ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 57 ជំពូក​ អាល់អ៊ីសរ៉ក - ការបកប្រែជាភាសាដារី - ម៉ូហាំម៉ាត់ អាន់វើរ ហ្ពាទើខសានី - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 57

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ يَبۡتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلۡوَسِيلَةَ أَيُّهُمۡ أَقۡرَبُ وَيَرۡجُونَ رَحۡمَتَهُۥ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحۡذُورٗا

معبودهای را که مشرکین (به یاری و دعا) می‌خوانند، (مانند فرشتگان و عیسی و عزیر)، خود‌شان به‌سوی پروردگارشان وسیله‌ای (برای تقرب) می‌جویند که کدام یک از آنها به الله نزدیکترند و به رحمت وی امیدوارند و از عذاب او می‌ترسند، چرا که عذاب پروردگارت قابل حذر و ترسیدن است.