പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം അൻബിയാഅ് - അൽബേനിയൻ പരിഭാഷ - പരിഭാഷകരുടെ കേന്ദ്രം - പണിപ്പുരയിൽ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

El Enbija

ആയത്ത്: 1

ٱقۡتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمۡ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ مُّعۡرِضُونَ

Llogaria e njerëzve është afruar, por ata vazhdojnë të shmangen të shkujdesur.

ആയത്ത്: 2

مَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّن رَّبِّهِم مُّحۡدَثٍ إِلَّا ٱسۡتَمَعُوهُ وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ

Sa herë që u vjen ndonjë shpallje e re nga Zoti i tyre, ata e dëgjojnë, duke u tallur

ആയത്ത്: 3

لَاهِيَةٗ قُلُوبُهُمۡۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلۡ هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡۖ أَفَتَأۡتُونَ ٱلسِّحۡرَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ

e me zemra të hutuara. Zullumqarët i pëshpëritin njëri-tjetrit në fshehtësi: "A nuk është ky vetëm një njeri sikurse ju? A do ta ndiqni atëherë magjinë e tij, edhe pse e shihni hapur?"

ആയത്ത്: 4

قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Ai tha: "Zoti im di çdo fjalë që thuhet në qiej e në Tokë. Ai është Gjithëdëgjuesi, i Gjithëdijshmi."

ആയത്ത്: 5

بَلۡ قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۭ بَلِ ٱفۡتَرَىٰهُ بَلۡ هُوَ شَاعِرٞ فَلۡيَأۡتِنَا بِـَٔايَةٖ كَمَآ أُرۡسِلَ ٱلۡأَوَّلُونَ

Ata thonë (për Kuranin): "Këto janë thjesht ëndrra të ngatërruara! Në të vërtetë, ai e ka sajuar vetë atë! Madje, ai është poet. Le të na sjellë ndonjë mrekulli ashtu si sollën të mëparshmit!"

ആയത്ത്: 6

مَآ ءَامَنَتۡ قَبۡلَهُم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآۖ أَفَهُمۡ يُؤۡمِنُونَ

Asnjë vendbanim që e kemi shkatërruar para tyre nuk ka besuar (pas dërgimit të mrekullive). Po a do të besojnë këta atëherë?

ആയത്ത്: 7

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

Ne dërguam para teje vetëm burra, të cilëve ua dhamë shpalljen, andaj pyetni ithtarët e Librit, nëse nuk e dini.

ആയത്ത്: 8

وَمَا جَعَلۡنَٰهُمۡ جَسَدٗا لَّا يَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَمَا كَانُواْ خَٰلِدِينَ

Ne nuk i bëmë ata (të dërguarit) trupa që nuk hanë ushqim e as i bëmë të pavdekshëm.

ആയത്ത്: 9

ثُمَّ صَدَقۡنَٰهُمُ ٱلۡوَعۡدَ فَأَنجَيۡنَٰهُمۡ وَمَن نَّشَآءُ وَأَهۡلَكۡنَا ٱلۡمُسۡرِفِينَ

Pastaj Ne e përmbushëm premtimin ndaj tyre: i shpëtuam ata së bashku me këdo që deshëm dhe i shkatërruam shkelësit e kufijve.

ആയത്ത്: 10

لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Ne ju kemi zbritur një libër në të cilin gjendet krenaria juaj (nëse e besoni). A nuk kuptoni?

ആയത്ത്: 11

وَكَمۡ قَصَمۡنَا مِن قَرۡيَةٖ كَانَتۡ ظَالِمَةٗ وَأَنشَأۡنَا بَعۡدَهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

Sa e sa vendbanime keqbërësish kemi shkatërruar dhe pas tyre kemi ngritur popuj të tjerë!

ആയത്ത്: 12

فَلَمَّآ أَحَسُّواْ بَأۡسَنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَرۡكُضُونَ

Kur e ndienin dënimin Tonë, iknin prej tij me nxitim.

ആയത്ത്: 13

لَا تَرۡكُضُواْ وَٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰ مَآ أُتۡرِفۡتُمۡ فِيهِ وَمَسَٰكِنِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡـَٔلُونَ

"Mos ikni, por kthehuni në lukset e pallatet tuaja, se mbase do të pyeteni."

ആയത്ത്: 14

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Ata thanë: "Ah, mjerë ne! Ne ishim njëmend të padrejtë."

