ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ តហា - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Tā-ha

អាយ៉ាត់: 1

طه

ฏอ ฮา

អាយ៉ាត់: 2

مَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ لِتَشۡقَىٰٓ

เรามิได้ประทานอัลกุรอานลงมาแก่เจ้า เพื่อให้เจ้าเป็นทุกข์

អាយ៉ាត់: 3

إِلَّا تَذۡكِرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰ

เว้นแต่เป็นการตักเตือนแก่ผู้ที่ยำเกรง

អាយ៉ាត់: 4

تَنزِيلٗا مِّمَّنۡ خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ وَٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلۡعُلَى

เป็นการประทานลงจากพระผู้สร้างแผ่นดินและชั้นฟ้าทั้งหลายอันสูงส่ง

អាយ៉ាត់: 5

ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ

(พระเจ้า) ผู้ทรงเมตตาทรงสถิตย์อยู่บนบัลลังก์

អាយ៉ាត់: 6

لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ

เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์ นั่นคือสิ่งที่อยู่ในเหล่าชั้นฟ้าทั้งหลายและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง และสิ่งที่อยู่ใต้พื้นดิน

អាយ៉ាត់: 7

وَإِن تَجۡهَرۡ بِٱلۡقَوۡلِ فَإِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ وَأَخۡفَى

และหากว่าเจ้ากล่าวเสียงดัง เพราะแท้จริงอัลลอฮ์ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับ และสิ่งซ่อนเร้น

អាយ៉ាត់: 8

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ

อัลลอฮ์ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่เที่ยงแท้นอกจากพระองค์ สำหรับพระองค์นั้นทรงพระนามอันสุนทรทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 9

وَهَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

เรื่องราวของมูซาได้มาถึงเจ้าแล้วมิใช่หรือ?

អាយ៉ាត់: 10

إِذۡ رَءَا نَارٗا فَقَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِقَبَسٍ أَوۡ أَجِدُ عَلَى ٱلنَّارِ هُدٗى

เมื่อเขาเห็นไฟ เขาจึงกล่าวแก่ครอบครัวของเขาว่า พวกเจ้าจงหยุดอยู่ที่นี่ เพราะฉันเห็นไฟ บางทีฉันจะนำคบเพลิงจากที่นั่นมาให้พวกเจ้า หรือฉันอาจจะพบผู้นำทางที่กองไฟนั้น

អាយ៉ាត់: 11

فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ يَٰمُوسَىٰٓ

ครั้นเมื่อเขามาถึงกองไฟนั้น มีเสียงเรียกขึ้นว่า โอ้ มูซาเอ๋ย !

អាយ៉ាត់: 12

إِنِّيٓ أَنَا۠ رَبُّكَ فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوٗى

แท้จริงข้าคือพระผู้อภิบาลของเจ้า จงถอดรองเท้าทั้งสองข้างของเจ้าออก แท้จริงเจ้ากำลังอยู่ ณ หุบเขาอันบริสุทธิ์จำเริญ (มีชื่อว่า ) ฏุวา

អាយ៉ាត់: 13

وَأَنَا ٱخۡتَرۡتُكَ فَٱسۡتَمِعۡ لِمَا يُوحَىٰٓ

และข้าได้เลือกเจ้า ดังนั้น จงตั้งใจฟังสิ่งที่ถูกวะฮ์ยู

អាយ៉ាត់: 14

إِنَّنِيٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِكۡرِيٓ

แท้จริงข้าคืออัลลอฮ์ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่เที่ยงแท้นอกจากข้า ดังนั้นเจ้าจงเคารพภักดีต่อข้า และจงดำรงไว้ซึ่งการละหมาด เพื่อรำลึกถึงข้า

អាយ៉ាត់: 15

إِنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ أَكَادُ أُخۡفِيهَا لِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا تَسۡعَىٰ

แท้จริงวันอวสานของโลกนั้นกำลังมาใกล้แล้ว ฉันปรารถนาที่จะเงื่อนงำมันไว้ เพื่อทุกชีวิตจะถูกตอบแทนตามที่มันได้แสวงหาไว้

អាយ៉ាត់: 16

فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنۡهَا مَن لَّا يُؤۡمِنُ بِهَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ فَتَرۡدَىٰ

ดังนั้น อย่าให้ผู้ที่ไม่เชื่อถือมันทำให้เจ้าหันเหไปจากมัน และปฏิบัติตามอารมณ์ใฝ่ต่ำของเขา มิเช่นนั้นแล้ว เจ้าจะพินาศ

អាយ៉ាត់: 17

وَمَا تِلۡكَ بِيَمِينِكَ يَٰمُوسَىٰ

และอะไรที่อยู่ในมือขวาของเจ้าเล่า โอ้มูซา เอ๋ย!

អាយ៉ាត់: 18

قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّؤُاْ عَلَيۡهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَـَٔارِبُ أُخۡرَىٰ

เขากล่าวว่า มันคือไม้เท้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ใช้มันสำหรับยันบนมัน และข้าพระองค์ใช้มันตีบนพุ่มไม้เพื่อเป็นอาหารสำหรับแกะของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ใช้มันในประโยชน์อื่นๆ อีก

អាយ៉ាត់: 19

قَالَ أَلۡقِهَا يَٰمُوسَىٰ

พระองค์ตรัสว่า จงโยนมันเถิด โอ้มูซาเอ๋ย

អាយ៉ាត់: 20

فَأَلۡقَىٰهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٞ تَسۡعَىٰ

ดังนั้น เขาจึงโยนมันลงไป แล้วมันก็ได้กลายเป็นงูเลื้อย

អាយ៉ាត់: 21

قَالَ خُذۡهَا وَلَا تَخَفۡۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ٱلۡأُولَىٰ

พระองค์ตรัสว่า จงจับมันขึ้นมาและจงอย่ากลัว เราจะให้มันกลับมาเป็นไม้เท้าตามสภาพก่อนของมัน

អាយ៉ាត់: 22

وَٱضۡمُمۡ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٍ ءَايَةً أُخۡرَىٰ

และจงเอามือของเจ้าซุกเข้าไปใต้รักแร้ แล้วเอามันออกมา มันจะมีสภาพขาวประกาย ปราศจากอันตรายใดๆ มันเป็นอีกสัญญาณหนึ่ง

