ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 161 ជំពូក​ អាលីអុិមរ៉ន - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - ម៉ូហាំម៉ាត់​ ហាមុីទុលឡោះ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 161

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّۚ وَمَن يَغۡلُلۡ يَأۡتِ بِمَا غَلَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

Un Prophète n’est pas quelqu’un à s’approprier du butin. Quiconque s’en approprie, viendra avec ce qu’il se sera approprié le Jour de la Résurrection. Ensuite, chaque âme sera rétribuée pleinement pour ce qu’elle aura acquis. Et ils ne seront point lésés. @កែរួចរាល់​

អត្ថបទ​ដេីមUn prophète n’est pas quelqu’un à s’approprier du butin. Quiconque s’en approprie, viendra avec ce qu’il se sera approprié le Jour de la Résurrection. Alors, à chaque individu on rétribuera pleinement ce qu’il aura acquis. Et ils ne seront point lésés. បង្ហាញភាព​ខុស​គ្នា​