ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 12 ជំពូក​ យូនូស - ការបកប្រែ​ជាភាសាអង់គ្លេស -មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

When hardship befalls man, he calls upon Us, whether lying on his side, sitting or standing. But when We remove his hardship, he turns a blind eye as though he had never called upon Us to remove his hardship^[16]. This is how the misdeeds of the transgressors are made appealing to them.

[16] “When We bestow favor upon man, he turns away and distances himself [from Us]; but when evil touches him, he is full of prolonged supplication.” See 41:51.