ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 148 ជំពូក​ អាន់នីសាក - ការបកប្រែជាភាសាតាជីគីស្ថាន - ខៅចា មុីរូហ្វ ខៅចាមុីរ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 148

۞ لَّا يُحِبُّ ٱللَّهُ ٱلۡجَهۡرَ بِٱلسُّوٓءِ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ إِلَّا مَن ظُلِمَۚ وَكَانَ ٱللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا

148. Аллоҳ баланд кардани овозро ба бадгўӣ(ба монанди; дашном, бўҳтон ва тўҳмат...) дўст надорад, магар аз он кас, ки ба ў ситаме шуда бошад, яъне агар мазлум дар ҳаққи золим суханҳои бад гўяд, ҷоиз аст, (ба шарте, ки аз ҳад нагузаронад) ва Аллоҳ шунаво аст, тамоми суханҳои неку бади шуморо мешунавад ва доност, ки ниятҳои шуморо медонад!^[401]

[401] Тафсири Саъдӣ 1| 212