ಅರ್ಥಗಳ ಅನುವಾದ ಅಧ್ಯಾಯ ಯಾಸೀನ್ - ಅಲ್-ಮುಖ್ತಸರ್ ಫಿ ತಫ್ಸೀರಿಲ್ ಕುರ್‌ಆನಿಲ್ ಕರೀಮ್ - ಪರ್ಷಿಯನ್ ಅನುವಾದ - ಪುಟ ಸಂಖ್ಯೆ 441 - ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ವಿಶ್ವಕೋಶ

ಶ್ಲೋಕ: 13

وَاضْرِبْ لَهُمْ مَّثَلًا اَصْحٰبَ الْقَرْیَةِ ۘ— اِذْ جَآءَهَا الْمُرْسَلُوْنَ ۟ۚ

و -ای رسول- برای پند دادن به این تکذیب کنندگان ستیزه‌جو، داستان ساکنان آن قریه را مثال بزن، هنگامی که رسولان الله نزدشان رفتند.

ಶ್ಲೋಕ: 14

اِذْ اَرْسَلْنَاۤ اِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَكَذَّبُوْهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوْۤا اِنَّاۤ اِلَیْكُمْ مُّرْسَلُوْنَ ۟

آن‌گاه که ابتدا دو رسول به‌سوی‌شان فرستادیم تا آنها را به‌سوی توحید و عبادت الله فرا خوانند، اما این دو رسول را تکذیب کردند، تا اینکه آن دو را با فرستادن سومین رسول همراه آنها تقویت کردیم، و آن سه رسول به اهالی شهر گفتند: به‌راستی‌که ما - سه نفر- به‌سوی شما فرستاده شده‌ایم؛ تا شما را به توحید الله و پیروی از شریعت او دعوت کنیم.

ಶ್ಲೋಕ: 15

قَالُوْا مَاۤ اَنْتُمْ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۙ— وَمَاۤ اَنْزَلَ الرَّحْمٰنُ مِنْ شَیْءٍ ۙ— اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَكْذِبُوْنَ ۟

اهالی شهر به رسولان گفتند: شما جز انسان‌هایی مانند خود ما نیستید، پس هیچ امتیازی بر ما ندارید، و الله رحمان وحیی بر شما فرو نفرستاده است، و شما در این ادعای‌تان فقط دروغ می‌گویید.

ಶ್ಲೋಕ: 16

قَالُوْا رَبُّنَا یَعْلَمُ اِنَّاۤ اِلَیْكُمْ لَمُرْسَلُوْنَ ۟

این سه رسول در پاسخ بر تکذیب اهالی شهر گفتند: - ای اهالی شهر- پروردگارمان می‌داند که ما واقعاً فرستادگانی از جانب او هستیم، و همین دلیل برای ما کافی است.

ಶ್ಲೋಕ: 17

وَمَا عَلَیْنَاۤ اِلَّا الْبَلٰغُ الْمُبِیْنُ ۟

و چیزی جز تبلیغ آنچه بر رساندن آشکار آن به‌سوی شما فرمان یافته‌ایم برعهدۀ ما نیست، و مالک هدایت شما نیستیم.

ಶ್ಲೋಕ: 18

قَالُوْۤا اِنَّا تَطَیَّرْنَا بِكُمْ ۚ— لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهُوْا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَیَمَسَّنَّكُمْ مِّنَّا عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

اهالی شهر به رسولان گفتند: به‌راستی‌که ما شما را به فال بد گرفته‌ایم، و اگر از دعوت ما به‌سوی توحید دست نکشید به‌طور قطع شما را با سنگسار تا دمِ مرگ مجازات خواهیم کرد، و عذابی دردناک از سوی ما به شما خواهد رسید.

ಶ್ಲೋಕ: 19

قَالُوْا طَآىِٕرُكُمْ مَّعَكُمْ ؕ— اَىِٕنْ ذُكِّرْتُمْ ؕ— بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُوْنَ ۟

رسولان در پاسخ آنها گفتند: به‌سبب کفر به الله و پیروی نکردن از رسولانش، شومی شما مرتبط با خودتان است. آیا اگر الله را به شما یادآوری کنیم فال بد می‌زنید؟ بلکه شما مردمی هستید که در ارتکاب کفر و گناهان زیاده‌روی می‌کنید.

