ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 34 ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាម៉ាសេដ្យាន - ក្រុមអ្នកប្រាជ្ញម៉ាសេដ្យាន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 34

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ وَٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

34. И кога им кажавме на мелеците: „Поклонете му се на Адем со сеџда^[19]!“, тие сите се поклонија освен Иблис^[20], кој одби, се вообрази и стана неверник.“

[19] Сеџда (ар.) – спуштање ничкум, положба на длабоко поклонение кога човекот со своите чело, нос, дланки, колена и стапала го допира тлото. Сеџдата прет­ста­вува чин на обожување и составен дел од намазот. Во контекстот на ова кажу­вање за соз­да­ва­ње­то на првиот човек, ова поклонение е знак на тотална покор­ност, преданост, вели­че­ње, славење и обожување кон Бог и почитување на чове­кот како суштество и соз­да­ние кое е на повисоко ниво од ангелите (не поради сво­јата безгрешност, туку поради својството на слободна волја и одговорност на Судниот ден).
[20] Иблис (ар.) – Луцифер, сатаната. Според Куранот, тој не бил ангел, туку демон (џин) кој поради својата побожност бил во друштво со ангелите. Со неговата побуна против наредбата и волјата Божја, станува предводник на останатите демони невер­ни­ци, односно ѓаволи (шејтани).