പരിഭാഷ ആയത്ത് 155 അദ്ധ്യായം അഅ്റാഫ് - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 155

وَاخْتَارَ مُوْسٰی قَوْمَهٗ سَبْعِیْنَ رَجُلًا لِّمِیْقَاتِنَا ۚ— فَلَمَّاۤ اَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ اَهْلَكْتَهُمْ مِّنْ قَبْلُ وَاِیَّایَ ؕ— اَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَآءُ مِنَّا ۚ— اِنْ هِیَ اِلَّا فِتْنَتُكَ ؕ— تُضِلُّ بِهَا مَنْ تَشَآءُ وَتَهْدِیْ مَنْ تَشَآءُ ؕ— اَنْتَ وَلِیُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَاَنْتَ خَیْرُ الْغٰفِرِیْنَ ۟

او موسی له خپل قوم نه اویا تنه غوره کړل چې زمونږ په ټاکلې نیټه کې ورسره وي. خو چې کله هغه خلک یوې زلزلې ونیول نو موسی وویل ای زما ربه که تا غوښتې وای نو لا پخوا دې دوی او زه هلاکولای شو. ایا ته مونږ په هغه ګناه هلاکوي چې زمونږ ناپوهانو کړې وه؟ دا ستا له ازموینې څخه پرته څه نه وو. چا ته چې خوښه شي نو په داسې ازمیښت يې بې لارې کوي ا چې چا ته دې خوښه شي نو لار ورښايي. زمونږ واکدار همدا ته يي نو مونږ ته بښنه وکړه او راباندې مهربانه شه ته له هر چا ښه بښونکی يې.