الله سره بل څوک مه رابلئ.

ആയത്ത്: 19

وَّاَنَّهٗ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللّٰهِ یَدْعُوْهُ كَادُوْا یَكُوْنُوْنَ عَلَیْهِ لِبَدًا ۟ؕ۠

او راته وحي شوې چې:کله د الله بنده(محمد صلی الله علیه وسلم)پورته شو او الله پاک یې باله نو انسانانو او پیریانو پرې ګڼه ګوڼه او ازدحام جوړ کړ.

ആയത്ത്: 20

قُلْ اِنَّمَاۤ اَدْعُوْا رَبِّیْ وَلَاۤ اُشْرِكُ بِهٖۤ اَحَدًا ۟

(ای محمده!)ووایه چې زه یوازې خپل رب بلم او له هغه سره هیڅوک نه برابروم.

ആയത്ത്: 21

قُلْ اِنِّیْ لَاۤ اَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَّلَا رَشَدًا ۟

ووایه چې تاسې ته تاوان او یا ښوونه زما په توان کې نه ده.

ആയത്ത്: 22

قُلْ اِنِّیْ لَنْ یُّجِیْرَنِیْ مِنَ اللّٰهِ اَحَدٌ ۙ۬— وَّلَنْ اَجِدَ مِنْ دُوْنِهٖ مُلْتَحَدًا ۟ۙ

ووایه چې هیڅوک ما له الله څخه ژغورلی نه شي.او نه پرته له هغه څخه بل پناه ځای پیدا کولای شم.

ആയത്ത്: 23

اِلَّا بَلٰغًا مِّنَ اللّٰهِ وَرِسٰلٰتِهٖ ؕ— وَمَنْ یَّعْصِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ فَاِنَّ لَهٗ نَارَ جَهَنَّمَ خٰلِدِیْنَ فِیْهَاۤ اَبَدًا ۟ؕ

زما دنده یوازې همداده چې د الله پیغام تاسې ته ورسوم.او هر څوک چې له الله او له رسول څخه یې سرغړوي نو بې شکه چې د ورتګ ځای یې دجهنم اور دی او د تل لپاره به پکې وي.

ആയത്ത്: 24

حَتّٰۤی اِذَا رَاَوْا مَا یُوْعَدُوْنَ فَسَیَعْلَمُوْنَ مَنْ اَضْعَفُ نَاصِرًا وَّاَقَلُّ عَدَدًا ۟

تر څو چې په(غبرګو سترګو)هغه څه ویني چې اوس يي ورسره وعده کیږي.نو هلته به پوه شي چې د چا ملاتړ ډیر کمزوری او د چا شمیر ډیر لږ دی؟

ആയത്ത്: 25

قُلْ اِنْ اَدْرِیْۤ اَقَرِیْبٌ مَّا تُوْعَدُوْنَ اَمْ یَجْعَلُ لَهٗ رَبِّیْۤ اَمَدًا ۟

(ای محمده!)ووایه:زه نه پوهیږم هغه څه چې زما رب یې درسره وعده کړې نژدې ده او که زما رب ورته یوه لرې موده تاکلې ده.

ആയത്ത്: 26

عٰلِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلٰی غَیْبِهٖۤ اَحَدًا ۟ۙ

په پټو ښه پوهیږي او خپل پټ څیزونه هیچاته نه ښکاره کوي.

ആയത്ത്: 27

اِلَّا مَنِ ارْتَضٰی مِنْ رَّسُوْلٍ فَاِنَّهٗ یَسْلُكُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهٖ رَصَدًا ۟ۙ

مګر یوازې هغو رسولانو ته چې خوښ یې کړي د څو کیدارو ملایکو په ملتیا ځیني پټ رازونه وايي.

ആയത്ത്: 28

لِّیَعْلَمَ اَنْ قَدْ اَبْلَغُوْا رِسٰلٰتِ رَبِّهِمْ وَاَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِمْ وَاَحْصٰی كُلَّ شَیْءٍ عَدَدًا ۟۠

د ملایکو ملتیا رسول پوهوي چې د رب پیغامونه یې په بشپړ ډول ورته ورسول.او الله په هغه څه پوره احاطه کړې ده چې له ملایکو او رسولانو سره دي او هر څه یي په شمیر سره ګڼلي دي.