ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 112 ជំពូក​ អាន់ណះល៍ - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - រ៉ស្ហុីទ ម៉ាអាស្ហ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 112

وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا قَرۡيَةٗ كَانَتۡ ءَامِنَةٗ مُّطۡمَئِنَّةٗ يَأۡتِيهَا رِزۡقُهَا رَغَدٗا مِّن كُلِّ مَكَانٖ فَكَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

112 Allah propose l’exemple d’une cité^[724] qui vivait dans la paix et la sérénité, et voyait sa nourriture affluer vers elle de tous côtés, jusqu’au jour où ses habitants ont renié les bienfaits d’Allah qui, pour prix de leur impiété, les exposa aux affres de la faim et de la peur.

[724] Probablement la Mecque.