អាយ៉ាត់: 23

لِنُرِيَكَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا ٱلۡكُبۡرَى

เพื่อเราจะให้เจ้าได้เห็นบางส่วนจากสัญญาณทั้งหลายอันยิ่งใหญ่ของเรา

អាយ៉ាត់: 24

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

เจ้าจงไปหาฟิรเอาน์ แท้จริง เขาละเมิดฝ่าฝืน

អាយ៉ាត់: 25

قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي

เขากล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้า ขอพระองค์ทรงโปรดเปิดอกของข้า สำหรับข้าด้วยเถิด

អាយ៉ាត់: 26

وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي

และทรงโปรดทำให้การงานของข้าพระองค์ ง่ายดายสำหรับข้าพระองค์

អាយ៉ាត់: 27

وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي

และทรงโปรดแก้ปม จากลิ้นของข้าพระองค์

អាយ៉ាត់: 28

يَفۡقَهُواْ قَوۡلِي

เพื่อให้พวกเขาเข้าใจคำพูดของข้าพระองค์

អាយ៉ាត់: 29

وَٱجۡعَل لِّي وَزِيرٗا مِّنۡ أَهۡلِي

และทรงโปรดให้คนในครอบครัวของข้าพระองค์เป็นผู้ช่วยเหลือข้าพระองค์

អាយ៉ាត់: 30

هَٰرُونَ أَخِي

(คือ) ฮารูนพี่ชายของข้าพระองค์

អាយ៉ាត់: 31

ٱشۡدُدۡ بِهِۦٓ أَزۡرِي

ได้โปรดเพิ่มความเข้มแข็งของข้าพระองค์ด้วยเพราะเขา

អាយ៉ាត់: 32

وَأَشۡرِكۡهُ فِيٓ أَمۡرِي

และให้เขามีส่วนร่วมในกิจการของข้าพระองค์ด้วยเถิด

អាយ៉ាត់: 33

كَيۡ نُسَبِّحَكَ كَثِيرٗا

เพื่อเราจักได้ถวายการแซ่ซ้องสดุดีต่อพระองค์อย่างเหลือหลาย

អាយ៉ាត់: 34

وَنَذۡكُرَكَ كَثِيرًا

และเราจักได้รำลึกถึงพระองค์อย่างมากมาย

អាយ៉ាត់: 35

إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرٗا

แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงเห็นเรา

អាយ៉ាត់: 36

قَالَ قَدۡ أُوتِيتَ سُؤۡلَكَ يَٰمُوسَىٰ

พระองค์ตรัสว่า แน่นอน เราได้ประทานให้ตามคำขอของเจ้าแล้ว โอ้ มูซาเอ๋ย

អាយ៉ាត់: 37

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَيۡكَ مَرَّةً أُخۡرَىٰٓ

และโดยแน่นอน เราได้โปรดปรานเจ้ามาครั้งหนึ่งก่อนนี้แล้ว

អាយ៉ាត់: 38

إِذۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰٓ

จงรำลึกถึงขณะที่เราได้ดลใจให้มารดาของเจ้า ถึงสิ่งที่ถูกดลใจ

អាយ៉ាត់: 39

أَنِ ٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلتَّابُوتِ فَٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلۡيَمِّ فَلۡيُلۡقِهِ ٱلۡيَمُّ بِٱلسَّاحِلِ يَأۡخُذۡهُ عَدُوّٞ لِّي وَعَدُوّٞ لَّهُۥۚ وَأَلۡقَيۡتُ عَلَيۡكَ مَحَبَّةٗ مِّنِّي وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَيۡنِيٓ

โดยให้นางวางเขาลงในหีบ แล้วเอาไปปล่อยในแม่น้ำ (ไนล์) แล้วแม่น้ำก็ซัดเขาไปติดที่ชายฝั่ง (จากนั้น) ศัตรูของข้าและศัตรูของเขาก็เก็บเอาเขาไป และข้าก็ได้ให้ความรักจากข้าแก่เจ้า เพื่อเจ้าจะได้รับการเลี้ยงดู ภายใต้การดูแลของข้า

អាយ៉ាត់: 40

إِذۡ تَمۡشِيٓ أُخۡتُكَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ مَن يَكۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰكَ إِلَىٰٓ أُمِّكَ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّيۡنَٰكَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّٰكَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِينَ فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ يَٰمُوسَىٰ

จงรำลึกเถิดว่า พี่สาวของเจ้าเดินไป เธอได้พูด (กับพวกนั้น) ว่า ฉันจะชี้แนะผู้ที่เลี้ยงดูเขาแก่พวกท่านไหม แล้วเราให้เจ้ากลับไปหามารดาของเจ้า เพื่อที่จะได้เป็นที่รื่นรมณ์แก่สายตาของนางและไม่เศร้าโศก และเจ้าได้ฆ่าชายคนหนึ่ง แล้วเราได้ช่วยเจ้าให้พ้นจากความหนักใจ และเราได้ทดสอบเจ้าด้วยการทดสอบนานาชนิด แล้วเจ้าได้พำนักอยู่กับชาวมัดยันเป็นเวลาหลายปี ภายหลังเจ้าได้กลับมาตามกำหนด โอ้ มูซาเอ๋ย!

អាយ៉ាត់: 41

وَٱصۡطَنَعۡتُكَ لِنَفۡسِي

และฉันได้เลือกเจ้าสำหรับตัวข้าเอง

អាយ៉ាត់: 42

ٱذۡهَبۡ أَنتَ وَأَخُوكَ بِـَٔايَٰتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكۡرِي

เจ้าจงไปพร้อมกับพี่ชายของเจ้า พร้อมด้วยสัญญาณทั้งหลายของข้า และเจ้าทั้งสองอย่าเฉื่อยชาในการรำลึกถึงข้า

អាយ៉ាត់: 43

ٱذۡهَبَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

เจ้าทั้งสองจงไปหาฟิรเอาน์ เพราะเขาละเมิดฝ่าฝืน

អាយ៉ាត់: 44

فَقُولَا لَهُۥ قَوۡلٗا لَّيِّنٗا لَّعَلَّهُۥ يَتَذَكَّرُ أَوۡ يَخۡشَىٰ

แล้วเจ้าทั้งสองจงพูดกับเขาด้วยคำพูดที่อ่อนโยน บางทีเขาอาจจะรำลึกขึ้นมาหรือเกิดความยำเกรงขึ้น

អាយ៉ាត់: 45

قَالَا رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفۡرُطَ عَلَيۡنَآ أَوۡ أَن يَطۡغَىٰ

เขาทั้งสองได้กล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา แท้จริงเรากลัวว่าเขาจะข่มเหงเรา หรือ เขาจะฝ่าฝืนยิ่งขึ้น

