Firo maanaaji Simoore. Simoore cuddiiɗo - Eggo maanaaji Alkur'aana Teddunde nde e haala Pasto wonande Firo Alkur'aana raɓɓinaango. - Tonngoode hello ngon 577 - Musuwaɗe Alkur'aan Kirim

Aaya.: 48

فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشّٰفِعِیْنَ ۟ؕ

د قيامت په ورځ به له پرېښتو، نبيانو او نېکانو څخه د سپارښت کوونکو منځګړيتوب هغوی ته ګټه ونه رسوي، ځکه د سپارښتنې له شرطونو څخه دا دي چې د چا سپارښتنه کيږي له هغه به الله راضي وي.

Aaya.: 49

فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ

څه شي دغه مشرکان له قرآنه مخ اړوونکي ګرځولي دي؟!.

Aaya.: 50

كَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنْفِرَةٌ ۟ۙ

هغوی په مخ اړولو او له هغه څخه په تېښته کې لکه وحشي خره داسې دي چې ډېر سخت ترېدلي وي.

Aaya.: 51

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ۟ؕ

له زمري څخه له وېرې تښتېدلي وي.

Aaya.: 52

بَلْ یُرِیْدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّؤْتٰی صُحُفًا مُّنَشَّرَةً ۟ۙ

بلکې هر یو له دغو مشرکانو غواړي چې د هغه له سر سره دې داسې غوړېدلی کتاب وي چې پردې خبره يې خبروي چې محمد د الله له لورې رسول دی، د دې خبرې لامل د دلايلو کموالی او د حجتونو کمزوري نه ده، بلکې هغه عناد او لويي ده.

Aaya.: 53

كَلَّا ؕ— بَلْ لَّا یَخَافُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

امر داسې نه دی، بلکې د هغوی په لارورکۍ کې د زيادت لامل دا دی چې هغوی د آخرت پر عذاب ايمان نه لري؛ نو پر خپل کفر پاتې دي.

Aaya.: 54

كَلَّاۤ اِنَّهٗ تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

خبر اوسئ بېشکه دغه قرآن يو نصيحت او ور يادوونکی دی.

Aaya.: 55

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ؕ

نو څوک چې غواړي قرآن ولولي او نصيحت ترې واخلي ودې لولي او نصيحت دې ترې واخلي.

Aaya.: 56

وَمَا یَذْكُرُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ ؕ— هُوَ اَهْلُ التَّقْوٰی وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ۟۠

او يوازې هغه خلک ترې نصيحت اخېتسلای شي چې الله د هغوی نصيحت اخېستل وغواړي، الله پاک د دې وړ دی چې د هغه د امرونو په پرځای کولو او له نواهيوو يې په ډډه کول ترې وېره وشي، او د دې واک لري چې د بندګانو ګناهونه يې وبښي کله چې هغوی توبه ورته وباسي.

Hino jeyaa e nafooje Aayeeje on ka hello ɗoo.:

• مشيئة العبد مُقَيَّدة بمشيئة الله.

د بنده خوښه د الله تر خوښې پورې تړلې ده.

• حرص رسول الله صلى الله عليه وسلم على حفظ ما يوحى إليه من القرآن، وتكفّل الله له بجمعه في صدره وحفظه كاملًا فلا ينسى منه شيئًا.

د رسول الله صلی الله عليه وسلم د هغه څه په يادولو حرص کول چې له قرآنه به وحي ورته کېده، او الله د هغه لپاره د هغه په سينه کې جمع کول او داسې بشپړ يادول چې بيا هيڅ هم ترې هېر نه شي پر غاړه واخېستل.