ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 118 ជំពូក​ អាត់តាវហ្ពះ - ការបកប្រែជាភាសាម៉ាឡាហ្គាស៊ី - ដោយមជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 118

وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

Ary nandray ny fibebahan’ireo telo lahy izay nijanona tao aoriana Izy, rehefa nihatery tamin’izy ireo ilay tany, na dia midadasika aza, nahatsapa tena tokoa izy ireo fa tao anaty fahaterena ary nihevitra izy ireo fa tsy misy làlan-kivoahana hafa mankany amin’i Allah raha tsy ny fiverenana Aminy. Koa avy eo dia nandray ny fibebahan’izy ireo Izy mba hiverenan’izy ireo Aminy. Satria i Allah no Mpandray ny fibebahana sy be Fiantrana.