ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ នួហ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Nūh

អាយ៉ាត់: 1

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرۡ قَوۡمَكَ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

แท้จริงเราได้ส่งนูห์ไปยังหมู่ชนของเขา (โดยบัญชาว่า) เจ้าจงตักเตือนหมู่ชนของเจ้า ก่อนที่การลงโทษอันเจ็บปวดจะมาถึงพวกเขา

អាយ៉ាត់: 2

قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ

เขากล่าวว่า โอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย แท้จริงฉันคือผู้ตักเตือนอันชัดแจ้งแก่พวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 3

أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ

พวกเจ้าจงเคารพภักดีอัลลอฮ์เถิด และจงยำเกรงพระองค์ และจงเชื่อฟังฉัน

អាយ៉ាត់: 4

يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُؤَخِّرۡكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ إِذَا جَآءَ لَا يُؤَخَّرُۚ لَوۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

พระองค์จะทรงอภัยโทษให้แก่พวกเจ้าในความผิดของพวกเจ้า และจะทรงผ่อนผันพวกเจ้าจนกระทั่งถึงวาระที่ถูกกำหนดไว้ แท้จริงวาระของอัลลอฮ์นั้น เมื่อมาถึงแล้วมันจะไม่ยืดเวลาต่อไปอีก หากพวกเจ้าได้รู้

អាយ៉ាត់: 5

قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوۡتُ قَوۡمِي لَيۡلٗا وَنَهَارٗا

เขากล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ แท้จริงข้าพระองค์ได้เรียกร้องเชิญชวนหมู่ชนของข้าพระองค์ทั้งกลางคืนและกลางวัน

អាយ៉ាត់: 6

فَلَمۡ يَزِدۡهُمۡ دُعَآءِيٓ إِلَّا فِرَارٗا

แต่การเรียกร้องเชิญชวนของข้าพระองค์มิได้เพิ่มพูนสิ่งใดแก่พวกเขา นอกจากการหลบหนี

អាយ៉ាត់: 7

وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوۡتُهُمۡ لِتَغۡفِرَ لَهُمۡ جَعَلُوٓاْ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِيَابَهُمۡ وَأَصَرُّواْ وَٱسۡتَكۡبَرُواْ ٱسۡتِكۡبَارٗا

และแท้จริงทุกครั้งที่ข้าพระองค์เรียกร้องเชิญชวนพวกเขาเพื่อที่พระองค์จะได้อภัยโทษให้แก่พวกเขา พวกเขาก็เอานิ้วอุดรูหูของพวกเขา และเอาเสื้อผ้าของพวกเขาคลุมโปง และพวกเขายังดื้อรั้น และหยิ่งยโสด้วยความจองหอง

អាយ៉ាត់: 8

ثُمَّ إِنِّي دَعَوۡتُهُمۡ جِهَارٗا

หลังจากนั้น ข้าพระองค์ได้เรียกร้องเชิญชวนพวกเขาอย่างเปิดเผย

អាយ៉ាត់: 9

ثُمَّ إِنِّيٓ أَعۡلَنتُ لَهُمۡ وَأَسۡرَرۡتُ لَهُمۡ إِسۡرَارٗا

แล้วข้าพระองค์ได้ประกาศแก่พวกเขาอย่างเปิดเผย อีกทั้งข้าพระองค์ยังได้บอกกล่าวแก่พวกเขาอย่างลับๆ อีกด้วย

អាយ៉ាត់: 10

فَقُلۡتُ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ إِنَّهُۥ كَانَ غَفَّارٗا

ข้าพระองค์ได้กล่าวว่า พวกเจ้าจงขออภัยโทษต่อพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าเถิด เพราะแท้จริงพระองค์ทรงเป็นผู้ทรงอภัยโทษอย่างแท้จริง

អាយ៉ាត់: 11

يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا

(แท้จริงหากพวกเจ้าได้กระทำอย่างที่กล่าวไปนั้น) พระองค์ก็จะทรงหลั่งน้ำฝนอย่างมากมายแก่พวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 12

وَيُمۡدِدۡكُم بِأَمۡوَٰلٖ وَبَنِينَ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ جَنَّٰتٖ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ أَنۡهَٰرٗا

และพระองค์จะทรงเพิ่มพูนทรัพย์สินและลูกหลานแก่พวกเจ้า และจะทรงทำให้มีสวนมากหลายแก่พวกเจ้า และจะทรงทำให้มีลำน้ำมากหลายแก่พวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 13

مَّا لَكُمۡ لَا تَرۡجُونَ لِلَّهِ وَقَارٗا

เป็นไฉนแก่พวกเจ้าเล่า ถึงไม่คาดหวังในความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮ์

អាយ៉ាត់: 14

وَقَدۡ خَلَقَكُمۡ أَطۡوَارًا

และโดยแน่นอน พระองค์ทรงสร้างพวกเจ้าตามลำดับขั้นตอน

អាយ៉ាត់: 15

أَلَمۡ تَرَوۡاْ كَيۡفَ خَلَقَ ٱللَّهُ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ طِبَاقٗا

พวกเจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระองค์ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งเจ็ดเป็นชั้นๆ อย่างไร

