പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സ്സ്വാഫ്ഫാത്ത് - മാസിഡോണിയൻ വിവർത്തനം - പണ്ഡിതന്മാരുടെ ഒരു സംഘം മക്ഡോണിയ - പേജ് നമ്പർ 448 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

52. кој велеше: „Зарем ти веруваш,

ആയത്ത്: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

53. дека навистина, кога ќе умреме и кога земја и коски ќе станеме, сметка ќе полагаме?“

ആയത്ത്: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

54. „Сакате ли да погледнете?“

ആയത്ത്: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

55. И тој ќе погледне, и него среде Џехенемот ќе го здогледа.

ആയത്ത്: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

56. „Се колнам во Аллах,“ – ќе рече – „за малку ќе ме упропастеше;

ആയത്ത്: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

57. да не беше милоста на Господарот мој, и јас сега ќе се мачев.“

ആയത്ത്: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

58. „А ние, нели, веќе нема да умираме?

ആയത്ത്: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

59. Еднаш умревме – веќе нема да бидеме мачени,

ആയത്ത്: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

60. тоа, навистина, голем успех ќе биде!“

ആയത്ത്: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

61. За вакво нешто нека се трудат трудбениците!

ആയത്ത്: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

62. А дали е подобра таа гозба или дрвото Зекум,

ആയത്ത്: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

63. кое на насилниците како казна им го одредивме?

ആയത്ത്: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

64. Тоа е дрво кое расте среде Џехенемот,

ആയത്ത്: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

65. плодот му е како главите шејтански.

ആയത്ത്: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

66. Тие со него ќе се хранат и стомаците свои со него ќе ги полнат,

ആയത്ത്: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

67. па со зовриена вода тоа ќе им се измеша,

ആയത്ത്: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

68. а потоа, сигурно, пак во Џехенемот ќе се вратат.

ആയത്ത്: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

69. Тие татковците свои во заблуда ги затекнаа,

ആയത്ത്: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

70. па и тие по стапките нивни продолжија.

ആയത്ത്: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

71. А и пред нив повеќето древни народи во заблуда беа,

ആയത്ത്: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

72. иако Ние им ги праќавме тие што ги опоменуваа;

ആയത്ത്: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

73. затоа, погледни каков беше крајот на тие што беа опоменати,

ആയത്ത്: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

74. не беше така само со Аллаховите искрени робови.

ആയത്ത്: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

75. А кога Нух нè повика, Ние убаво се одѕвивме:

ആയത്ത്: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

76. него и семејството негово од тешка неволја ги спасивме