ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 105 ជំពូក​ ហ៊ូទ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 105

يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ

เมื่อวันนั้นมาถึง จะไม่มีผู้ใดที่สามารถพูดได้ จะด้วยเหตุผลใดหรือจะขอความช่วยเหลือใดๆ เว้นแต่หลังจากที่ได้รับอนุญาตจากพระองค์เท่านั้น และในวันนั้น มนุษย์จะมีสองประเภทคือ ผู้ที่มีความทุกข์ต้องเข้านรก และผู้ที่มีความสุขจะได้เข้าสวรรค์

អំពី​អត្ថប្រយោជន៍​នៃវាក្យខណ្ឌទាំងនេះនៅលើទំព័រនេះ:

• التحذير من اتّباع رؤساء الشر والفساد، وبيان شؤم اتباعهم في الدارين.

เตือนให้ระวังถึงการปฏิบัติตามบรรดาหัวหน้าที่ชั่วร้ายและสร้างความเสื่อมเสีย และอธิบายถึงผลเสียที่เกิดจากการปฏิบัติตามพวกเขาในโลกนี้และโลกหน้า

• تنزه الله تعالى عن الظلم في إهلاك أهل الشرك والمعاصي.

อัลลอฮ์ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงบริสุทธิ์จากความอธรรมในการทำลายล้างผู้ที่ตั้งภาคีและผู้ฝ่าฝืน

• لا تنفع آلهة المشركين عابديها يوم القيامة، ولا تدفع عنهم العذاب.

บรรดาพระเจ้าต่างๆของพวกที่ตั้งภาคีไม่สามารถให้ประโยชน์แก่ผู้ที่เคารพบูชาพวกเขาได้เลยในวันกิยามะฮ์ และไม่สามารถปกป้องพวกเขาจากการถูกลงโทษ

• انقسام الناس يوم القيامة إلى: سعيد خالد في الجنان، وشقي خالد في النيران.

ในวันกิยามะฮ์ มนุษย์ถูกแบ่งออกเป็นสองประเภท คือ ผู้ที่เป็นสุขจะอยู่ในสวรรค์ตลอดกาล และผู้ที่เป็นทุกข์จะอยู่ในนรกตลอดกาล