ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 29 ជំពូក​ អាត់ទូខន - ការបកប្រែ​ភាសាអង់គ្លេស - តាគីយុទទីន​ ហុីឡេីលី និង ម៉ុហសុីន ខន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 29

فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ

29. And the heavens and the earth wept not for them,^[2] nor were they given a respite.

[2] (V.44:29) Narrated Ibn Jarîr At-Tabari: Ibn ‘Abbâs رضي الله عنهما said, "When a believer dies, the place of earth on which he used to prostrate himself in his Salât (prayer), and the gate in the heaven through which his good deeds used to ascend, weep for him (or her), while they do not weep for the disbeliever." [Tafsir At-Tabari].