Firo maanaaji Aaya. 162 Simoore. Simoore neemoraaɗi - Eggo maanaaji Alkur'aana Teddunde nde e haala Pasto wonande Firo Alkur'aana raɓɓinaango. - Musuwaɗe Alkur'aan Kirim

Aaya.: 162

قُلْ اِنَّ صَلَاتِیْ وَنُسُكِیْ وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِیْ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

ووایه -ای پیغمبره-: بیشکه لمونځ زما او قرباني زما خاص الله تعالی لره او خاص د هغه په نوم دي، نه د بل چا په نامه، او زما ژوند او مرګ، دا ټول خاص الله تعالی لره دي چې یواځې همدا پالوونکی د مخلوقاتو دی، او نشته بل چا لره څه برخه په دې کې.

Hino jeyaa e nafooje Aayeeje on ka hello ɗoo.:

• أن الدين يأمر بالاجتماع والائتلاف، وينهى عن التفرق والاختلاف.

بیشکه دین امر کوي په یووالي او اتفاق باندې، او منع کوي د جدايۍ او اختلاف نه.

• من تمام عدله تعالى وإحسانه أنه يجازي بالسيئة مثلها، وبالحسنة عشرة أمثالها، وهذا أقل ما يكون من التضعيف.

د الله تعالی د پوره عدل او احسان څخه دا دي چې هغه په بدۍ باندې د هغې په شان بدله ورکوي، او په نیکۍ باندې لس چنده بدله ورکوي، او دا هغه کمه اندازه د څو برابره کولو ده.

• الدين الحق القَيِّم يتطَلب تسخير كل أعمال العبد واهتماماته لله عز وجل، فله وحده يتوجه العبد بصلاته وعبادته ومناسكه وذبائحه وجميع قرباته وأعماله في حياته وما أوصى به بعد وفاته.

حق او برابر دین دا غواړي چې ټول عملونه د بنده او د هغه ټول اهتمامات خاص الله تعالی لره شي، نو پس خاص الله تعالی ته بنده قصد کوي په خپل لمانځه، عبادت، د عبادت په طریقو، قربانۍ او ټولو صدقو او اعمالو کې په خپل ژوند کې او هغه چې وصیت یې پرې کړی وي د خپل مرګ نه وروسته.