ការបកប្រែអត្ថន័យ វាក្យខណ្ឌ 47 ជំពូក​ អាល់កះហ្វុី - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាបូស្នី - សព្វវចនាធិប្បាយគម្ពីរអាល់គួរអាន

វាក្យខណ្ឌ: 47

وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا

Sjeti se Dana u kojem će Svevišnji Allah ukloniti planine s njihovih mjesta pa će Zemlja postati velika pustinja na kojoj više neće biti ništa što zaklanja pogled. Allah će zatim sakupiti sva Svoja stvorenja i niko neće izostati.

អំពី​អត្ថប្រយោជន៍​នៃវាក្យខណ្ឌទាំងនេះនៅលើទំព័រនេះ:

• على العبد الإكثار من الباقيات الصالحات، وهي كل عمل صالح من قول أو فعل يبقى للآخرة.

Preporučeno je da čovjek čini što više dobrih djela, u šta spadaju djela srca i djela tijela, ubjeđenja srca i govor jezika, a sve će to naći na Ahiretu.

• على العبد تذكر أهوال القيامة، والعمل لهذا اليوم حتى ينجو من أهواله، وينعم بجنة الله ورضوانه.

Neka se čovjek sjeća strahota Dana sudnjeg, i neka se za taj Dan pripremi čineći dobra djela, da bi se spasio njegovih strahota i da bi zaslužio Allahovu naklonosti i, otuda, Džennet.

• كَرَّم الله تعالى أبانا آدم عليه السلام والجنس البشري بأجمعه بأمره الملائكة أن تسجد له في بدء الخليقة سجود تحية وتكريم.

Svevišnji Allah počastio je Adema, alejhis-selam, i cijeli ljudski rod tako što je zapovijedio melekima da Ademu padnu ničice, tj. da ga time pozdrave i ukažu mu počast.

• في الآيات الحث على اتخاذ الشيطان عدوًّا.

Ovi ajeti sadrže poticaj da se šejtan smatra neprijateljem.