ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 122 ជំពូក​ អាត់តាវហ្ពះ - បកប្រែជាភាសា ហ្ពាស់តូវីយ៉ះ - សារីហ្វរ៉ាស - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 122

وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُوْنَ لِیَنْفِرُوْا كَآفَّةً ؕ— فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآىِٕفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُوْا فِی الدِّیْنِ وَلِیُنْذِرُوْا قَوْمَهُمْ اِذَا رَجَعُوْۤا اِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُوْنَ ۟۠

له مؤمنانو سره نه ښائیږي چې له یوې مخې واوځئ. ولې له هرې ډلې ټاکلي خلک ونه وتل تر څو په دین کې پوهه ترلاسه او کله چې د خپل قوم،په لور راوګرځیږي هغوی هم ترې خبر کړی تر څو هغوی هم ځانونه له بدیو نه وژغوري.