പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ന്നംല് - അകാൻ പരിഭാഷ - അഷന്തി - ഹാരൂൻ ഇസ്മാഈൽ - പേജ് നമ്പർ 377 - ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

An-Naml

ആയത്ത്: 1

طسٓۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡقُرۡءَانِ وَكِتَابٖ مُّبِينٍ

Toaa – Siin . Woi yε Qur’aan mu nsɛm, ԑyԑ Nwoma a ɛda (biribiara) adi pefee.

ആയത്ത്: 2

هُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

(Ɛyε) kwankyerε ne anigyesεm ma agyidiefoͻ no.

ആയത്ത്: 3

ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ

Wͻn a wͻfrε Nyame wͻ ne brε mu na wͻyi Zaka, na wͻn adwen si wͻn pi wͻ Daakye no ho no.

ആയത്ത്: 4

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُمۡ يَعۡمَهُونَ

Nokorε sε, wͻn a wͻnnye Daakye no nnie no Yɛama wͻn dwumadi (bͻne no) ayε wͻn (aniso) fε, enti wͻredi akͻneaba sε anifirafoͻ.

ആയത്ത്: 5

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ وَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ

Saa nkorͻfoͻ no na wͻn wͻ asotwee bͻne no. Wͻn na Daakye no mu no wͻn ne berεguofoͻ no.

ആയത്ത്: 6

وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلۡقُرۡءَانَ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ عَلِيمٍ

(Nkͻmhyεni), nokorε sε wo nsa ka Qur’aan yi fri Onyansafoͻ, Nimdefoͻ no hͻ.

ആയത്ത്: 7

إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابٖ قَبَسٖ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ

Kae εberε a Mose ka kyerεε n’abusuafoͻ sε: “Nokorε sε mahunu egya; mede ho amaneε bεba abεbͻ mo anaasε mede nsramma bi bεba ama moaka mo ho hye “.

ആയത്ത്: 8

فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Ɛberε a ͻbaa hoo no, yεfrεε no sε: ”Nhyira ne nea ͻwͻ egya no mu no, ne obiara a ͻwͻ ho. Kronkron Hene ne Nyankopͻn, Abͻdeε nyinaa Wura no“

ആയത്ത്: 9

يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

Mose, nokorε sε εyε Me, Onyankopͻn Otumfoͻ no a Otumi ade nyinaa yε, Onyansafoͻ no.

ആയത്ത്: 10

وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

To wopoma no to fͻm. Ԑberε a ohunuu sε εrekeka ne ho tesε ͻwͻ no, ͻdanee ne ho dwanee a wanhwε n’akyi. (Yεkaa sε): “Mose, ensuro nokorε sε asomafoͻ no nsuro wͻ M’anim.

ആയത്ത്: 11

إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسۡنَۢا بَعۡدَ سُوٓءٖ فَإِنِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ

Na mmom obi a wayε bͻne na εno akyiri no ͻde papa ahyε bͻne no anan mu no, nokorε sε, Mene Bͻnefakyε Hene, Mmͻborͻhunufoͻ Hene.

ആയത്ത്: 12

وَأَدۡخِلۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٖۖ فِي تِسۡعِ ءَايَٰتٍ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَقَوۡمِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Enti fa wonsa hyε wo koko mu, εbεba fitaa a εni nkekaawa biara. (Woi nom ka) nsεnkyerεnee nkron a wode rekͻ Farao ne ne nkorͻfoͻ hͻ no ho. Nokorε sε wͻyε amanfoͻ a wͻyε abͻneεfoͻ paa.

ആയത്ത്: 13

فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَٰتُنَا مُبۡصِرَةٗ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

Ɛberε a Yεn nsεnkyerεnee pefee a wͻtumi hunu baa wͻn hͻ no, deε wͻkaeε ne sε: ”Woi deε εyε nkoyaa pefee”.