ആയത്ത്: 15

فَمَا زَالَت تِّلۡكَ دَعۡوَىٰهُمۡ حَتَّىٰ جَعَلۡنَٰهُمۡ حَصِيدًا خَٰمِدِينَ

Ata nuk reshtën së vajtuari derisa i bëmë si drithë i korrur.

ആയത്ത്: 16

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

Ne nuk i krijuam qiejt, Tokën dhe gjithçka që gjendet mes tyre për argëtim.

ആയത്ത്: 17

لَوۡ أَرَدۡنَآ أَن نَّتَّخِذَ لَهۡوٗا لَّٱتَّخَذۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّآ إِن كُنَّا فَٰعِلِينَ

Sikur të kishim dashur të argëtoheshim, do ta bënim me ato që i kemi pranë, po qe se do të bënim diçka të tillë.

ആയത്ത്: 18

بَلۡ نَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَى ٱلۡبَٰطِلِ فَيَدۡمَغُهُۥ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٞۚ وَلَكُمُ ٱلۡوَيۡلُ مِمَّا تَصِفُونَ

Përkundrazi! Ne e godasim të pavërtetën me të vërtetën, e cila e shpartallon atë dhe ajo zhduket. Mjerë ju për për trillimet që bëni (kundrejt Allahut).

ആയത്ത്: 19

وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَنۡ عِندَهُۥ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ

Të Tij janë të gjithë ata që gjenden në qiej e në Tokë. Ata (melekët) që janë tek Ai nuk tregohen mendjemëdhenj kundrejt adhurimit të Tij e as ndiejnë lodhje.

ആയത്ത്: 20

يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ

Ata e lartësojnë Atë ditë e natë, pa u mërzitur.

ആയത്ത്: 21

أَمِ ٱتَّخَذُوٓاْ ءَالِهَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ هُمۡ يُنشِرُونَ

A mos kanë marrë ata zota nga Toka që nuk mund të ringjallin të vdekurit?

ആയത്ത്: 22

لَوۡ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ

Sikur në qiej e në Tokë të kishte zota të tjerë përveç Allahut, ato do të shkatërroheshin. I patëmeta është Allahu, Zoti i Arshit, mbi gjithçka që i veshin Atij.

ആയത്ത്: 23

لَا يُسۡـَٔلُ عَمَّا يَفۡعَلُ وَهُمۡ يُسۡـَٔلُونَ

Ai nuk mund të pyetet për atë që bën, por ata do të pyeten.

ആയത്ത്: 24

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡۖ هَٰذَا ذِكۡرُ مَن مَّعِيَ وَذِكۡرُ مَن قَبۡلِيۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡحَقَّۖ فَهُم مُّعۡرِضُونَ

Vallë, a adhurojnë ata zota të tjerë në vend të Tij?! Thuaj: "Sillni provat tuaja!" Ja libri i atyre që janë me mua (Kurani) dhe librat e atyre që ishin para meje." Në të vërtetë, shumica e tyre nuk e dinë të vërtetën, andaj largohen.

ആയത്ത്: 25

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ

Ne nuk dërguam asnjë të dërguar para teje pa i shpallur atij se: "Askush përveç Meje nuk ka të drejtë të adhurohet, prandaj vetëm Mua adhuromëni."

ആയത്ത്: 26

وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۚ بَلۡ عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ

Ata thonë: "I Gjithëmëshirshmi ka fëmijë!" I patëmeta është Ai! Në të vërtetë, ata (melekët) janë robër të nderuar.

ആയത്ത്: 27

لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ

Ata nuk flasin para fjalës së Tij dhe veprojnë vetëm me urdhrin e Tij.

ആയത്ത്: 28

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ

Ai e di të kaluarën e të ardhmen e tyre dhe ata mund të ndërmjetësojnë vetëm për atë që do Ai dhe ata ruhen për shkak të frikës ndaj Tij.

ആയത്ത്: 29

۞ وَمَن يَقُلۡ مِنۡهُمۡ إِنِّيٓ إِلَٰهٞ مِّن دُونِهِۦ فَذَٰلِكَ نَجۡزِيهِ جَهَنَّمَۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّٰلِمِينَ

Këdo prej tyre që do të thoshte: "Unë jam zot përveç Atij", Ne do ta ndëshkonim me Xhehenem. Kështu i dënojmë zullumqarët.

