ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 127 ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 127

۞ لَهُمۡ دَارُ ٱلسَّلَٰمِ عِندَ رَبِّهِمۡۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

สำหรับพวกเขา คือที่พำนัก ซึ่งเป็นที่ที่พวกเขาจะปลอดภัยจากทุกสิ่งที่ไม่ดี มันคือสวรรค์นั่นเอง และอัลลอฮ์คือผู้ทรงช่วยเหลือพวกเขาและผู้ทรงสนับสนุนของพวกเขาให้ได้รับผลตอบแทนสำหรับการงานที่ดีที่พวกเขาได้ทำมา

អំពី​អត្ថប្រយោជន៍​នៃវាក្យខណ្ឌទាំងនេះនៅលើទំព័រនេះ:

• سُنَّة الله في الضلال والهداية أنهما من عنده تعالى، أي بخلقه وإيجاده، وهما من فعل العبد باختياره بعد مشيئة الله.

เป็นเกณฑ์ของอัลลอฮ์ต่อการให้หลงและการให้ทางนำ ซึ่งทั้งสองนั้นมาจากพระองค์ นั่นก็คือด้วยการสร้างและการบังเกิดของพระองค์ และทั้งสองนั้น มาจากการกระทำของบ่าวด้วยการเลือกของเขาเอง หลังความประสงค์ของอัลลอฮ์

• ولاية الله للمؤمنين بحسب أعمالهم الصالحة، فكلما زادت أعمالهم الصالحة زادت ولايته لهم والعكس.

การคุ้มครองช่วยเหลือของอัลลอฮ์แก่บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลายนั้น เป็นไปตามคุณธรรมความดีของพวกเขา เมื่อคุณธรรมความดีของพวกเขาเพิ่มขึ้น ความการคุ้มครองการช่วยเหลือของพระองค์ต่อพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย และในทางกลับกันก็เช่นกัน

• من سُنَّة الله أن يولي كل ظالم ظالمًا مثله، يدفعه إلى الشر ويحثه عليه، ويزهِّده في الخير وينفِّره عنه.

ส่วนหนึ่งจากกฎเกณฑ์ของอัลลอฮ์คือการให้ผู้อธรรมมีอำนาจเหนือผู้อธรรมเช่นกัน โดยผลักดันเขาไปสู่ความชั่วและสนับสนุนเขาต่อสิ่งนั้น และให้เขามักน้อยในความดีและละทิ้งมัน