وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 180 سوره‌تی البقرة - وەرگێڕاوی پەشتۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 180

كُتِبَ عَلَیْكُمْ اِذَا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ اِنْ تَرَكَ خَیْرَا ۖۚ— ١لْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالْاَقْرَبِیْنَ بِالْمَعْرُوْفِ ۚ— حَقًّا عَلَی الْمُتَّقِیْنَ ۟ؕ

فرض کړای شوی دی پر تاسی باندې کله چی ستاسی نه یو کس ته مرګ او یا د مرګ اسباب راشي، که چېرې یې ډېر مال پريښی وي، نو باید مور، پلار او خپلوانو ته له شرعې سره سم وصیت وکړي چې له درېیمې برخې نه به زیات نه وي او وصیت کول پر متقیانو باندې د الله تعالی لازمی حکم دی. خو دا حکم د میراث د آیاتونو له نزول څخه مخکې ؤ، خو کله چې د میراث آیاتونه نازل شول، دا پکې روښانه شوه چې له مړي څخه څوک او څومره د میراث برخه وړلی شي.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• البِرُّ الذي يحبه الله يكون بتحقيق الإيمان والعمل الصالح، وأما التمسك بالمظاهر فقط فلا يكفي عنده تعالى.

هغه نېکي چې الله تعالی يې خوښوي، هغه ده چې په ټینګ ایمان او نیک عمل سره وي او یوازې ښکاره اعمال ترسره کول د الله تعالی پر وړاندې کافي نه دي.

• من أعظم ما يحفظ الأنفس، ويمنع من التعدي والظلم؛ تطبيق مبدأ القصاص الذي شرعه الله في النفس وما دونها.

هغه غټ کار چې د نفسونو حفاظت کوي، او د ظلم او زیاتي مخه نیسي؛ د قصاص عملي کول دي، هغه چې الله تعالی په نفسونو له هغه څخه په کمو شیانو کې روا کړی دی.

• عِظَمُ شأن الوصية، ولا سيما لمن كان عنده شيء يُوصي به، وإثمُ من غيَّر في وصية الميت وبدَّل ما فيها.

د وصیت لوړه مرتبه او شان، په ځانګړې توګه چې له چا سره د وصیت کولو څه شی وي او د هغه چا لویه ګناه چې د مړي په وصیت کې بدلون او تغییر وکړي.