ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 17 ជំពូក​ អើររ៉ូម - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 17

فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِينَ تُمۡسُونَ وَحِينَ تُصۡبِحُونَ

(เมื่อพวกเจ้าได้รู้ถึงการนั้นแล้ว) ดังนั้น พวกเจ้าจงกล่าวคำสดุดีแด่อัลลอฮ์(ซุบหานัลลอฮ์) เมื่อพวกเจ้าย่างเข้าสู่ยามเย็น นั่นคือเวลาละหมาดสองเวลา คือมัฆริบและอีชาอ์ และพวกเจ้าจงกล่าวคำสดุดีแด่พระองค์เมื่อพวกเจ้าย่างเข้าสู่เวลาเช้า นั่นคือเวลาของการละหมาดฟัจร์

អំពី​អត្ថប្រយោជន៍​នៃវាក្យខណ្ឌទាំងនេះនៅលើទំព័រនេះ:

• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.

การที่บ่าวคนหนึ่งได้ใช้เวลาของเขาไปกับการละหมาดและการกล่าวคำสดุดีต่ออัลลอฮ์นั้น เป็นสัญญาณแสดงถึงการมีบั้นปลายที่สวยงาม

• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.

การใช้วัฏจักรของชีวิตเป็นหลักฐาน ที่บ่งชี้ถึงการฟื้นคืนชีพ โดยการที่อัลลอฮ์ทรงสร้างให้มีชีวิตหลังจากการตายและทรงให้ตายหลังจากมีชีวิต

• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.

สัญญาณต่าง ๆ ของอัลลอฮ์ที่เกี่ยวกับร่างกาย และฟากฟ้า จะไม่มีผู้ใดได้รับประโยชน์จากมัน เว้นแต่ผู้ที่ใช้วิธีการรับรู้ทางประสาทสัมผัสที่เป็นทั้งรูปธรรม และนามธรรม ที่อัลลอฮ์ทรงประทานให้แก่เขา