ആയത്ത്: 30

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ كَانَتَا رَتۡقٗا فَفَتَقۡنَٰهُمَاۖ وَجَعَلۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّۚ أَفَلَا يُؤۡمِنُونَ

A nuk e dinë jobesimtarët se qiejt dhe Toka ishin të ngjitura e Ne i ndamë dhe bëmë nga uji çdo gjë të gjallë?! A nuk besojnë?!

ആയത്ത്: 31

وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

Ne vumë në Tokë male të patundshme, që ajo të mos lëkundet me ta, dhe bëmë rrugë të gjera, që të mund të orientohen.

ആയത്ത്: 32

وَجَعَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗاۖ وَهُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهَا مُعۡرِضُونَ

Ne e bëmë Qiellin një kulm të mbrojtur mirë, por ata ua kthejnë shpinën shenjave Tona.

ആയത്ത്: 33

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

Ai është që krijoi natën e ditën dhe Diellin e Hënën. Secili lundron në orbitën e vet.

ആയത്ത്: 34

وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ

Para teje Ne nuk bëmë asnjë njeri të pavdekshëm. Atëherë, nëse ti vdes, a mos vallë ata do të mbesin përgjithmonë?

ആയത്ത്: 35

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ

Çdo shpirt do ta shijojë vdekjen. Ne ju sprovojmë me të keqen e të mirën dhe te Ne do të ktheheni.

ആയത്ത്: 36

وَإِذَا رَءَاكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي يَذۡكُرُ ءَالِهَتَكُمۡ وَهُم بِذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

Kur të shohin jobesimtarët, të marrin vetëm për tallje, duke thënë: "Ky është ai që flet keq për zotat tuaj?" Ndërkohë, ata e mohojnë këshillën e të Gjithëmëshirshmit.

ആയത്ത്: 37

خُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ مِنۡ عَجَلٖۚ سَأُوْرِيكُمۡ ءَايَٰتِي فَلَا تَسۡتَعۡجِلُونِ

Njeriu është krijuar i nxituar. Unë do t'jua tregoj shenjat e Mia, prandaj mos kërkoni përshpejtimin e tyre!

ആയത്ത്: 38

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Ata thonë: "Kur do të jetësohet ky premtim, nëse jeni duke thënë të vërtetën?"

ആയത്ത്: 39

لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

Ah, sikur jobesimtarët ta dinin kohën kur nuk do të mund ta shmangin zjarrin nga fytyrat e shpinat e tyre dhe nuk do të ndihmohen!

ആയത്ത്: 40

بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

Në të vërtetë, (Kiameti) do t'u vijë papritur dhe do t'i hutojë, as do të mund ta shmangin atë e as do t'u jepet afat (për t'u penduar).

ആയത്ത്: 41

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Në të vërtetë, edhe të dërguar para teje u përqeshën, por ata që përqeshnin i përfshiu dënimi i asaj me të cilën talleshin.

ആയത്ത്: 42

قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ

Thuaj: "Kush mund t'ju mbrojë natën dhe ditën nga dënimi i të Gjithëmëshirshmit?" Megjithatë, ata largohen nga këshilla e Zotit të tyre.

ആയത്ത്: 43

أَمۡ لَهُمۡ ءَالِهَةٞ تَمۡنَعُهُم مِّن دُونِنَاۚ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَ أَنفُسِهِمۡ وَلَا هُم مِّنَّا يُصۡحَبُونَ

A mos kanë zota që mund t'i mbrojnë prej Nesh? Ata nuk mund ta ndihmojnë as vetveten e as mund të shpëtojnë nga Ne.

ആയത്ത്: 44

بَلۡ مَتَّعۡنَا هَٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Ne u dhamë atyre dhe paraardhësve të tyre kënaqësi e jetë të gjatë. A nuk e shohin ata se Ne ua pakësojmë tokën nga anët e saj?^[1] Atëherë, a mos vallë, ata do të jenë fitues?!

[1] Domethënë, e ngushtojmë tokën e kufrit duke përhapur Islamin.

ആയത്ത്: 45

قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ

Thuaj: "Në të vërtetë, unë ju paralajmëroj vetëm me shpallje." Por, të shurdhrit nuk e dëgjojnë thirrjen kur paralajmërohen.

ആയത്ത്: 46

وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Sikur t'i prekte ata një erë e dënimit të Zotit tënd, me siguri, do të thoshin: "Mjerë ne! Ne ishim njëmend keqbërës."

