ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 14 ជំពូក​ អើររ៉ក់ទ៍ - ការបកប្រែ​ជាភាសាអង់គ្លេស -មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 14

لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّۚ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيۡءٍ إِلَّا كَبَٰسِطِ كَفَّيۡهِ إِلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَٰلِغِهِۦۚ وَمَا دُعَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ

To Him alone should all supplication be addressed^[12]. But those whom they supplicate besides Him do not respond to them in any way, except like one who stretches out his hands for water to reach his mouth, but it will never reach it^[13]. The supplication of the disbelievers is all in vain.

[12] i.e., the testimony of faith (There is no true god but Allah).
[13] The analogy indicates that false deities will never respond to them.