អាយ៉ាត់: 46

قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ

พระองค์ตรัสว่า เจ้าทั้งสองจงอย่ากลัว แท้จริงข้าอยู่กับเจ้าทั้งสอง ข้าได้ยินและได้เห็น (ทุกสิ่งทุกอย่าง)

អាយ៉ាត់: 47

فَأۡتِيَاهُ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَلَا تُعَذِّبۡهُمۡۖ قَدۡ جِئۡنَٰكَ بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكَۖ وَٱلسَّلَٰمُ عَلَىٰ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلۡهُدَىٰٓ

ดังนั้น เจ้าทั้งสองจงไปหาเขาแล้วกล่าวว่า แท้จริงเราเป็นเราะซูลของพระผู้อภิบาลของท่าน ฉะนั้นท่านจงปล่อยวงศ์วานอิสรออีลมากับเราเถิด และอย่าได้ทรมานพวกเขาเลย แน่นอน เราได้นำสัญญาณจากพระผู้อภิบาลของท่านมายังท่านแล้ว และศานติจงมีแด่ผู้ปฏิบัติตามทางนำ

អាយ៉ាត់: 48

إِنَّا قَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡنَآ أَنَّ ٱلۡعَذَابَ عَلَىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

แท้จริงได้มีวะฮ์ยูมายังเราว่า แท้จริงการลงโทษจะประสบแก่ผู้ที่เพียรพยายามกล่าวเท็จและหนีห่างออกไป

អាយ៉ាត់: 49

قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَٰمُوسَىٰ

เขากล่าวว่า ดังนั้น ใครเล่าคือพระผู้อภิบาลของเจ้าทั้งสอง โอ้มูซาเอ๋ย

អាយ៉ាត់: 50

قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِيٓ أَعۡطَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ خَلۡقَهُۥ ثُمَّ هَدَىٰ

มูซากล่าวว่า พระผู้อภิบาลของเราคือ ผู้ทรงประทานทุกอย่างแก่สิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง แล้วพระองค์ก็ทรงนำทาง

អាយ៉ាត់: 51

قَالَ فَمَا بَالُ ٱلۡقُرُونِ ٱلۡأُولَىٰ

เขากล่าวว่า แล้วสภาพของคนรุ่นก่อนๆ นั้นเป็นเช่นใด

អាយ៉ាត់: 52

قَالَ عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَٰبٖۖ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى

มูซากล่าวว่า ความรู้ในเรื่องนั้นอยู่ที่พระผู้อภิบาลของฉัน ในบันทึกของพระองค์ พระผู้อภิบาลของฉันจะไม่ทรงหลง และไม่ทรงลืม

អាយ៉ាត់: 53

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَسَلَكَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّن نَّبَاتٖ شَتَّىٰ

พระผู้ทรงทำให้แผ่นดินเป็นแหล่งกำเนิดสำหรับพวกเจ้า และทรงปูทางไว้ในนั้นสำหรับพวกเจ้า และทรงหลั่งน้ำฝนมาจากฟากฟ้า แล้วเราได้นำมันออกมาเป็นคู่จากพืชหลายชนิด

អាយ៉ាត់: 54

كُلُواْ وَٱرۡعَوۡاْ أَنۡعَٰمَكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ

พวกเจ้าจงกิน และจงเลี้ยงปศุสัตว์ของพวกเจ้า แท้จริงในการนั้น แน่นอน ย่อมเป็นสัญญาณมากมายสำหรับปวงผู้มีปัญญา

អាយ៉ាត់: 55

۞ مِنۡهَا خَلَقۡنَٰكُمۡ وَفِيهَا نُعِيدُكُمۡ وَمِنۡهَا نُخۡرِجُكُمۡ تَارَةً أُخۡرَىٰ

จากแผ่นดินเราได้บังเกิดพวกเจ้า และ ณ แผ่นดินนั้นเราจะให้พวกเจ้ากลับคืนไป และจากแผ่นดินนั้น เราจะให้พวกเจ้าออกมาอีกครั้งหนึ่ง

អាយ៉ាត់: 56

وَلَقَدۡ أَرَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ

และแน่นอน เราได้ให้เขาเห็นสัญญาณทั้งหมดของเรา แต่เขาได้เพียรพยายามกล่าวเท็จและดื้อดึง

អាយ៉ាត់: 57

قَالَ أَجِئۡتَنَا لِتُخۡرِجَنَا مِنۡ أَرۡضِنَا بِسِحۡرِكَ يَٰمُوسَىٰ

เขากล่าวว่า เจ้ามาหาเราเพื่อที่จะเอาเราออกจากแผ่นดินของเรา ด้วยเล่ห์กลของเจ้ากระนั้นหรือ โอ้ มูซาเอ๋ย!

អាយ៉ាត់: 58

فَلَنَأۡتِيَنَّكَ بِسِحۡرٖ مِّثۡلِهِۦ فَٱجۡعَلۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكَ مَوۡعِدٗا لَّا نُخۡلِفُهُۥ نَحۡنُ وَلَآ أَنتَ مَكَانٗا سُوٗى

ดังนั้น เราก็จะนำมาซึ่งเล่ห์กลนั้นแก่เจ้าเช่นเดียวกัน ฉะนั้น เจ้าจงกำหนดวันขึ้นระหว่างเรากับเจ้า ณ สถานที่กลางแห่งหนึ่ง โดยที่เราจะไม่ผิดสัญญา (ทั้ง) เราและเจ้า ต่างอยู่ในที่เสมอกัน

អាយ៉ាត់: 59

قَالَ مَوۡعِدُكُمۡ يَوۡمُ ٱلزِّينَةِ وَأَن يُحۡشَرَ ٱلنَّاسُ ضُحٗى

มูซากล่าวว่า วันกำหนดของพวกเจ้าคือวันนักขัตฤกษ์ และให้ประชาชนมาร่วมชุมนุมกันในตอนสาย

អាយ៉ាត់: 60

فَتَوَلَّىٰ فِرۡعَوۡنُ فَجَمَعَ كَيۡدَهُۥ ثُمَّ أَتَىٰ

แล้วฟิรเอาน์ได้รีบหันหลังออกไป แล้วจึงรวบรวมแผนของเขา หลังจากนั้นก็ได้ออกมายังที่นัดหมาย

អាយ៉ាត់: 61

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ وَيۡلَكُمۡ لَا تَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا فَيُسۡحِتَكُم بِعَذَابٖۖ وَقَدۡ خَابَ مَنِ ٱفۡتَرَىٰ

