ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 97 ជំពូក​ តហា - ការបកប្រែជាភាសាម៉ាសេដ្យាន - ក្រុមអ្នកប្រាជ្ញម៉ាសេដ្យាន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 97

قَالَ فَٱذۡهَبۡ فَإِنَّ لَكَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَۖ وَإِنَّ لَكَ مَوۡعِدٗا لَّن تُخۡلَفَهُۥۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ إِلَٰهِكَ ٱلَّذِي ظَلۡتَ عَلَيۡهِ عَاكِفٗاۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُۥ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُۥ فِي ٱلۡيَمِّ نَسۡفًا

97. „Е, тогаш, губи се!“ – рече Муса. „Целиот свој живот ќе велиш: ,Нема допирање!‘^[185] – а те чека уште и одредениот Час кој нема да те одмине. Погледни го само овој твој ,бог‘ на кого во обожувањето приврзан му беше: ние сигурно ќе го запалиме и по морето правта ќе му ја растуриме.

[185] Казната, поради тоа што го допрел забранетото (земјата од под копитото), му би­ла постојано да го повторува тоа и тоа што никого не допирал и никој не можел не­го да го допре.