ആയത്ത്: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

Ne do të vendosim peshoret e drejta në Ditën e Kiametit dhe askujt nuk do t'i bëhet asnjë padrejtësi. Edhe sikur ndonjë vepër të jetë sa një kokërr sinapi, Ne do ta sjellim atë. Ne mjaftojmë si llogaritës.

ആയത്ത്: 48

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ٱلۡفُرۡقَانَ وَضِيَآءٗ وَذِكۡرٗا لِّلۡمُتَّقِينَ

Me të vërtetë, Ne i dhamë Musait dhe Harunit Dalluesin, që është dritë dhe këshillë për të devotshmit,

ആയത്ത്: 49

ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَهُم مِّنَ ٱلسَّاعَةِ مُشۡفِقُونَ

të cilët i frikësohen Zotit të tyre pa e parë Atë dhe kanë frikë nga Kiameti.

ആയത്ത്: 50

وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ

Ndërkohë, ky (Kuran) është një Këshillë e bekuar që e kemi shpallur. E ju, përkundër kësaj po e mohoni atë?!

ആയത്ത്: 51

۞ وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ

Vërtet, Ne i patëm dhënë Ibrahimit udhëzimin qysh herët, sepse e njihnim mirë atë.

ആയത്ത്: 52

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ

Kur ai i tha babait dhe popullit të vet: "Ç'janë këta idhuj që po i adhuroni me kaq përkushtim?"

ആയത്ത്: 53

قَالُواْ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا لَهَا عَٰبِدِينَ

Ata thanë: "Ne i kemi gjetur baballarët tanë duke i adhuruar ata."

ആയത്ത്: 54

قَالَ لَقَدۡ كُنتُمۡ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Ai tha: "Pa dyshim, ju dhe baballarët tuaj keni qenë në humbje të qartë."

ആയത്ത്: 55

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا بِٱلۡحَقِّ أَمۡ أَنتَ مِنَ ٱللَّٰعِبِينَ

Ata thanë: "A na e ke sjellë të vërtetën apo je duke u tallur?"

ആയത്ത്: 56

قَالَ بَل رَّبُّكُمۡ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا۠ عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

Ai tha: "Në të vërtetë, Zoti juaj është Zoti i qiejve e i Tokës, i Cili i krijoi ato dhe unë jam prej atyre që dëshmojnë për këtë.

ആയത്ത്: 57

وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ

Betohem për Allahun se do t'u bëj keq idhujve tuaj sapo të largoheni ju."

ആയത്ത്: 58

فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ

Kështu, ai i bëri copë-copë, përveç më të madhit prej tyre, me shpresë se do të ktheheshin tek ai (për ta pyetur se kush i kishte shkatërruar).

ആയത്ത്: 59

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Ata thanë: "Kush ua bëri këtë zotave tanë? Ai është njëmend zullumqar i vërtetë."

ആയത്ത്: 60

قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ

Ata thanë: "Dëgjuam një djalosh duke i përfolur, të cilit i thoshin Ibrahim."

ആയത്ത്: 61

قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡيُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡهَدُونَ

Ata thanë: "Silleni atë para syve të njerëzve, që të dëshmojnë."

ആയത്ത്: 62

قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Ata thanë: "A ti ua bëre këtë zotave tanë, o Ibrahim?"

ആയത്ത്: 63

قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ كَبِيرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ

Ai tha, "Jo, por këtë e bëri ky i madhi i tyre, prandaj, pyetini ata, nëse mund të flasin!"

ആയത്ത്: 64

فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

Atëherë, ata erdhën në vete dhe thanë: "Në të vërtetë, vetë ju jeni zullumqarët."

ആയത്ത്: 65

ثُمَّ نُكِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَٰٓؤُلَآءِ يَنطِقُونَ

Pastaj iu kthyen kryeneçësisë së vet (duke thënë): "Ti e di që ata nuk flasin."

ആയത്ത്: 66

قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يَضُرُّكُمۡ

Ibrahimi tha: "Atëherë, si adhuroni në vend të Allahut diçka që nuk mund t'ju sjellë kurrfarë dobie e as dëmi?

ആയത്ത്: 67

أُفّٖ لَّكُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Turp për ju dhe për gjithçka që adhuroni në vend të Allahut! Si nuk kuptoni?!"

ആയത്ത്: 68

قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَكُمۡ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

Ata thanë: "Digjeni atë dhe ndihmoni zotat tuaj, nëse doni të bëni diçka!"

