ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 117 ជំពូក​ អាត់តាវហ្ពះ - បកប្រែជាភាសា ហ្ពាស់តូវីយ៉ះ - សារីហ្វរ៉ាស - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 117

لَقَدْ تَّابَ اللّٰهُ عَلَی النَّبِیِّ وَالْمُهٰجِرِیْنَ وَالْاَنْصَارِ الَّذِیْنَ اتَّبَعُوْهُ فِیْ سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ یَزِیْغُ قُلُوْبُ فَرِیْقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ ؕ— اِنَّهٗ بِهِمْ رَءُوْفٌ رَّحِیْمٌ ۟ۙ

په رښتیا چې الله پاک په پیغمبر خپله لورینه وکړه او هم یې په هغو مهاجرینو او انصارو لورینه وکړه چې په سختیو کې یې د پيغمبر مننه کړې وه.که څه هم نژدې وو چې د ځینو زړونه د ورانۍ په لور کاږه شي بیا پرې الله پاک لورینه وکړه او له کږیدلو نه یې وژغورل بې شکه چې الله پاک پر هغوی ډیر مهربان او دډیر رحم څښتن دی.