អាយ៉ាត់: 16

وَجَعَلَ ٱلۡقَمَرَ فِيهِنَّ نُورٗا وَجَعَلَ ٱلشَّمۡسَ سِرَاجٗا

และพระองค์ทรงทำให้ดวงจันทร์ในชั้นฟ้าเหล่านั้นมีแสงสว่าง และทรงทำให้ดวงอาทิตย์มีแสงจ้า

អាយ៉ាត់: 17

وَٱللَّهُ أَنۢبَتَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ نَبَاتٗا

และอัลลอฮ์ทรงบังเกิดพวกเจ้าจากแผ่นดินเช่นพืชผัก

អាយ៉ាត់: 18

ثُمَّ يُعِيدُكُمۡ فِيهَا وَيُخۡرِجُكُمۡ إِخۡرَاجٗا

หลังจากนั้น ทรงทำให้พวกเจ้ากลับคืนสู่แผ่นดิน และจะทรงให้พวกเจ้าออกมาอีกเพื่อคืนชีพ

អាយ៉ាត់: 19

وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ بِسَاطٗا

และอัลลอฮ์ทรงทำให้แผ่นดินนี้ราบเรียบกว้างใหญ่สำหรับพวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 20

لِّتَسۡلُكُواْ مِنۡهَا سُبُلٗا فِجَاجٗا

เพื่อพวกเจ้าจะได้สัญจรไปมาตามพื้นที่โล่งกว้างนั้น

អាយ៉ាត់: 21

قَالَ نُوحٞ رَّبِّ إِنَّهُمۡ عَصَوۡنِي وَٱتَّبَعُواْ مَن لَّمۡ يَزِدۡهُ مَالُهُۥ وَوَلَدُهُۥٓ إِلَّا خَسَارٗا

นูห์ได้กล่าวว่าข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ แท้จริงพวกเขาได้ฝ่าฝืนข้าพระองค์ และเชื่อฟังผู้ที่ทรัพย์สินของเขา และลูกหลานของเขามิได้เพิ่มพูนอันใดแก่พวกเขา นอกจากการขาดทุน

អាយ៉ាត់: 22

وَمَكَرُواْ مَكۡرٗا كُبَّارٗا

และพวกเขาได้วางแผนร้ายอันยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 23

وَقَالُواْ لَا تَذَرُنَّ ءَالِهَتَكُمۡ وَلَا تَذَرُنَّ وَدّٗا وَلَا سُوَاعٗا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسۡرٗا

และพวกเขาได้กล่าวว่า พวกเจ้าอย่าได้ทอดทิ้งพระเจ้าทั้งหลายของพวกเจ้าเป็นอันขาด พวกเจ้าอย่าได้ทอดทิ้งวัดด์ และสุวาอ์ และยะฆูษ และยะอู๊ก และนัซร์ เป็นอันขาด

អាយ៉ាត់: 24

وَقَدۡ أَضَلُّواْ كَثِيرٗاۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا ضَلَٰلٗا

และโดยแน่นอน พวกเขาได้ทำให้หมู่ชนจำนวนมากหลง ดังนั้นขอพระองค์อย่าได้เพิ่มอันใดแก่พวกอธรรมเหล่านั้น นอกจากการหลงผิดเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 25

مِّمَّا خَطِيٓـَٰٔتِهِمۡ أُغۡرِقُواْ فَأُدۡخِلُواْ نَارٗا فَلَمۡ يَجِدُواْ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ أَنصَارٗا

อันเนื่องมาจากความผิดอันมากหลายของพวกเขา พวกเขาจึงถูกจมน้ำตาย และจะถูกให้เข้าอยู่ในไฟนรก ดังนั้นพวกเขาจะไม่ได้พบผู้ช่วยเหลือสำหรับพวกเขาอื่นนอกจากอัลลอฮ์

អាយ៉ាត់: 26

وَقَالَ نُوحٞ رَّبِّ لَا تَذَرۡ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ دَيَّارًا

และนูห์ได้กล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงอย่าปล่อยให้พวกปฏิเสธศรัทธาหลงเหลืออยู่ในแผ่นดินนี้เลย

អាយ៉ាត់: 27

إِنَّكَ إِن تَذَرۡهُمۡ يُضِلُّواْ عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوٓاْ إِلَّا فَاجِرٗا كَفَّارٗا

เพราะแท้จริง หากพระองค์ทรงปล่อยให้พวกเขาหลงเหลืออยู่ พวกเขาก็จะทำให้ปวงบ่าวของพระองค์หลงผิด และพวกเขานั้นจะให้กำเนิดแต่พวกเลวทราม พวกปฏิเสธศรัทธาเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 28

رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا تَبَارَۢا

ข้าแด่พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงอภัยโทษให้แก่ข้าพระองค์ และพ่อแม่ของข้าพระองค์ และผู้ที่เข้ามาในบ้านของข้าพระองค์เป็นผู้ศรัทธา และบรรดาผู้ศรัทธาชาย และบรรดาผู้ศรัทธาหญิง และขอพระองค์อย่าได้เพิ่มอันใดแก่พวกอธรรมเหล่านั้น นอกจากความพินาศเท่านั้น