มูซาได้กล่าวแก่พวกเขา ความหายนะจงประสบแก่พวกเจ้า พวกเจ้าอย่าได้เสกสรรปั้นแต่งการมุสาต่ออัลลอฮ์ มิฉะนั้นพระองค์จะทรงทำลายพวกเจ้าด้วยการลงโทษ และแน่นอนผู้ปั้นแต่งการมุสานั้น ได้ประสบความผิดหวังมาแล้ว

អាយ៉ាត់: 62

فَتَنَٰزَعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَىٰ

แล้วพวกเขาได้โต้แย้งกันเองในเรื่องของพวกเขา และถือการประชุมลับ

អាយ៉ាត់: 63

قَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَٰنِ لَسَٰحِرَٰنِ يُرِيدَانِ أَن يُخۡرِجَاكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِمَا وَيَذۡهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ ٱلۡمُثۡلَىٰ

พวกเขากล่าวว่า สองคนนี้มิได้เป็นอื่นใด นอกจากเป็นนักมายากลอย่างแน่นอน ต้องการที่จะเอาพวกเจ้าออกจากแผ่นดินของพวกเจ้าด้วยเล่ห์กลของเขาทั้งสอง และต้องการจะลบล้างขนบธรรมเนียมอันดีงามของพวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 64

فَأَجۡمِعُواْ كَيۡدَكُمۡ ثُمَّ ٱئۡتُواْ صَفّٗاۚ وَقَدۡ أَفۡلَحَ ٱلۡيَوۡمَ مَنِ ٱسۡتَعۡلَىٰ

ดังนั้น พวกเจ้าจงรวบรวมแผนการของพวกเจ้า หลังจากนั้นแล้ว ให้เดินออกมาเป็นแถว และวันนี้ผู้ใดเหนือกว่า ก็จะได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน

អាយ៉ាត់: 65

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَلۡقَىٰ

พวกเขากล่าวว่า โอ้มูซา เจ้าจะโยนก่อนหรือว่าพวกเราจะเป็นผู้โยนก่อน

អាយ៉ាត់: 66

قَالَ بَلۡ أَلۡقُواْۖ فَإِذَا حِبَالُهُمۡ وَعِصِيُّهُمۡ يُخَيَّلُ إِلَيۡهِ مِن سِحۡرِهِمۡ أَنَّهَا تَسۡعَىٰ

มูซากล่าวว่า พวกเจ้าจงโยนก่อนเถิด แล้วเมื่อนั้น เชือกหลายเส้นและไม้เท้าหลายอันของพวกเขานั้นปรากฎแก่มูซา ทำให้ดูเหมือนว่าพวกเขาเลื้อยคลานไปมาด้วยเวทมนตร์ของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 67

فَأَوۡجَسَ فِي نَفۡسِهِۦ خِيفَةٗ مُّوسَىٰ

จากนั้น ความรู้สึกที่ถูกเก็บซ่อนไว้ข้างในจิตใจของมูซาก็เริ่มแสดงอาการหวาดกลัว

អាយ៉ាត់: 68

قُلۡنَا لَا تَخَفۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡأَعۡلَىٰ

เราจึงกล่าวว่า เจ้าจงอย่ากลัว แท้จริง เจ้าเหนือกว่า

អាយ៉ាត់: 69

وَأَلۡقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلۡقَفۡ مَا صَنَعُوٓاْۖ إِنَّمَا صَنَعُواْ كَيۡدُ سَٰحِرٖۖ وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّاحِرُ حَيۡثُ أَتَىٰ

และเจ้าจงโยนสิ่งที่อยู่ในมือขวาของเจ้า มันจะกลืนสิ่งที่พวกเขาทำขึ้น แท้จริงสิ่งที่พวกเขาทำขึ้นนั้นเป็นแผนของนักมายากล และนักมายากลนั้นจะไม่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าเขาจะมาจากทางไหนก็ตาม

អាយ៉ាត់: 70

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سُجَّدٗا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ هَٰرُونَ وَمُوسَىٰ

ดังนั้น พวกมายากลได้ก้มลงสุญูด โดยกล่าวว่า เราขอศรัทธาต่อพระผู้อภิบาลของฮารูนและมูซา

អាយ៉ាត់: 71

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ فِي جُذُوعِ ٱلنَّخۡلِ وَلَتَعۡلَمُنَّ أَيُّنَآ أَشَدُّ عَذَابٗا وَأَبۡقَىٰ

เขา (ฟิรเอาน์) กล่าวว่า พวกเจ้าศรัทธาต่อเขาก่อนที่ฉันจะอนุญาตให้แก่พวกเจ้ากระนั้นหรือ? แท้จริงเขาต้องเป็นหัวหน้าของพวกเจ้า ซึ่งได้สอนวิชามายากลแก่พวกเจ้า ฉะนั้นฉันจะตัดมือและเท้าของพวกเจ้าสลับข้างกันและฉันจะเอาพวกเจ้าไปตรึงไว้ที่ต้นอินทผลัม และพวกเจ้าก็จะรู้อย่างแน่ชัดว่าผู้ใดในหมู่พวกเราที่จะให้การลงโทษที่สาหัสกว่าและคงอยู่นานกว่า

អាយ៉ាត់: 72

قَالُواْ لَن نُّؤۡثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَآءَنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلَّذِي فَطَرَنَاۖ فَٱقۡضِ مَآ أَنتَ قَاضٍۖ إِنَّمَا تَقۡضِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَآ

พวกเขากล่าวว่า เราจะไม่ฝักใฝ่ท่านมากกว่าหลักฐานที่ชัดแจ้งที่ได้มายังเรา และขอสาบานต่อพระผู้ให้บังเกิดเรา ท่านจงตัดสิน ดังที่ท่านต้องตัดสินเถิด แท้จริงท่านจะตัดสินได้ในชีวิตแห่งโลกนี้เท่านั้น

អាយ៉ាត់: 73

إِنَّآ ءَامَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغۡفِرَ لَنَا خَطَٰيَٰنَا وَمَآ أَكۡرَهۡتَنَا عَلَيۡهِ مِنَ ٱلسِّحۡرِۗ وَٱللَّهُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ

แท้จริง เราได้ศรัทธาต่อพระผู้อภิบาลของเรา เพื่อพระองค์จะทรงอภัยความผิดต่างๆ ของเราให้แก่เรา และทรงอภัยสิ่งที่ท่านได้บังคับให้เรากระทำเกี่ยวกับเรื่องมายากล และอัลลอฮ์นั้นทรงเป็นผู้ดีเลิศยิ่งและทรงยั่งยืนตลอดไป

អាយ៉ាត់: 74

إِنَّهُۥ مَن يَأۡتِ رَبَّهُۥ مُجۡرِمٗا فَإِنَّ لَهُۥ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ

