Terjemahan makna Surah An-Nisā` - Terjemahan Berbahasa Syarkas - Pusat Terjemah Ruwwād - Nomor Halaman 77 - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ан-Ниса1

Ayah: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا كَثِيرٗا وَنِسَآءٗۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا

Уэ цIыхухэ, фи Тхьэу зы псэм фыкъытезыщIыкIам фыщышынэ, абым и щхьэгъусэри къыхэзыщIыкIам, хъулъхугъэрэ бзылъхугъэ куэдымрэ а тIум къытезыгъэкIам. Фыщышынэ Алыхьу зи хьэтыркIэ фылъаIуэм, Iыхьлыгъэми (фытешыныхь), Алыхьыр къыфкIэлъоплъыр.

Ayah: 2

وَءَاتُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰٓ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَتَبَدَّلُواْ ٱلۡخَبِيثَ بِٱلطَّيِّبِۖ وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَهُمۡ إِلَىٰٓ أَمۡوَٰلِكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حُوبٗا كَبِيرٗا

Ибэхэми я мылъкур яфтыж, дэгъуэри IейкIэ зэвмыхъуэкI, абыхэм я мылъкури фымышх, фэ фи мылъкум хэту, ар гуэныхьышхуэщ.

Ayah: 3

وَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تُقۡسِطُواْ فِي ٱلۡيَتَٰمَىٰ فَٱنكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ مَثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ

Ибэхэм фахуэмызахуэну фышынэмэ, фигу ирихь бзылъхугъэхэу тIу е щы, е плIы къафшэ, ауэ захуагъэ зевмыхьэфыну фышынэмэ зы е фи IэмыщIэ илъ пщылI бзылъхугъэхэм щыщ, ар нэхъыфIщ, гуэныхьым нэхърэ.

Ayah: 4

وَءَاتُواْ ٱلنِّسَآءَ صَدُقَٰتِهِنَّ نِحۡلَةٗۚ فَإِن طِبۡنَ لَكُمۡ عَن شَيۡءٖ مِّنۡهُ نَفۡسٗا فَكُلُوهُ هَنِيٓـٔٗا مَّرِيٓـٔٗا

Бзылъхугъэхэм я уасэ яхуэфащэри яфт, абы щыщу зыгуэр езыхэм я гум пыкIыу къыватамэ, фи гурыфI хэлъу, фи хьэлэлу фшхы.

Ayah: 5

وَلَا تُؤۡتُواْ ٱلسُّفَهَآءَ أَمۡوَٰلَكُمُ ٱلَّتِي جَعَلَ ٱللَّهُ لَكُمۡ قِيَٰمٗا وَٱرۡزُقُوهُمۡ فِيهَا وَٱكۡسُوهُمۡ وَقُولُواْ لَهُمۡ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا

Акъылыншэхэм фи мылъку, Алыхьым фрипсэуну къывитар, явмыт, абым щыщу ерыскъыи щатIэгъэни къахухэфх, псалъэ дахи яжефIэ.

Ayah: 6

وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغُواْ ٱلنِّكَاحَ فَإِنۡ ءَانَسۡتُم مِّنۡهُمۡ رُشۡدٗا فَٱدۡفَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَأۡكُلُوهَآ إِسۡرَافٗا وَبِدَارًا أَن يَكۡبَرُواْۚ وَمَن كَانَ غَنِيّٗا فَلۡيَسۡتَعۡفِفۡۖ وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِذَا دَفَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡ فَأَشۡهِدُواْ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا

Ибэхэр вгъэунэху балигъыпIэ къэшэгъуэм иувахэмэ, ахэр губзыгъэу флъагъумэ я мылъкур яфтыж, абы щыщ Iисраф фщIыуэ фымышх, ахэр ин мыхъу щIыкIэ фепIэщIэкIыу. Къулейуэ щытым зызэтреIыгъэ, факъырэм хабзэм тету къыхрех. Абыхэм я мылъкур щафтыжкIэ щыхьэтхэр къэвгъэув, Алыхьым зэрилъытэри ирокъур.