وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 51 سوره‌تی مریم - وەرگێڕاوی پەشتۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 51

وَاذْكُرْ فِی الْكِتٰبِ مُوْسٰۤی ؗ— اِنَّهٗ كَانَ مُخْلَصًا وَّكَانَ رَسُوْلًا نَّبِیًّا ۟

او یاد کړه -ای پیغمبره- په قرآن کریم کې هغه چې په تا باندې نازل شوی؛ قصه د موسی -علیه السلام-، یقینا دا غوره کړی شوی خاص شوی و، او وو رسول او نبي.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• لما كان اعتزال إبراهيم لقومه مشتركًا فيه مع سارة، ناسب أن يذكر هبتهما المشتركة وحفيدهما، ثم جاء ذكر إسماعيل مستقلًّا مع أن الله وهبه إياه قبل إسحاق.

هر کله چې ابراهیم علیه السلام د ساره سره یو ځای له خپل قوم څخه جلا کېده ، نو مناسب وه چې د دې دواړو (ګډه) تحفه او مشترکه (ګډ) لمسی یاد کړل شي، بیا د اسماعیل یادونه یواځې وشوه سره لدې نه چې الله تعالی ورته دا د اسحاق نه مخکې وربښلی و.

• التأدب واللطف والرفق في محاورة الوالدين واختيار أفضل الأسماء في مناداتهما.

ادب او نرمي کول د مور او پلار سره په خبرو کې او اختیار د غوره نومونو هغوی دواړو ته د اواز کولو په وخت کې.

• المعاصي تمنع العبد من رحمة الله، وتغلق عليه أبوابها، كما أن الطاعة أكبر الأسباب لنيل رحمته.

ګناهونه انسان د الله تعالی د رحمت نه بندوي، او په هغه باندې د رحمت دروازې بندوي، لکه څرنګه چې نیکي د الله تعالی د رحمت د حاصلولو لوی سبب دی.

• وعد الله كل محسن أن ينشر له ثناءً صادقًا بحسب إحسانه، وإبراهيم عليه السلام وذريته من أئمة المحسنين.

الله تعالی د هر یو نیکي کوونکي سره وعده کړې چې هغه لره به د هغه د نیکۍ په اندازه نیک یاد په خلکو کې خپروي ، او ابراهیم -علیه السلام- او د هغه اولادونه د نیکانو د امامانو څخه دي.