ความจริงนั้น ผู้ใดมาหาพระผู้อภิบาลของเขาในสภาพของผู้กระทำผิด แน่นอน ดังนั้น สำหรับเขาคือนรกญะฮันนัม โดยที่เขาจะไม่ตายและไม่เป็นในนั้น

អាយ៉ាត់: 75

وَمَن يَأۡتِهِۦ مُؤۡمِنٗا قَدۡ عَمِلَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلدَّرَجَٰتُ ٱلۡعُلَىٰ

และผู้ใดมาหาพระองค์โดยเป็นผู้ศรัทธา แน่นอน เขาได้ประกอบการดีต่างๆ ไว้ ชนเหล่านี้แหละ สำหรับพวกเขานั้นจะมีสถานะอันสูงส่ง

អាយ៉ាត់: 76

جَنَّٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ مَن تَزَكَّىٰ

สวนสวรรค์หลากหลายอันสถาพร ณ เบื้องล่างของมันมีลำน้ำหลายสายไหลผ่าน เป็นผู้พำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล และนั่นคือการตอบแทนสำหรับผู้ขัดเกลาตนเอง

អាយ៉ាត់: 77

وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ

และโดยแน่นอน เราได้วะฮ์ยูแก่มูซาว่า จงเดินทางในเวลากลางคืนพร้อมด้วยปวงบ่าวของข้า แล้วฟาดลงในทะเลให้เป็นทางเดินแห้งแก่พวกเขา เจ้าอย่าได้กลัวว่าจะถูกตามทัน และเจ้าอย่าได้กลัวจมน้ำ

អាយ៉ាត់: 78

فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُودِهِۦ فَغَشِيَهُم مِّنَ ٱلۡيَمِّ مَا غَشِيَهُمۡ

ฟิรเอาน์พร้อมด้วยไพร่พลของเขาได้ตามมาทันพวกเขา แล้วน้ำจากทะเลได้ท่วมท้นพวกเขาอย่างมิดชิด

អាយ៉ាត់: 79

وَأَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَهُۥ وَمَا هَدَىٰ

และฟิรเอาน์ได้ทำให้กลุ่มชนของเขาหลงผิด และมิได้นำทางให้ถูกต้อง

អាយ៉ាត់: 80

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ قَدۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ عَدُوِّكُمۡ وَوَٰعَدۡنَٰكُمۡ جَانِبَ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنَ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰ

โอ้ วงศ์วานของอิสรออีลเอ๋ย! แน่นอนเราได้ช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากศัตรูของพวกเจ้า และเราได้สัญญาพวกเจ้าทางด้านขวาของภูเขาฏูร และเราได้ให้อาหารหวานและนกคุ่มแก่พวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 81

كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَلَا تَطۡغَوۡاْ فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبِيۖ وَمَن يَحۡلِلۡ عَلَيۡهِ غَضَبِي فَقَدۡ هَوَىٰ

พวกเจ้าจงกินจากสิ่งที่ดีทั้งหลาย ที่เราได้ประทานให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า และพวกเจ้าอย่าได้เกินเลย มิฉะนั้น ความกริ้วของข้าจะเกิดขึ้นแก่พวกเจ้า และผู้ใดที่ความกริ้วของข้าเกิดขึ้นแก่เขาดังนั้น แน่นอนเขาจะประสบความพินาศ

អាយ៉ាត់: 82

وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ

และแท้จริง ข้าเป็นผู้อภัยอย่างมากหลายแก่ผู้ลุแก่โทษ และศรัทธา และประกอบการดี จากนั้นแล้วยึดมั่นอยู่ในทางนำ

អាយ៉ាត់: 83

۞ وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ

และอะไรเล่าที่ทำให้เจ้ารีบล่วงหน้าไปก่อนหมู่ชนของเจ้า โอ้ มูซาเอ๋ย!

អាយ៉ាត់: 84

قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ

เขากล่าวว่า พวกเขาเหล่านั้นตามหลังข้าพระองค์มาอยู่แล้ว และข้าพระองค์ได้รีบเร่งมายังพระองค์ พระผู้อภิบาลของข้า เพื่อพระองค์จะได้ทรงพอพระทัย

អាយ៉ាត់: 85

قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ

พระองค์ตรัสว่า แท้จริงเราได้ทดสอบกลุ่มชนของเจ้า หลังจากที่เจ้าได้จากมา และอัซซามิรีย์ก็ได้ทำให้พวกเขาหลงทาง

អាយ៉ាត់: 86

فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي

มูซาได้กลับมายังกลุ่มชนของเขาด้วยความกริ้วโกรธเสียใจ เขากล่าวว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย พระเจ้าของพวกเจ้ามิได้ทรงสัญญากับพวกเจ้าด้วยสัญญาที่ดีดอกหรือ? คำมั่นสัญญานั้นนานเกินไปสำหรับพวกเจ้ากระนั้นหรือ? หรือว่าพวกเจ้าประสงค์ที่จะให้ความกริ้วจากพระเจ้าของพวกเจ้าเกิดขึ้นแก่พวกเจ้า? ดังนั้น พวกเจ้าจึงได้บิดพริ้วสัญญาของฉัน

អាយ៉ាត់: 87

قَالُواْ مَآ أَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَكَ بِمَلۡكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلۡنَآ أَوۡزَارٗا مِّن زِينَةِ ٱلۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلۡقَى ٱلسَّامِرِيُّ

พวกเขากล่าวว่า เรามิได้บิดพริ้วสัญญาของท่าน ตามความสมัครใจของเราดอก แต่ว่าเราต้องแบกน้ำหนักเครื่องประดับของพรรคพวกอย่างมากมาย เราจึงโยนมันลงไป เช่นเดียวกัน อัซซามิรีย์ก็ได้โยนมันลงไปด้วย

អាយ៉ាត់: 88

فَأَخۡرَجَ لَهُمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٞ فَقَالُواْ هَٰذَآ إِلَٰهُكُمۡ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِيَ

แล้วอัซซามิรีย์ก็ได้ทำลูกวัวออกมาเป็นรูปร่างมีเสียงร้อง พวกเขาจึงกล่าวว่า นี่คือพระเจ้าของพวกเจ้า และพระเจ้าของมูซา แต่ว่า มูซาลืมไป

អាយ៉ាត់: 89

أَفَلَا يَرَوۡنَ أَلَّا يَرۡجِعُ إِلَيۡهِمۡ قَوۡلٗا وَلَا يَمۡلِكُ لَهُمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا

