وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 4 سوره‌تی القصص - وەرگێڕاوی پەشتۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 4

اِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِی الْاَرْضِ وَجَعَلَ اَهْلَهَا شِیَعًا یَّسْتَضْعِفُ طَآىِٕفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ اَبْنَآءَهُمْ وَیَسْتَحْیٖ نِسَآءَهُمْ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِیْنَ ۟

بېشکه فرعون د مصر په ځمکه کې سرغړونه وکړه، په هغې کې يې واک ترلاسه کړ، د هغې خلک يې په بېلو بېلو ډلو ووېشل، له هغوی به يې يوه ډله ترلاسه لاندې کړې وه چې هغوی بني اسرائيل وو، چې نارينه اولادونه به يې ور وژل او ښځينه به يې د خدمت لپاره ژوندۍ پرېښودلې ترڅو ښه خوار شي، بېشکه هغه په ظلم کولو، سرکښۍ او لويۍ کولو په ځمکه کې له ورانکارو څخه و.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الإيمان والعمل الصالح سببا النجاة من الفزع يوم القيامة.

ايمان او نيک عمل د قيامت په ورځ له وېرې څخه د خلاصون دوه لاملونه دي.

• الكفر والعصيان سبب في دخول النار.

کفر او سرغړونه په اور کې د ننوتلو لامل دی.

• تحريم القتل والظلم والصيد في الحرم.

په حرم کې د وژلو، ظلم او ښکار کولو حراموالی.

• النصر والتمكين عاقبة المؤمنين.

مرسته او واک ترلاسه کول د مؤمنانو پايله ده.