ആയത്ത്: 69

قُلۡنَا يَٰنَارُ كُونِي بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Ne thamë: "O zjarr, bëhu i ftohtë dhe shpëtim për Ibrahimin!"

ആയത്ത്: 70

وَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِينَ

Ata deshën t'i bënin keq, por Ne i bëmë ata më të humburit.

ആയത്ത്: 71

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا لِلۡعَٰلَمِينَ

Ne e shpëtuam atë dhe Lutin e i çuam në tokën që e kemi bekuar për njerëzit.

ആയത്ത്: 72

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِينَ

Ne i dhamë atij Ishakun e pastaj Jakubin, si dhunti shtesë, dhe të gjithë i bëmë të mirë.

ആയത്ത്: 73

وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِمۡ فِعۡلَ ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَإِقَامَ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءَ ٱلزَّكَوٰةِۖ وَكَانُواْ لَنَا عَٰبِدِينَ

Ne i bëmë ata prijës që udhëzonin në rrugë të drejtë me urdhrin Tonë dhe i frymëzuam ata të bënin vepra të mira, të falnin namazin e të jepnin zekatin dhe vetëm ndaj Nesh ishin të nënshtruar.

ആയത്ത്: 74

وَلُوطًا ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗا وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَت تَّعۡمَلُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَٰسِقِينَ

Lutit i dhamë profeci e dituri dhe e shpëtuam prej vendit që bënte punë të ndyra. Ata ishin me të vërtetë njerëz të këqij e të shfrenuar.

ആയത്ത്: 75

وَأَدۡخَلۡنَٰهُ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُۥ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ne e futëm atë (Lutin) në mëshirën Tonë, sepse ai ishte prej të mirëve.

ആയത്ത്: 76

وَنُوحًا إِذۡ نَادَىٰ مِن قَبۡلُ فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

(Kujto) Nuhun, kur na thirri më parë, e Ne iu përgjigjëm atij dhe e shpëtuam atë dhe familjen e tij nga fatkeqësia e madhe.

ആയത്ത്: 77

وَنَصَرۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Ne e ndihmuam atë kundër njerëzve që përgënjeshtruan provat Tona. Ata ishin me të vërtetë njerëz të këqij, prandaj i fundosëm që të gjithë.

ആയത്ത്: 78

وَدَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ إِذۡ يَحۡكُمَانِ فِي ٱلۡحَرۡثِ إِذۡ نَفَشَتۡ فِيهِ غَنَمُ ٱلۡقَوۡمِ وَكُنَّا لِحُكۡمِهِمۡ شَٰهِدِينَ

(Kujtoni) Davudin dhe Sulejmanin, kur gjykonin lidhur me arën e mbjellë, në të cilën kishin kullotur natën dhentë e disa njerëzve, ndërkohë Ne ishim dëshmitarë të gjykimit të tyre.

ആയത്ത്: 79

فَفَهَّمۡنَٰهَا سُلَيۡمَٰنَۚ وَكُلًّا ءَاتَيۡنَا حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَسَخَّرۡنَا مَعَ دَاوُۥدَ ٱلۡجِبَالَ يُسَبِّحۡنَ وَٱلطَّيۡرَۚ وَكُنَّا فَٰعِلِينَ

Ne e bëmë Sulejmanin ta kuptonte atë çështje, ndonëse secilit prej tyre i dhamë profeci e dituri. Ne i nënshtruam malet dhe shpendët për të madhëruar Allahun bashkë me Davudin. Ishim Ne që i bëmë të gjitha këto.

ആയത്ത്: 80

وَعَلَّمۡنَٰهُ صَنۡعَةَ لَبُوسٖ لَّكُمۡ لِتُحۡصِنَكُم مِّنۢ بَأۡسِكُمۡۖ فَهَلۡ أَنتُمۡ شَٰكِرُونَ

Ne i mësuam atij (Davudit) punimin e parzmoreve për ju, që të mbroheni në betejë. A nuk po falënderoni?!

ആയത്ത്: 81

وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ عَاصِفَةٗ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦٓ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيۡءٍ عَٰلِمِينَ

Ndërsa Sulejmanit ia nënshtruam erën e furishme që të fryjë me urdhër të tij drejt tokës që e kishim bekuar. Ne jemi të Dijshëm për çdo gjë.

