പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഹിജ്ർ - ഹീബ്രു പരിഭാഷ - ജംഇയ്യഃ ദാർ അൽസലാം - പേജ് നമ്പർ 265 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 52

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ

52 כאשר נכנסו אליו הם אמרו: “שלום”. הוא אמר להם: “אנו חוששים מכם”.

ആയത്ത്: 53

قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

53 אמרו לו: “אל תחשוש, באנו לבשר לך על בן רחב ידע”.

ആയത്ത്: 54

قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ

54 אמר להם: “האם תבשרו לי דבר כזה למרות שאני בא בימים? איזה (סוג של) בשורות אתם מביאים לי?”

ആയത്ത്: 55

قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ

55 אמרו: “בישרנו לך את הצדק ואל תהיה מן המתייאשים”.

ആയത്ത്: 56

قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ

56 אמר: “וכי מי יתייאש מרחמי ריבונו מלבד התועים”.

ആയത്ത്: 57

قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

57 אמר: “הוי, השליחים, מה מעשיכם כאן?”

ആയത്ത്: 58

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

58 אמרו: “נשלחנו אל עם של פושעים (כדי להשמיד אותם),

ആയത്ത്: 59

إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ

59 מלבד משפחת (הנביא) לוט אשר נציל את כולם.

ആയത്ത്: 60

إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

60 מלבד אשת לוט (לא נצלנה), גזרנו שתהיה בין אלה שיוכחדו.”

ആയത്ത്: 61

فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

61 וכאשר הגיעו השליחים אל ביתו של לוט,

ആയത്ത്: 62

قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

62 אמר להם: ״ הן, אינכם מוכרים לי”.

ആയത്ത്: 63

قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ

63 אמרו (ללוט): “אנו באנו אליך עם (העונש) אשר פקפקו בו,

ആയത്ത്: 64

وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

64 והבאנו לך את האמת, ואנו אנשי הצדק,

ആയത്ത്: 65

فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ

65 לכן הוצא את משפחתך במשך הלילה הזה ולך אחריהם, ואל תפנו לאחור, והמשיכו כפי שציווינו עליכם”

ആയത്ത്: 66

وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ

66 וכך הודענו לו על הדבר הזה, אכן סופם של אלה שיוכחדו עם (תחילת) הבוקר.

ആയത്ത്: 67

وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ

67 אז הגיעו (לביתו) אנשי העיר בשמחה.

ആയത്ത്: 68

قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ

68 אמר (לוט): “אלה הם אורחיי, ואל תמיסו חרפה עליי,

ആയത്ത്: 69

وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ

69 יראו את אללה ואל תביישו אותי”

ആയത്ത്: 70

قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

70. אמרו לו: “האם לא אסרנו עליך לארח אנשים (זרים)?”