พวกเขาไม่เห็นดอกหรือว่า มันไม่อาจจะให้คำตอบแก่พวกเขา และมันไม่สามารถจะให้โทษและให้คุณแก่พวกเขาเลย

អាយ៉ាត់: 90

وَلَقَدۡ قَالَ لَهُمۡ هَٰرُونُ مِن قَبۡلُ يَٰقَوۡمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِۦۖ وَإِنَّ رَبَّكُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَٱتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوٓاْ أَمۡرِي

และโดยแน่นอน ฮารูนกล่าวกับพวกเขาก่อนว่า โอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย แท้จริงพวกเจ้าถูกทดสอบให้หลงเสียแล้ว และแท้จริงพระผู้อภิบาลของพวกเจ้านั้นคือพระผู้ทรงเมตตายิ่ง ดังนั้นพวกเจ้าจงปฏิบัติตามฉัน และจงเชื่อฟังคำสั่งของฉัน

អាយ៉ាត់: 91

قَالُواْ لَن نَّبۡرَحَ عَلَيۡهِ عَٰكِفِينَ حَتَّىٰ يَرۡجِعَ إِلَيۡنَا مُوسَىٰ

พวกเขากล่าวว่า เราจะไม่เลิกเป็นผู้ยึดมัน บูชามัน จนกว่ามูซาจะกลับมาหาพวกเรา

អាយ៉ាត់: 92

قَالَ يَٰهَٰرُونُ مَا مَنَعَكَ إِذۡ رَأَيۡتَهُمۡ ضَلُّوٓاْ

(เมื่อมูซากลับมาแล้ว) เขากล่าวว่า โอ้ฮารูนเอ๋ย สิ่งใดขัดขวางเจ้าหรือ? เมื่อเจ้าได้เห็นพวกเขาหลงผิด

អាយ៉ាត់: 93

أَلَّا تَتَّبِعَنِۖ أَفَعَصَيۡتَ أَمۡرِي

ทำไมเจ้าจึงไม่ปฏิบัติตามฉัน เจ้าฝ่าฝืนคำสั่งของฉันกระนั้นหรือ?

អាយ៉ាត់: 94

قَالَ يَبۡنَؤُمَّ لَا تَأۡخُذۡ بِلِحۡيَتِي وَلَا بِرَأۡسِيٓۖ إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقۡتَ بَيۡنَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَلَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِي

ฮารูน กล่าวว่า โอ้ลูกของแม่ฉันเอ๋ย อย่าดึงเคราและศีรษะของฉันซิ แท้จริงฉันกลัวว่า เจ้าจะกล่าว (แก่ฉัน) ว่า เจ้าได้ก่อการแตกแยกขึ้นในหมู่วงศ์วานอิสรออีลและเจ้าไม่คอยฟังคำสั่งของฉัน

អាយ៉ាត់: 95

قَالَ فَمَا خَطۡبُكَ يَٰسَٰمِرِيُّ

มูซากล่าวว่า เจ้าต้องการอะไร โอ้ซามิรีย์เอ๋ย !

អាយ៉ាត់: 96

قَالَ بَصُرۡتُ بِمَا لَمۡ يَبۡصُرُواْ بِهِۦ فَقَبَضۡتُ قَبۡضَةٗ مِّنۡ أَثَرِ ٱلرَّسُولِ فَنَبَذۡتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتۡ لِي نَفۡسِي

เขากล่าวว่า ฉันเห็นในสิ่งที่พวกเขามองไม่เห็น ดังนั้น ฉันจึงกำเอากอบหนึ่งจากรอยของเราะซูล (หมายถึงญิบรีล) แล้วฉันได้โยนมันลงไปและเช่นนั้นแหละจิตใจของฉันได้เห็นดีเห็นงาม

អាយ៉ាត់: 97

قَالَ فَٱذۡهَبۡ فَإِنَّ لَكَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَۖ وَإِنَّ لَكَ مَوۡعِدٗا لَّن تُخۡلَفَهُۥۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ إِلَٰهِكَ ٱلَّذِي ظَلۡتَ عَلَيۡهِ عَاكِفٗاۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُۥ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُۥ فِي ٱلۡيَمِّ نَسۡفًا

มูซากล่าวว่า เจ้าจงออกไป เพราะแท้จริงสำหรับเจ้าในชีวิตนี้ เจ้ามีสิทธิที่จะพูดว่า "อย่าแตะต้องเขา" และแท้จริงสำหรับเจ้านั้นมีสัญญาหนึ่ง เจ้าจะไม่ถูกทำให้ผิดสัญญาเป็นอันขาด และจงดูพระเจ้าของเจ้า ซึ่งเจ้ายึดถือบูชามัน แน่นอนเราจะหลอมให้มันละลาย แล้วเราจะโปรยมันลงในทะเลให้ว่อน

អាយ៉ាត់: 98

إِنَّمَآ إِلَٰهُكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَسِعَ كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمٗا

แท้จริงพระเจ้าของพวกเจ้านั้นคืออัลลอฮ์ ซึ่งไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่เที่ยงแท้นอกจากพระองค์ พระองค์ทรงแผ่ล้อมทุกสิ่งในความรอบรู้ (ของพระองค์)

អាយ៉ាត់: 99

كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَۚ وَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ مِن لَّدُنَّا ذِكۡرٗا

เช่นนั้นแหละ เราได้บอกเล่าข่าวคราวที่ได้เกิดขึ้นแต่กาลก่อนแก่เจ้า และแน่นอน เราได้แจ้งแก่เจ้าแล้ว ซึ่งข้อตักเตือนจากเรา

អាយ៉ាត់: 100

مَّنۡ أَعۡرَضَ عَنۡهُ فَإِنَّهُۥ يَحۡمِلُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وِزۡرًا

ผู้ใดผินหลังให้อัลกุรอาน แท้จริงเขาจะแบกโทษหนักในวันกิยามะฮ์

អាយ៉ាត់: 101

خَٰلِدِينَ فِيهِۖ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ حِمۡلٗا

พวกเขาจะพำนักอย่างถาวรอยู่ในนั้น และโทษหนักนั้นเป็นความชั่วช้าแท้ๆ สำหรับพวกเขาในวันกิยามะฮ์

អាយ៉ាត់: 102

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ وَنَحۡشُرُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ زُرۡقٗا

วันซึ่งสังข์จะถูกเป่า และในวันนั้นเราจะรวมนักโทษทั้งหลายที่มีตาสีฟ้าไว้ด้วยกัน

អាយ៉ាត់: 103

يَتَخَٰفَتُونَ بَيۡنَهُمۡ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا عَشۡرٗا