ആയത്ത്: 82

وَمِنَ ٱلشَّيَٰطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُۥ وَيَعۡمَلُونَ عَمَلٗا دُونَ ذَٰلِكَۖ وَكُنَّا لَهُمۡ حَٰفِظِينَ

Ne i nënshtruam atij edhe disa shejtanë, që të zhyteshin në det për të dhe të bënin edhe punë të tjera dhe Ne i ruanim ata.

ആയത്ത്: 83

۞ وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

(Kujto) Ejubin, kur i thirri Zotit të tij: "Mua më ka goditur fatkeqësia e Ti je më i mëshirshmi i mëshiruesve."

ആയത്ത്: 84

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَكَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰبِدِينَ

Ne iu përgjigjëm atij dhe ia lehtësuam fatkeqësinë e ia kthyem familjen, madje edhe një herë aq (në numër), si mëshirë prej Nesh dhe mësim për adhuruesit (Tanë).

ആയത്ത്: 85

وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِدۡرِيسَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

(Kujtoni) edhe Ismailin, Idrisin dhe Dhulkiflin! Ata ishin të gjithë të durueshëm.

ആയത്ത്: 86

وَأَدۡخَلۡنَٰهُمۡ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُم مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ne i futëm në mëshirën Tonë, sepse ata ishin vërtet të mirë.

ആയത്ത്: 87

وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

(Kujtoni) edhe Dhununin (Junusin) kur ai u largua i zemëruar dhe mendoi se nuk do ta ndëshkonim. Pastaj thirri nga errësira: "Nuk ka zot që meriton të adhurohet përveç Teje. I patëmeta je Ti! Unë isha njëmend i padrejtë."

ആയത്ത്: 88

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ وَكَذَٰلِكَ نُـۨجِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Atëherë, Ne iu përgjigjëm atij dhe e shpëtuam nga vështirësia. Kështu i shpëtojmë Ne besimtarët.

ആയത്ത്: 89

وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ

Dhe (kujto) Zekerijain, kur i thirri Zotit të vet: "Zoti im, mos më lër të vetëm (pa fëmijë), se Ti je trashëgimtari më i mirë!"

ആയത്ത്: 90

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ

Ne iu përgjigjëm atij, ia dhamë Jahjain dhe ia përmirësuam gruan^[1]. Ata nxitonin në vepra të mira, na luteshin me shpresë e frikë dhe ishin të përulur ndaj Nesh.

[1] duke e bërë të aftë për lindje.

ആയത്ത്: 91

وَٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلۡنَٰهَا وَٱبۡنَهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

(Kujto) edhe atë (Merjemen), e cila e ruajti nderin e saj. Ne frymë brenda saj përmes Shpirtit Tonë (Xhibrilit) dhe e bëmë atë dhe birin e saj shenjë për njerëzimin.

ആയത്ത്: 92

إِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُونِ

Vërtet, kjo është feja juaj, një fe e vetme, e unë jam Zoti juaj, andaj vetëm Mua më adhuroni!

ആയത്ത്: 93

وَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡۖ كُلٌّ إِلَيۡنَا رَٰجِعُونَ

Njerëzit u ndanë në çështjen e besimit, por të gjithë do të kthehen te Ne.

ആയത്ത്: 94

فَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا كُفۡرَانَ لِسَعۡيِهِۦ وَإِنَّا لَهُۥ كَٰتِبُونَ

Atij që bën vepra të mira duke qenë besimtar, përpjekja nuk do t'i mohohet dhe Ne ia shkruajmë atë.

ആയത്ത്: 95

وَحَرَٰمٌ عَلَىٰ قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآ أَنَّهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

Asnjë vend që Ne e kemi shkatërruar nuk është e mundur të kthehet (në dynja).

ആയത്ത്: 96

حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتۡ يَأۡجُوجُ وَمَأۡجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٖ يَنسِلُونَ

E, kur të lirohen jexhuxhët e mexhuxhët, duke dalë me shpejtësi nga çdo lartësi,

ആയത്ത്: 97

وَٱقۡتَرَبَ ٱلۡوَعۡدُ ٱلۡحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَٰخِصَةٌ أَبۡصَٰرُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَٰوَيۡلَنَا قَدۡ كُنَّا فِي غَفۡلَةٖ مِّنۡ هَٰذَا بَلۡ كُنَّا ظَٰلِمِينَ

e të afrohet Premtimi i Vërtetë, sytë e atyre që nuk besuan do të shtangen (e do të thonë): "Mjerë ne! Ne ishim vërtet të shkujdesur ndaj kësaj, madje ishim të padrejtë."

