ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 149 ជំពូក​ អាន់នីសាក - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 149

إِن تُبۡدُواْ خَيۡرًا أَوۡ تُخۡفُوهُ أَوۡ تَعۡفُواْ عَن سُوٓءٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَفُوّٗا قَدِيرًا

หากพวกเจ้าเปิดเผยถึงความดีใดๆจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ หรือปกปิดมันไว้ หรือให้อภัยแก่ผู้ที่กระทำไม่ดีต่อพวกเจ้า แน่นอนพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงอนุภาพเสมอ ดังนั้นจงทำให้การให้อภัยนั้นเป็นมารยาทหนึ่งของพวกเจ้า หวังว่าอัลลอฮฺจะทรงให้อภัยแก่พวกเจ้า

អំពី​អត្ថប្រយោជន៍​នៃវាក្យខណ្ឌទាំងនេះនៅលើទំព័រនេះ:

• يجوز للمظلوم أن يتحدث عن ظلمه وظالمه لمن يُرْجى منه أن يأخذ له حقه، وإن قال ما لا يسر الظالم.

•อนุญาตให้ผู้ที่ถูกอธรรมพูดเกี่ยวกับการอธรรมที่ตนเองได้รับและผู้ที่อธรรมต่อตัวเขา หากเขาหวังว่าเขาสามารถรับสิทธิของเขาคืนมาได้ ถึงแม้ว่าเขาจะพูดในสิ่งที่ผู้อธรรมไม่สุขใจก็ตาม

• حض المظلوم على العفو - حتى وإن قدر - كما يعفو الرب - سبحانه - مع قدرته على عقاب عباده.

•ส่งเสริมให้ผู้ที่ถูกอธรรมยกโทษให้อภัย ถึงแม้ว่าเขาจะมีความสามารถ (รับสิทธิคืน) ก็ตาม ดังที่พระองค์อัลลอฮฺยกโทษให้อภัย ทั้งๆ ที่พระองค์มีความสามารถที่จะลงโทษบ่าวของพระองค์

• لا يجوز التفريق بين الرسل بالإيمان ببعضهم دون بعض، بل يجب الإيمان بهم جميعًا.

•ไม่อนุญาตให้เกิดความแตกต่างระหว่างเราะสูลท่านหนึ่งกับอีกท่านหนึ่ง โดยศรัทธาต่อบางคนและปฏิเสธอีกบางคน แต่ต้องศรัทธาต่อพวกเขาทั้งหมด