พวกเขาจะกระซิบกระซาบระหว่างกันว่า พวกเจ้ามิได้พักในโลกนี้นอกจากเพียงสิบคืนเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 104

نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا

เรารู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกเขากล่าวกัน เมื่อผู้มีความคิดอ่านที่ดีในหมู่พวกเขากล่าวว่า พวกเจ้ามิได้พักอยู่ นอกจากเพียงวันเดียวเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 105

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسۡفٗا

และพวกเขาจะถามเจ้าเกี่ยวกับภูเขา ดังนั้น จงกล่าวเถิด (โอ้มุฮัมหมัด) พระผู้อภิบาลของฉันจะทรงทำให้มันแตกออกเป็นผุยผง

អាយ៉ាត់: 106

فَيَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا

แล้วจะทรงปล่อยให้มันเป็นที่ราบเตียนโล่ง

អាយ៉ាត់: 107

لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا

เจ้าจะไม่เห็นในนั้น ที่ลุ่มและที่ดอน

អាយ៉ាត់: 108

يَوۡمَئِذٖ يَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُۥۖ وَخَشَعَتِ ٱلۡأَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمَٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ إِلَّا هَمۡسٗا

วันนั้นพวกเขาจะติดตามผู้ร้องเรียกไปโดยไม่มีการบิดเบือนแต่ประการใด เสียงทั้งหลายก็จะลดค่อยลงต่อพระผู้ทรงไร้ซึ่งขอบเขตในความเมตตา ดังนั้น เจ้าจะไม่ได้ยินเสียงใด นอกจากเสียงแผ่วเบา

អាយ៉ាត់: 109

يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُۥ قَوۡلٗا

วันนั้น การไถ่แทนโทษจะไม่อำนวยแก่ผู้ใด นอกจากผู้ที่พระผู้ไร้ซึ่งขอบเขตแห่งความเมตตาได้ทรงอนุญาตแก่เขา และพระองค์ทรงพอพระทัยในคำพูดของเขาเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 110

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا

พระองค์ทรงรอบรู้สิ่งต่างๆ ที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา และสิ่งต่างๆ ที่อยู่ลับหลังพวกเขา และความรู้ของพวกเขาไม่อาจจะเท่าเทียมความรู้ของพระองค์ได้

អាយ៉ាត់: 111

۞ وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا

และใบหน้าทั้งหลายได้สยบลงต่อพระผู้ทรงมีชีวิตนิรันดร์ พระผู้ทรงดำรงอมตะ และแน่นอนผู้ที่แบกเอาความอธรรมไว้ (ชิริก) ต้องประสบกับการสูญเสียอย่างแน่นอน

អាយ៉ាត់: 112

وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا يَخَافُ ظُلۡمٗا وَلَا هَضۡمٗا

และผู้ใดประกอบการดีอย่างสม่ำเสมอโดยที่เขาเป็นผู้ศรัทธา ดังนั้นเขาจะไม่กลัวการอธรรมอันใด และการริดร่อนใด

អាយ៉ាត់: 113

وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا وَصَرَّفۡنَا فِيهِ مِنَ ٱلۡوَعِيدِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ أَوۡ يُحۡدِثُ لَهُمۡ ذِكۡرٗا

และเช่นนั้นแหละ เราได้ให้กุรอานเป็นภาษาอาหรับลงมาแก่เขา และเราได้แจกแจงในนั้นซึ่งข้อตักเตือน เพื่อพวกเขาจะได้มีความยำเกรง หรือก่อให้เกิดซึ่งข้อเตือนใจแก่พวกเขา

អាយ៉ាត់: 114

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا

ดังนั้น อัลลอฮ์คือพระผู้ทรงสูงส่งยิ่ง พระผู้ทรงอำนาจอันแท้จริง และเจ้าอย่าเร่งในอัลกุรอาน ก่อนที่วะฮีย์ของพระองค์จะถูกทำให้ครบแก่เจ้า และจงกล่าวเถิด ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้า ขอพระองค์ทรงโปรดเพิ่มพูนความรู้แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด

អាយ៉ាត់: 115

وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا

และโดยแน่นอน เราได้ให้คำมั่นสัญญาแก่อาดัมแต่กาลก่อน แต่เขาได้ลืม และเราไม่พบการตกลงใจอย่างแน่นอนในตัวเขา

អាយ៉ាត់: 116

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ

และเมื่อเรากล่าวแก่บรรดามลาอิกะฮ์ว่า จงสุญูดคารวะแก่อาดัม ดังนั้น พวกเขาได้สุญูดนอกจากอิบลีส มันได้ปฏิเสธ

អាយ៉ាត់: 117

فَقُلۡنَا يَٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ

แล้วเราได้กล่าวว่า โอ้อาดัมเอ๋ย! แท้จริงนี่คือศัตรูของเจ้าและของภริยาของเจ้า ดังนั้นอย่าให้มันทำให้เจ้าทั้งสองออกจากสวนสวรรค์ แล้วเจ้าจะได้รับความทุกข์ยาก

អាយ៉ាត់: 118

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ

แท้จริงในสวนสวรรค์นั้น เจ้าจะไม่หิวและจะไม่ต้องเปลือยกาย

អាយ៉ាត់: 119

وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ

และแท้จริงในสวนสวรรค์นั้น เจ้าจะไม่กระหายน้ำ และจะไม่ตากแดด

អាយ៉ាត់: 120

فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ

ต่อมาชัยฏอนได้กระซิบกระซาบเขา มันกล่าวว่า อาดัมเอ๋ย จะให้ฉันชี้แนะแก่เจ้าไปยังต้นไม้แห่งนิรันดร์ และการมีอำนาจที่ไม่สูญสลายหรือไม่?