ആയത്ത്: 98

إِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمۡ لَهَا وَٰرِدُونَ

Në të vërtetë, ju dhe gjithçka që adhuroni pos Allahut, do të jeni lëndë djegëse e Xhehenemit. Ju do të hyni në të.

ആയത്ത്: 99

لَوۡ كَانَ هَٰٓؤُلَآءِ ءَالِهَةٗ مَّا وَرَدُوهَاۖ وَكُلّٞ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Nëse këta (idhuj) do të kishin qenë zota (të vërtetë), ata nuk do të kishin hyrë në të. Por, të gjithë do të qëndrojnë aty përgjithmonë.

ആയത്ത്: 100

لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَهُمۡ فِيهَا لَا يَسۡمَعُونَ

Ata do të rënkojnë në të, por nuk do të mund të dëgjojnë.

ആയത്ത്: 101

إِنَّ ٱلَّذِينَ سَبَقَتۡ لَهُم مِّنَّا ٱلۡحُسۡنَىٰٓ أُوْلَٰٓئِكَ عَنۡهَا مُبۡعَدُونَ

Ndërkaq, ata të cilëve u ka paraprirë mirësia nga ana Jonë, do të jenë larg Xhehenemit.

ആയത്ത്: 102

لَا يَسۡمَعُونَ حَسِيسَهَاۖ وَهُمۡ فِي مَا ٱشۡتَهَتۡ أَنفُسُهُمۡ خَٰلِدُونَ

Ata nuk do të dëgjojnë frushullimën e tij dhe do të qëndrojnë përherë në çdo gjë që ua dëshiron shpirti.

ആയത്ത്: 103

لَا يَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَكۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ هَٰذَا يَوۡمُكُمُ ٱلَّذِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

Ata nuk do t'i shqetësojë as tmerri më i madh dhe melekët do t'i presin ata (duke u thënë): "Kjo është dita juaj që ju qe premtuar!"

ആയത്ത്: 104

يَوۡمَ نَطۡوِي ٱلسَّمَآءَ كَطَيِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡكُتُبِۚ كَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِيدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَيۡنَآۚ إِنَّا كُنَّا فَٰعِلِينَ

Ditën kur Ne do të palosim qiellin siç palosen fletët e librit. Ashtu siç e nisëm krijimin e parë, do ta përsërisim atë. Ky është premtimi Ynë. Ne, me të vërtetë, do ta bëjmë këtë.

ആയത്ത്: 105

وَلَقَدۡ كَتَبۡنَا فِي ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّكۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ ٱلصَّٰلِحُونَ

Ne e kemi shënuar në Librat e shpallur, pas shënimit në Leuhi Mahfudh, se Tokën do ta trashëgojnë robërit e Mi të mirë.

ആയത്ത്: 106

إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِينَ

Në të vërtetë, në këtë (Kuran) ka mësime të mjaftueshme për njerëzit adhurues (të Allahut).

ആയത്ത്: 107

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

Ne të dërguam ty (o Muhamed) vetëm si mëshirë për botët.

ആയത്ത്: 108

قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

Thuaj: "Mua më është shpallur se Zoti juaj është një Zot i Vetëm. Pra, a do t'i nënshtroheni Atij?"

ആയത്ത്: 109

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُكُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٞ مَّا تُوعَدُونَ

Por, nëse ata kthejnë shpinën, thuaju: "Unë ju kam lajmëruar të gjithëve njësoj dhe nuk e di a është afër apo larg ajo që ju është premtuar.

ആയത്ത്: 110

إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡتُمُونَ

Pa dyshim, Ai e di atë që thuhet haptazi dhe e di atë që ju e fshihni.

ആയത്ത്: 111

وَإِنۡ أَدۡرِي لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّكُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

Ndërkaq, unë nuk e di nëse kjo (vonesë) është sprovë për ju apo kënaqësi e përkohshme."

ആയത്ത്: 112

قَٰلَ رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

(I Dërguari) tha: "Zoti im, gjyko (mes nesh) me drejtësi. Zoti ynë është i Gjithëmëshirshmi, nga i Cili kërkojmë ndihmë kundër asaj që thoni."