وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 106 سوره‌تی البقرة - وەرگێڕاوی پەشتۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 106

مَا نَنْسَخْ مِنْ اٰیَةٍ اَوْ نُنْسِهَا نَاْتِ بِخَیْرٍ مِّنْهَاۤ اَوْ مِثْلِهَا ؕ— اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟

الله تعالی بیانوي چې کله د یو آیت حکم پورته کړي او یا یې توري پورته کړي او خلک یې هېر کړي، نو الله تعالی په نږدې یا لرې کې له هغې ډېر ګټور حکم رالېږي او یا له هغه سره سم حکم رالېږي او دا هر څه د الله تعالی په علم او حکمت سره کېږي او ته ښه پوهېږي -ای پېغمبره- چې بېشکه الله تعالی په هر څه برلاسه دی، نو څه چې وغواړي هغه کوي او چې څه وغواړي د هغې پرېکړه کوي.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• أن الأمر كله لله، فيبدل ما يشاء من أحكامه وشرائعه، ويبقي ما يشاء منها، وكل ذلك بعلمه وحكمته.

ټول کارونه یوازې- الله تعالی لره دي، چې کوم احکام او شرائع وغواړي هغه بدلوي او څه یې چې خوښه شي نو پر ځای یې پرېږدي او هر څه د علم او حکمت په رڼا کې کوي.

• حَسَدُ كثيرٍ من أهل الكتاب هذه الأمة، لما خصَّها الله من الإيمان واتباع الرسول، حتى تمنوا رجوعها إلى الكفر كما كانت.

د ډېرو اهل کتابو له لوري دې امت سره کینه کول؛ د دې لپاره دي چې الله تعالی د ایمان او د پېغمبر صلی الله علیه وسلم پېروۍ لپاره (دا امت) غوره کړی دی، تر دې چې هیله یې کړې چې بېرته کفر ته وګرځي، لکه څنګه چې مخکې وو.