ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 138 ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 138

وَقَالُواْ هَٰذِهِۦٓ أَنۡعَٰمٞ وَحَرۡثٌ حِجۡرٞ لَّا يَطۡعَمُهَآ إِلَّا مَن نَّشَآءُ بِزَعۡمِهِمۡ وَأَنۡعَٰمٌ حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا وَأَنۡعَٰمٞ لَّا يَذۡكُرُونَ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا ٱفۡتِرَآءً عَلَيۡهِۚ سَيَجۡزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

და თქვეს: ხელშეუხებელია ესა და ეს საქონელი და მოსავალი, მას ვერავინ მიირთმევს, გარდა იმისა, ვისაც ვინებებთო; ასევე თქვეს პირუტყვზე, რომელთა ზურგებსაც ნაკრძალად თვლიდნენ, და საქონელზე, რომლებზეც (დაკვლისას) არ ახსენებდნენ ალლაჰის სახელს^[1] . – ცილს სწამებდნენ და (ალლაჰი) დასჯის იმის გამო, რასაც ცილისმწამებლობდნენ.

[1] თავიანთი გემოვნებით შეთხზული წესების თანახმად კერპებისთვის შესაწირად განკუთვნილი მოსავლის ან პირუტყვის ხორცის ჭამა მხოლოდ გარკვეულ ჯგუფს შეეძლო; ასევე, შეწირული პირუტყვის ზურგზე ამხედრება ან მისით ტვირთის ტარება აკრძალული ჰქონდათ და შეწირული საქონლის დაკვლისას ალლაჰის სახელის ნაცვლად კერპების სახელებს ახსენებდნენ. იხ. თაფსირუ ბეღავი.