ಶ್ಲೋಕ: 20

وَجَآءَ مِنْ اَقْصَا الْمَدِیْنَةِ رَجُلٌ یَّسْعٰی ؗ— قَالَ یٰقَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۙ

و مردی از نقطۀ دوری از شهر که به‌سبب تکذیب رسولان و تهدید آنها به قتل و آزار از سوی قومش نگران قوم خویش بود، شتابان آمد و گفت: ای قوم من، از آنچه این فرستادگان آورده‌اند پیروی کنید.

ಶ್ಲೋಕ: 21

اتَّبِعُوْا مَنْ لَّا یَسْـَٔلُكُمْ اَجْرًا وَّهُمْ مُّهْتَدُوْنَ ۟

- ای قوم من- از کسانی‌که در قبال ابلاغ آنچه آورده‌اند پاداشی از شما نمی‌خواهند، و خودشان نیز در وحیی که از جانب الله ابلاغ می‌کنند هدایت یافته‌اند پیروی کنید، زیرا سزاوار است که از چنین کسانی پیروی شود.

ಶ್ಲೋಕ: 22

وَمَا لِیَ لَاۤ اَعْبُدُ الَّذِیْ فَطَرَنِیْ وَاِلَیْهِ تُرْجَعُوْنَ ۟

و این مرد ناصح گفت: و چه چیزی من را از عبادت الله که مرا آفریده است بازمی‌دارد؟! و چه چیزی شما را از عبادت پروردگارتان که شما را آفریده است، و با رستاخیز برای جزا فقط به‌سوی او بازگردانیده می‌شوید بازمی‌دارد؟!

ಶ್ಲೋಕ: 23

ءَاَتَّخِذُ مِنْ دُوْنِهٖۤ اٰلِهَةً اِنْ یُّرِدْنِ الرَّحْمٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا وَّلَا یُنْقِذُوْنِ ۟ۚ

آیا به جای الله که مرا آفریده معبودهای ناحقی بگیرم؟! که اگر الله رحمان آسیب برایم بخواهد شفاعت این معبودها ذره‌ای مرا بی‌نیاز نمی‌سازد؛ زیرا نه مالک هیچ نفع و زیانی برایم هستند، و نه می‌توانند مرا از آسیبی که الله برایم بخواهد اگر بر کفر بمیرم نجات دهند.

ಶ್ಲೋಕ: 24

اِنِّیْۤ اِذًا لَّفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟

اگر معبودهایی به جای الله بگیرم به‌طور قطع در خطایی آشکار خواهم بود زیرا کسی را که سزاوار عبادت نیست عبادت کرده‌ام، و عبادت کسی را که سزاوار آن است رها کرده‌ام.

ಶ್ಲೋಕ: 25

اِنِّیْۤ اٰمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُوْنِ ۟ؕ

- ای قوم من- به‌راستی‌که من به پروردگار خودم و پروردگار شما ایمان آوردم پس به من گوش فرا دهید، زیرا من به قتلی که مرا با آن تهدید می‌کنید اهمیت نمی‌دهم. اما قومش کاری نکردند جز اینکه او را کشتند، و الله او را به بهشت درآورد.

ಶ್ಲೋಕ: 26

قِیْلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ؕ— قَالَ یٰلَیْتَ قَوْمِیْ یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

پس از اینکه شهید شد برای گرامی‌داشتن او گفته شد: به بهشت در آی. و وقتی وارد بهشت شد و نعمت‌های آن را مشاهده کرد آرزوکنان گفت: کاش قوم من که مرا تکذیب کردند و به قتل رساندند آگاه می‌شدند

ಶ್ಲೋಕ: 27

بِمَا غَفَرَ لِیْ رَبِّیْ وَجَعَلَنِیْ مِنَ الْمُكْرَمِیْنَ ۟

از آمرزش گناهانم، و آنچه که پروردگارم مرا با آن گرامی داشت؛ تا آن‌گونه که من ایمان آوردم ایمان می‌آوردند، و به پاداشی مانند پاداش من دست می‌یافتند.

ಈ ಪುಟದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ಲೋಕಗಳ ಉಪಯೋಗಗಳು:

• أهمية القصص في الدعوة إلى الله.

اهمیت داستان ها در دعوت به سوی الله متعال.

• الطيرة والتشاؤم من أعمال الكفر.

فال بد زدن و شوم دانستن، از جمله اعمال کفری است.

• النصح لأهل الحق واجب .

پند دادن، بر پیروان حق واجب است.

• حب الخير للناس صفة من صفات أهل الإيمان.

خیرخواهی برای مردم یکی از صفات پیروان ایمان است.