ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាត់តាវហ្ពះ - ការបកប្រែជាភាសាហូឡង់ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 205 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 112

ٱلتَّٰٓئِبُونَ ٱلۡعَٰبِدُونَ ٱلۡحَٰمِدُونَ ٱلسَّٰٓئِحُونَ ٱلرَّٰكِعُونَ ٱلسَّٰجِدُونَ ٱلۡأٓمِرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱلنَّاهُونَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡحَٰفِظُونَ لِحُدُودِ ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

112. (De gelovigen wiens leven Allah heeft gekocht zijn) degenen die voor Allah berouw hebben, die Hem aanbidden, die Hem loven, die vasten, die buigen, die knielen), die de mensen aansporen tot het veroorloofde en (de mensen) weerhouden van het verworpene en die zich houden aan de grenzen die Allah gesteld heeft. Geef het goede nieuws aan de gelovigen.

អាយ៉ាត់: 113

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

113. Het is niet fatsoenlijk voor de Profeet en degenen die geloven, om Allah Zijn vergiffenis te vragen voor de afgodenaanbidders, zelfs als zij verwanten zijn, nadat het voor hen duidelijk is geworden dat zij de bewoners van het vuur zijn.

អាយ៉ាត់: 114

وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ

114. En Ibraahiem vroeg slechts om vergeving voor zijn vader, dit was slechts vanwege een belofte die hij hem had gegeven. Maar toen het hem duidelijk werd dat hij een vijand van Allah was, verwijderde hij zichzelf van hem. Waarlijk, Ibraahiem riep Allah in nederigheid aan en verheerlijkte Hem en was verdraagzaam.

អាយ៉ាត់: 115

وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِلَّ قَوۡمَۢا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰهُمۡ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

115. En Allah laat nooit een volk dwalen nadat Hij het geleid heeft tot Hij hen duidelijk maakt wat zij moeten vermijden. Waarlijk, Allah is van alle zaken Alwetend.

អាយ៉ាត់: 116

إِنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ

116. Waarlijk, Allah! Aan Hem behoort het rijk van de hemelen en de aarde, Hij geeft het leven en veroorzaakt de dood. En naast Allah hebben jullie geen enkele beschermheer noch een helper.

អាយ៉ាត់: 117

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

117. Allah heeft de Profeet vergeven, de emigranten en de ansar (de helpers van de Profeet vrede zij met hen, inwoners van Medina) die hem in moeilijke tijden volgden, nadat de harten van een gedeelte van hen bijna waren afgeweken. Vervolgens aanvaardde Hij hun berouw. Zeker, Hij is vol vriendelijkheid voor hen, de meest Genadevolle.