អាយ៉ាត់: 121

فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ

ดังนั้น เขาทั้งสองจึงกินจากต้นไม้นั้น สิ่งพึงสงวนของทั้งสองจึงถูกเผยแก่เขาทั้งสอง เขาทั้งสองจึงเริ่มเอาใบไม้ของสวนนั้นมาปกปิดบนตัวของเขาทั้งสอง และอาดัมได้ฝ่าฝืนพระผู้อภิบาลของเขา ดังนั้น เขาจึงหลงผิด

អាយ៉ាត់: 122

ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ

ภายหลัง พระเจ้าของเขาทรงคัดเลือกเขาแล้วทรงอภัยโทษให้แก่เขา และทรงนำทางเขา

អាយ៉ាត់: 123

قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ

พระองค์ตรัสว่า เจ้าทั้งสองจงออกไปจากสวนสวรรค์ทั้งหมด โดยบางคน ในหมู่พวกเจ้าเป็นศัตรูกับอีกบางคน ดังนั้น เมื่อมีคำแนะนำ จากข้ามายังพวกเจ้า แล้วผู้ใดปฏิบัติตามคำแนะนำของข้า เขาก็จะไม่หลงผิด และจะไม่ตกทุกข์

អាយ៉ាត់: 124

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ

และผู้ใดผินหลังจากการรำลึกถึงข้า ดังนั้น แท้จริงสำหรับเขาคือ การมีชีวิตอยู่อย่างคับแค้น และเราจะให้เขาฟื้นคืนชีพในวันกิยามะฮ์ในสภาพของคนตาบอด

អាយ៉ាត់: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

เขากล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้า เหตุใดพระองค์จึงทรงให้ข้าพระองค์ฟื้นคืนชีพขึ้นมาในสภาพของคนตาบอดเล่า ทั้งๆ ที่ แน่นอนข้าพระองค์เคยเป็นคนมองเห็น

អាយ៉ាត់: 126

قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتۡكَ ءَايَٰتُنَا فَنَسِيتَهَاۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمَ تُنسَىٰ

พระองค์ตรัสว่า เช่นนั้นแหละ เมื่อโองการทั้งหลายของเราได้มีมายังเจ้า ดังนั้น เจ้าก็ทำเป็นลืมมัน และในทำนองเดียวกัน วันนี้เจ้าก็จะถูกลืม

អាយ៉ាត់: 127

وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَنۡ أَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۢ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦۚ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبۡقَىٰٓ

และเช่นเดียวกัน เราจะตอบแทนผู้ที่ล่วงละเมิดขอบเขตและไม่ศรัทธาต่อโองการทั้งหลายของพระผู้อภิบาลของเขา และแน่นอน การลงโทษในปรโลกนั้นสาหัสยิ่ง และยั่งยืนยิ่ง

អាយ៉ាត់: 128

أَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ

ยังมิเป็นที่ประจักษ์ชัดแก่พวกเขาดอกหรือว่า กี่ชั่วคนแล้วก่อนหน้าพวกเขา จากหลายชั่วศตวรรษ ที่เราได้ทำลายขณะที่พวกเขาสัญจรไปมาในที่พักอาศัยของพวกเขานั้น แท้จริง ในนั้น แน่นอนมีสัญญาณหลายอย่างสำหรับปวงบ่าวผู้มีปัญญา

អាយ៉ាត់: 129

وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامٗا وَأَجَلٞ مُّسَمّٗى

และหากมิใช่ลิขิตจากพระผู้อภิบาลของเจ้า ถูกตรัสล่วงหน้าไว้ก่อนแน่นอน การลงโทษจะเกิดขึ้นทันทีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ได้มีระยะเวลาถูกกำหนดไว้ (เพื่อการผ่อนปรน)

អាយ៉ាត់: 130

فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ غُرُوبِهَاۖ وَمِنۡ ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡ وَأَطۡرَافَ ٱلنَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرۡضَىٰ

ดังนั้น เจ้าจงอดทนต่อสิ่งที่พวกเขากล่าวร้าย และจงแซ่ซ้องสดุดีด้วยการสรรเสริญพระผู้อภิบาลของเจ้า ก่อนตะวันขึ้นและก่อนตะวันลับดวง และในบางเวลาตอนกลางคืน ดังนั้น ก็จงแซ่ซ้องสดุดี และปลายช่วงของเวลากลางวัน แน่นอนเจ้าจะได้อิ่มเอิบใจ

អាយ៉ាត់: 131

وَلَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ زَهۡرَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا لِنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَرِزۡقُ رَبِّكَ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ

และเจ้าจงอย่าทอดสายตาของเจ้าไปยังสิ่งที่เราได้ให้ความเพลิดเพลินแก่ชนชั้นต่างๆ จากหมู่พวกเขา ซึ่งความหรูหราแห่งชีวิตของโลกนี้ ทั้งนี้ เพื่อเราจะได้ทดสอบพวกเขาโดยนัยนั้น และเครื่องยังชีพของพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นดียิ่งกว่าและจีรังยิ่งกว่า

អាយ៉ាត់: 132

وَأۡمُرۡ أَهۡلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصۡطَبِرۡ عَلَيۡهَاۖ لَا نَسۡـَٔلُكَ رِزۡقٗاۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكَۗ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلتَّقۡوَىٰ

และเจ้าจงใช้ครอบครัวของเจ้าให้ทำละหมาด และจงมุ่งมั่นที่จะอดทนตลอดในการปฏิบัติมัน เรามิได้ขอเครื่องยังชีพจากเจ้า เราต่างหากเป็นผู้ให้เครื่องยังชีพแก่เจ้า และบั้นปลายนั้นสำหรับผู้ที่มีความยำเกรง

អាយ៉ាត់: 133

وَقَالُواْ لَوۡلَا يَأۡتِينَا بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّهِۦٓۚ أَوَلَمۡ تَأۡتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

และพวกเขากล่าวว่า ไฉนเขาจึงไม่นำสัญญาณหนึ่งจากพระผู้อภิบาลของเขามาแก่เรา ก็หลักฐานอันชัดแจ้งที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์แต่ก่อนๆ นั้น มิได้มีมายังพวกเขาแล้วดอกหรือ?

អាយ៉ាត់: 134

وَلَوۡ أَنَّآ أَهۡلَكۡنَٰهُم بِعَذَابٖ مِّن قَبۡلِهِۦ لَقَالُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ مِن قَبۡلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخۡزَىٰ

และหากเราทำลายพวกเขาด้วยการลงโทษก่อนการให้อัลกุรอานลงมา แน่นอนพวกเขาก็กล่าวว่า ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา ไฉนพระองค์จึงไม่ส่งเราะซูลมายังพวกเรา แล้วเราจะได้ปฏิบัติตามโองการของพระองค์ ก่อนที่เราจะได้รับความต่ำต้อยและความอัปยศ

អាយ៉ាត់: 135

قُلۡ كُلّٞ مُّتَرَبِّصٞ فَتَرَبَّصُواْۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ أَصۡحَٰبُ ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِيِّ وَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ทุกคนเป็นผู้คอย ดังนั้น พวกเจ้าก็จงคอยเถิด แล้วพวกเจ้าจะได้รู้ว่าผู้ใดเป็นชาวแห่งแนวทางอันเที่ยงตรง และผู้ใดอยู่ในทางนำ