Terjemahan makna Surah Asy-Syu'arā` - Terjemahan Al-Mukhtaṣar fī Tafsīr Al-Qur`ān Al-Karīm ke bahasa Persia - Nomor Halaman 373 - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 137

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ

این چیزی نیست جز دین و عادات و اخلاق نخستینیان.

Ayah: 138

وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ

و ما عذاب نمی‌شویم.

Ayah: 139

فَكَذَّبُوْهُ فَاَهْلَكْنٰهُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

پس به تکذیب پیامبرشان هود علیه السلام ادامه دادند، آن‌گاه آنها را به‌سبب تکذیب‌شان با بادی عَقیم نابود کردیم، به‌طور قطع در نابودی آنها برای پندگیران پندی است، اما بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند.

Ayah: 140

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

و - ای رسول- همانا پروردگار تو همان ذات شکست‌ناپذیری است که از دشمنانش انتقام می‌گیرد، و نسبت به توبه‌کاران آنها بخشنده است.

Ayah: 141

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

ثمود با تکذیب پیامبرشان صالح علیه السلام رسولان را تکذیب کردند.

Ayah: 142

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ صٰلِحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

آن‌گاه که برادر نَسَبی‌شان صالح علیه السلام به آنها گفت: آیا از ترس الله با ترک عبادت غیر او تقوایش را پیشه نمی‌کنید؟!

Ayah: 143

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

همانا من رسولی برای‌تان هستم که الله مرا به‌سوی شما فرستاده است، و در آنچه که از جانب او به شما ابلاغ می‌کنم امانتداری هستم که نه چیزی بر آن می‌افزایم و نه چیزی از آن می‌کاهم.

Ayah: 144

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

پس با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله از او بترسید، و از من در آنچه شما را به آن امر، و در آنچه شما را از آن نهی می‌کنم فرمان‌برداری کنید.

Ayah: 145

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

و در قبال آنچه از جانب پروردگارم به شما ابلاغ می‌کنم پاداشی از شما نمی‌خواهم، و پاداش من فقط بر الله پروردگار مخلوقات است؛ نه برعهدۀ دیگران.

Ayah: 146

اَتُتْرَكُوْنَ فِیْ مَا هٰهُنَاۤ اٰمِنِیْنَ ۟ۙ

آیا امید دارید که در نیکی‌ها و نعمت‌هایی که قرار دارید ایمن و بدون ترس رها می‌شوید؟!

Ayah: 147

فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

در باغ‌ها و چشمه‌های جاری.

Ayah: 148

وَّزُرُوْعٍ وَّنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیْمٌ ۟ۚ

و کشتزارها و نخلستان‌هایی که میوۀ تازه و خوشمزه دارند.

Ayah: 149

وَتَنْحِتُوْنَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوْتًا فٰرِهِیْنَ ۟ۚ

و کوه‌ها را ماهرانه می‌تراشید تا خانه‌هایی مسکونی بسازید [و در آنها به عیش و نوش بپردازید].

Ayah: 150

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

پس با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله از او بترسید، و از من در آنچه شما را به آن امر، و در آنچه شما را از آن نهی می‌کنم فرمان‌برداری کنید.

Ayah: 151

وَلَا تُطِیْعُوْۤا اَمْرَ الْمُسْرِفِیْنَ ۟ۙ

و به فرمان کسانی‌که با ارتکاب گناهان بر خودشان زیاده‌روی می‌کنند گردن ننهید.

Ayah: 152

الَّذِیْنَ یُفْسِدُوْنَ فِی الْاَرْضِ وَلَا یُصْلِحُوْنَ ۟

همان کسانی‌که با انتشار گناهان، در زمین فساد برپا می‌کنند، و خودشان را با پایبندی به طاعت الله اصلاح نمی‌گردانند.

Ayah: 153

قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۚ

قومش به او گفتند: تو نیستی جز از کسانی‌که چند مرتبه سحر شده‌اند تا جایی‌که سحر بر عقل‌شان چیره گشته و آن را ربوده است.

Ayah: 154

مَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۖۚ— فَاْتِ بِاٰیَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

جز بشری مانند ما نیستی پس هیچ امتیازی بر ما نداری تا اینکه رسولی باشی، پس نشانه‌ای که دلالت کند رسول هستی بیاور اگر در این ادعا راستگویی.

Ayah: 155

قَالَ هٰذِهٖ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَّلَكُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۚ

صالح - درحالی‌که الله نشانه‌ای به او داده بود، یعنی ماده‌شتری که الله از صخره درآورد- به آنها گفت: این ماده‌شتری است که مشاهده و لمس می‌شود، که برای او سهمی از آب، و برای شما سهمی مشخص است، در روزی‌که سهم شماست نمی‌نوشد، و شما هم در روزی‌که سهم اوست نمی‌نوشید.

Ayah: 156

وَلَا تَمَسُّوْهَا بِسُوْٓءٍ فَیَاْخُذَكُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

و پی‌کردن یا زدنی که به او آسیب می‌رساند به او نرسانید، که به‌سبب این کار عذابی از جانب الله به شما می‌رسد و در روزی بزرگ به خاطر مصیبتی که در آن روز بر شما نازل می‌شود شما را با آن نابود می‌سازد.

Ayah: 157

فَعَقَرُوْهَا فَاَصْبَحُوْا نٰدِمِیْنَ ۟ۙ

پس بر پی‌کردن ماده‌شتر متحد شدند، آن‌گاه سرکش‌ترین‌شان آن را پی کرد، پس چون دانستند که عذاب به‌طور قطع بر آنها نازل می‌شود از کاری که کرده بودند پشیمان شدند، اما پشیمانی هنگام مشاهدۀ عذاب سود نمی‌رساند.

Ayah: 158

فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

پس عذابی که به آن وعده داده شده بودند یعنی زلزله و فریادی بزرگ آنها را فرا گرفت، به‌راستی‌که در این قصۀ صالح علیه السلام و قومش برای پندگیران پندی است، اما بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند.

Ayah: 159

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

و - ای رسول- همانا پروردگارت همان ذات شکست‌ناپذیری است که از دشمنانش انتقام می‌گیرد، و نسبت به بندگان توبه‌کارش بخشنده است.

Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:

• توالي النعم مع الكفر استدراج للهلاك.

پیاپی رسیدن نعمت‌ها در صورت کفر، نزدیک ‌ساختن تدریجی به نابودی است.

• التذكير بالنعم يُرتجى منه الإيمان والعودة إلى الله من العبد.

یادآوری نعمت‌ها، سبب ایمان و بازگشت بنده به‌سوی الله است.

• المعاصي هي سبب الفساد في الأرض.

گناهان سبب فساد در زمین هستند.