ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ ហ៊ូទ - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - រ៉ស្ហុីទ ម៉ាអាស្ហ - លេខ​ទំព័រ 233 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 98

يَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ

98 Le Jour de la résurrection, il prendra la tête de son peuple qu’il fera entrer en Enfer. Horrible lieu que celui où ils pénétreront !

អាយ៉ាត់: 99

وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ

99 Maudits ici-bas, ils seront également poursuivis par la malédiction d’Allah dans l’au-delà. Quel horrible don que celui qu’ils recevront !

អាយ៉ាត់: 100

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَيۡكَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِيدٞ

100 Nous te relatons ici une partie de l’histoire de ces cités. Les vestiges de certaines sont encore visibles, tandis que d’autres ont été entièrement rasées.

អាយ៉ាត់: 101

وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِي يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَيۡرَ تَتۡبِيبٖ

101 Nous n’avons pas lésé ces impies mais ils se sont lésés eux-mêmes. Lorsque le décret de ton Seigneur fut prononcé, les divinités qu’ils invoquaient en dehors d’Allah ne leur furent d’aucune utilité, ne faisant au contraire qu’ajouter à leur malheur.

អាយ៉ាត់: 102

وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ

102 Tel est le châtiment que ton Seigneur inflige aux cités criminelles. Son châtiment, en vérité, est terriblement douloureux.

អាយ៉ាត់: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ

103 Voilà assurément une leçon pour quiconque redoute le châtiment du Jour dernier, Jour solennel où toutes les créatures seront rassemblées sans qu’aucune ne manque à l’appel,

អាយ៉ាត់: 104

وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ

104 Jour dont Nous ne retardons l’avènement que pour une durée bien déterminée.

អាយ៉ាត់: 105

يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ

105 Lorsque ce Jour arrivera, nul ne parlera sans Sa permission. Certains seront au nombre des réprouvés, les autres parmi les bienheureux.

អាយ៉ាត់: 106

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ

106 Les réprouvés pousseront d’horribles soupirs et d’affreux râles dans le feu de l’Enfer

អាយ៉ាត់: 107

خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ

107 où ils demeureront tant que dureront les cieux et la terre, à moins que ton Seigneur n’en décide autrement. Ton Seigneur agit toujours comme Il l’entend.

អាយ៉ាត់: 108

۞ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ

108 Les bienheureux, quant à eux, demeureront au Paradis tant que dureront les cieux et la terre, à moins que ton Seigneur n’en décide autrement. Voilà un don qui ne leur sera jamais retiré.