Firo maanaaji Aaya 110 Simoore Simoore neemoraaɗi - Eggo e haala Faarisi wonande Firo Alkur'aana raɓɓinaango. - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 110

وَنُقَلِّبُ اَفْـِٕدَتَهُمْ وَاَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ یُؤْمِنُوْا بِهٖۤ اَوَّلَ مَرَّةٍ وَّنَذَرُهُمْ فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟۠

و دل‌ها و چشم‌های‌شان را با حایل شدن میان آن و هدایت‌شدن به حق می‌گردانیم، چنان‌که نخستین بار به‌سبب دشمنی‌شان، میان آنها و میان ایمان به قرآن حایل شدیم، و آنها را در گمراهی و نافرمانی‌شان در برابر پروردگارشان، سرگشته رها می‌کنیم تا به بیراهه بروند.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• تنزيه الله تعالى عن الظلم الذي ترسِّخُه عقيدة (الجَبْر)، وبيان أن كفر العباد وشركهم أمر يحدث باختيارهم.

منزه ‌داشتن الله تعالی از ستمی که عقیدۀ (جبر) آن را تثبیت می‌کند، و بیان اینکه کفر و شرک بندگان به اختیار خودشان ایجاد می‌شود.

• ليس بمقدور نبي من الأنبياء أن يأتي بآية من عند نفسه، أو متى شاء، بل ذلك أمر مردود لله تعالى، فهو القادر وحده على ذلك، وهو الحكيم الذي يُقَدِّر نوع الآية ووقت إظهارها.

هیچ‌یک از پیامبران علیهم السلام نمی‌تواند از جانب خودش، یا هر زمان که بخواهد، آیه‌ای بیاورد، بلکه این کار به الله بازمی‌گردد؛ زیرا فقط او قادر بر انجام این کار است، و او ذات دانایی است که نوع آیه و زمان آشکارشدن آن را مشخص می‌کند.

• النهي عن سب آلهة المشركين حذرًا من مفسدة أكبر وهي التعدي بالسب على جناب رب العالمين.

نهی از دشنام‌دادن معبودهای مشرکان، برای پرهیز از مفسدۀ بزرگ‌تر که همان تجاوز به دشنام بر پروردگار جهانیان است.

• قد يحول الله سبحانه وتعالى بين العبد والهداية، ويُصرِّف بصره وقلبه على غير الطاعة؛ عقوبة له على اختياره الكفر.

گاهی الله برای مجازاتِ اختیارکردن کفر توسط بنده، میان او و هدایت حایل قرار می‌دهد، و چشم و قلبش را به‌سوی غیر طاعت می‌گرداند.